Uitslag herstemming leden voor de bondsraad. Aantal Kies. uitgebrachte Hiervan verkregen de candidaten; Stemmen: kring: Afdelingen: stemmen: 1. Alkmaar Beverwijk, Enkhui- W. Ploos v. Amstel, IJmuiden 589 zen, Den Helder, Hoorn, J. Goris, Zaandam 472 Krommenie, Wieringen, Wor- Blanco of van onwaarde 38 merveer, IJmuiden, Zaandam, Zaandijk 1099 15. Arnhem, Brummen, Dieren, G. J. Gerritsen, Nijmegen ... 644 Doesburg, Doetinchem, Ede, J. H. C. v.d. Burg, Arnhem... 467 Nijmegen, Terborg-G,, Velp, Blanco of van onwaarde 48 Wageningen 1159 Voor kieskring 1 is dus gekozen W. Ploos v. Amstel, IJmuiden. Voor kieskring 15 is dus gekozen G. J. Gerritsen, Nijmegen. (Volgens de reglementsbepalingen zijn degenen die in stemmental volgen op een verkozen candidaat, de opvolgers van dezen.)

Het werk van de arbeidsinspectie in 1933. De bezuinigingsziekte heeft ook het centraal verslag der arbeidsinspectie, dat ieder jaar wordt uitgebracht, opnieuw aangetast. Van jaar tot jaar wordt het kleiner van omvang. Enkele hoofdstukken die men er voorheen in aantrof, zijn vervallen en andere zijn ingekort. Wat ons in het laatst verschenen verslag opnieuw treft, is de wijze waarop sommige arbeiders handjeplak spelen met den werkgever om de arbeidsinspectie om de tuin te leiden. Broodvrees zal hier wel een voorname rol spelen, maar het tekent niettemin de mentaliteit. Op bladzijde 44 vinden wij enkele staaltjes vermeld, die wij hier zullen laten volgen; „Van werkgeverszijde was een klacht ontvangen, dat de arbeiders ineen bepaalde conservenfabriek veel langer werkten dan bij de vergunning was toegestaan. Het onderzoek moest hier geheel op getuigenverhoor geschieden en leidde tot niets. De arbeiders wisten ’s middags niet meer hoe zij diezelfde morgen gewerkt hadden; zij vroegen elkaar zelfs, of zij wel gewerkt hadden! Anderen doofden de lichten inde fabriek en enkele arbeiders stapten op een rijwiel om het personeel in enkele veraf gelegen afdelingen te waarschuwen. Uit enige mededelingen van zeer jeugdige personen bleek, dat er hier veel langer werd gewerkt dan toegestaan was en ook, dat men met de wekelijkse opgaven der werktijden knoeide. Daar dit bekend werd aan het einde van het inmaakseizoen, kon de werkgever dit jaar niet meer worden bekeurd.” Een ander, niet minder ergerlijk, staaltje van wetsontduiking annex misleiding, betreft het volgende: „Ineen carrosseriefabriek moest sinds 1926, het jaar van oprichting, 9 malen proces-verbaal worden opgemaakt. In de loop van 1933 kwamen hier nog 4 bekeuringen bij. Voorheen waren boeten opgelegd van 4 tot 75 gulden; het eerste proces-verbaal ih 1933 leidde echter tot een boete van ƒ6O.—. Verwacht kon worden dat hierin een prikkel zou schuilen om verdere overtredingen na te laten. Integendeel echter. Om beter bekeuringen te kunnen ontlopen, ging men oefeningen houden, opdat het personeel zich „bij onraad” zo snel mogelijk zou kunnen verstoppen. Bij een avondcontróle werd daarom de hulp der politie ingeroepen; vier arbeiders hadden zich verstopt; twee in een kast en twee achter een stelling in het magazijn. „Hebben jullie ze zien werken?” was het bescheid van dezen werkgever op de vraag of zijn arbeiders na 6 uur n.m. hadden gewerkt. Dit kon niet worden beaamd, maar gewezen werd op de verklaringen der arbeiders en op de bepaling van artikel 93 der wet, hetgeen den werkgever deed opmerken: „Dan maken jullie maar proces-verbaal op voor het inde fabriek zijn; zien werken hebben jullie ze niet!” Aan deze wenk werd gevolg gegeven; afloop 4 maal ƒ 25. boete. De afloop van het derde proces-verbaal was 7 maal ƒ 10.— boete, die van de vierde bekeuring drie dagen hechtenis voor beide firmanten. (Hoger beroep is ingesteld.)” Deze ondernemers blijken dus wel zeer halsstarrige ontduikers van de arbeidswet te zijn. Wanneer wij ons niet vergissen, dan is bij dit geval ook onze Bond betrokken geweest, zij ’t ook slechts zeer zijdelings. Carrosseriebedrijven of wagenmakerijen blijken trouwens ineen kwade reuk te staan. Wij verwijzen slechts naar het volgende: „Ineen wagenmakerij, waarin men het met de naleving der arbeidswet niet

al te nauw nam, placht men bij het verrichten van clandestien overwerk één der arbeiders op de uitkijk te zetten. Bij de gehouden controle liet de uitkijkpost den ambtenaar, die hij blijkbaar voor een reiziger aanzag, ongehinderd door. De woede van den patroon over de bekeuring was zóó groot, dat hij met een stuk hout dermate krachtig op de schaafmachine sloeg, dat de stukken door de werkplaats vlogen. (Boete: 3 maal 3 gulden.)” lets van geheel andere aard betreft het volgende; „Toen een fabrikant van blikartikelen gehoord werd naar aanleiding van een geconstateerde overtreding der arbeidswet, verklaarde hij dat hij maar geen overwerkvergunning had .aangevraagd om geen slapende honden wakker te maken!” (Vonnis: 15 maal ƒs.—). Enige maanden later, toen men wél overwerkvergunning had aangevraagd en verkregen, stoorde men zich niet aan de daarbij vastgestelde werktijdregeling. Ook hiervan is proces-verbaal opgemaakt. (Vonnis: 7 maal ƒ4.— boete.)” Op bladzijde 46 lezen wij omtrent het volgende geval; „Ineen ijzergieterij was het gehele personeel ’s avonds om 8 uur nog druk bezig en uit het verhoor bleek, dat de arbeiders die dag reeds elf uur hadden gewerkt. De drie directeuren zijn ieder beboet met 16 maal ƒ 0.50.” , Aan sommige gevallen ontbreekt de humor niet en daarom laten wij ze hier, ofschoon ons bedrijf niet rakende, toch maar volgen: „Een schoenmakersknecht was ’s avonds bezig een paar beenkappen te herstellen. Het excuus voor deze overtreding was, dat de man zijn eigen beenkappen repareerde, maar dit scheen niet erg geloofwaardig, aangezien de benen van den arbeider dermate krom waren gegroeid, dat er zeer moeilijk beenkappen omheen konden. De schoenmakerspatroon kreeg ƒ I. boete.” Betreffende een bakkersleerling van 16 jaar lezen wij: „Te 3 uur ’s nachts zag een ambtenaar ineen broodbakkerij een jongen zich verwijderen toen de ambtenaar door middel van kloppen zijn wens om binnen te treden, kenbaar maakte. De bakker ontkende ten stelligste dat een ander dan hij inde bakkerij gewerkt had. De jongen, die 16 jaar oud bleek te zijn, werd geroepen, nadat de rijksveldwachter er bij gehaald was. Ondanks het feit dat aan zijn handen brooddeeg kleefde, kon eerst de waarheid uit hem gekregen worden, toen hem bij den veldwachter thuis een verhoor werd afgenomen. (Boete: 2 maal ƒ4.—.) Ineen soortgelijk geval werd de vervolging afgekocht met ƒ2O.—.” Het verslag maakt ook melding van gevallen, waarbij het ingrijpen der inspectie er toe leidde dat meer personen werden tewerk gesteld. „Ineen fabriek van brievenhouders werd 10 uren per dag gewerkt. Twee arbeidslijsten, ieder geldende voor „allen”, waarvan er één was vervallen, waren in de fabriek opgehangen. Bij controle werd gezegd, dat de arbeiders volgens de oude, vervallen arbeidslijst werkten, waardoor o.a. het uur van einde één uur later viel. (Boete: 11 maal ƒ!.—.) Het nevengevolg van dit proces-verbaal was, dat men onmiddellijk in twee ploegen ging werken, waardoor 9 arbeiders werk vonden.” Wat ons bij al deze gevallen opvalt, betreft de lage straffen die den wetontduikers worden opgelegd. Uit het geval betreffende de carrosseriefabriek blijkt, dat een werkgever na niet minder dan twaalf maal te zijn bekeurd, pas bij de dertiende bekeuring een hechtenisstraf van 3 dagen werd opgelegd. Zou de man even brutaal zijn

geweest indien hem al veel eerder een soortgelijke straf was toegekend? Wij hebben hier nu te maken met slechts enkele gevallen die achterhaald zijn, maar vaststaat dat talloos vele anderen zich aan de wet onttrekken. De arbeidsinspectie verricht in vele gevallen nuttig werk, maar zij kan niet overal zijn. En als zij daarbij dan nog door de betrokken arbeiders in haar optreden wordt gedwarsboomd, wordt haar arbeid nodeloos zwaarder gemaakt. Wist men overigens dat nog in zeer vele gevallen door arbeiders gezondigd wordt tegen artikel 32 van de arbeidswet 1919? Dit artikel houdt voor fabrieksarbeiders in ’t algemeen een verbod in om buiten de fabriek voor derden te werken zonder vergunning van de arbeidsinspectie. In 280 gevallen werd vergunning verleend, terwijl deze slechts 15 maal werd geweigerd. Maar hier staat tegenover dat nog 43 maal proces-verbaal tegen beunhazerij moest worden opgemaakt. Wie durft een gooi te doen naar het aantal gevallen van beunhazerij dat zich geheel aan de controle onttrekt? Wij beëindigen hiermede ons overzicht betreffende de controle op het overwerk, om ineen volgend artikel iets over gezondheids- en veiligheidsmaatregelen te schrijven.

Rusland en de Volkenbond. Op Zaterdag 15 September heeft Litwinow, de Russische volkscommissaris van Buitenlandse Zaken, officieel aan de Volkenbond medegedeeld, dat Sovjet-Rusland bereid is tot de Volkenbond toe te treden en dat het zich verbindt alle internationale verplichtingen na te leven, zoals in art. 1 van het Volkenbondsverdrag is bepaald. Met deze daad is plotseling een einde gekomen aan de stelselmatige ophitsing welke van communistische zijde tegen de Volkenbond is bedreven. De communistische partijtjes buiten Rusland zullen nu natuurlijk even plotseling verplicht zijnde eerst verguisde Volkenbond met rustte laten, opdat zij niet wegens „ultra-linkse” afwijkingen buiten de „enige revolutionnaire wereldpartij” worden gestoten. Der gewoonte getrouw zullen zij ook nu wel weer heten liegen alles wat zij een paar maanden geleden nog zo luide verkondigden. Om hun geheugen wat op te frissen, laten wij hieronder een paar van de vele staaltjes van ophitsing tegen de Volkenbond volgen. Wij zijn met opzet niet te ver in het verleden teruggegaan. Ineen resolutie van de Internationale Vrouwenconferentie van September 1932 te Amsterdam, één van de communistische schijncongressen, heette het: De bedrogsmanoeuvres van de Volkenbond, het gezwets van scheidsgerechten, de zogenaamde ontwapeningsconferenties staan in sterke tegenspraak tot de koortsachtig voortgezette oorlogsvoorbereiding.” (Inprekorr van 16 Sept. 1932.) De leider van de Franse communisten, Marcel Cachin, schreef op 23 Sept. 1932 in het officiële blad van de Communistische Internationale, de „Inprekorr”, waaraan wij ook het bovenstaande ontleenden: „Daardoor wordt opnieuw bewezen, dat de Volkenbond niets anders dan een „vredessluier” tot dekking van de door de grote imperialistische over winnaar slanden sedert 1918 gevolgde roofpolitiek is. Deze waarheid moet, koste wat kost, gemeengoed van alle arbeiders worden. Elke dag brengt nieuwe bewijzen van de huichelarij van de Volkenbond.” Nu ja, kan men zeggen, een uitspraak vaneen communistisch „schijn”-congres en een uitspraak van één leider, dat zegt nog niet zoveel. Hier is dan een gedeelte vaneen speech, welke dezelfde Cachin voor het Ekki, de hoogste macht inde Communistische Internationale, hield en welke blijkens de aangenomen resolutie de algemene goedkeuring van dit internationale communistische gezelschap had: „Een onverbiddelijke strijd moet worden gevoerd tegen de fraseologie van het leugenachtige pacifisme van de Volkenbond.” (Inprekorr, 17 Juni 1931.) Wij hebben altijd op het standpunt gestaan, dat de Volkenbond op zich zelf niet goed of slecht was, doch dat het er maar van afhing wie inde Volkenbond de beslissingen moest nemen. Daarom hebben wij altijd getracht de belangstelling van de brede volksmassa’s voor het werk in Genève te winnen, daarom hebben wij altijd getracht mede te werken wanneer er in Genève een mogelijkheid was om goede befsluiten aangenomen te krijgen, daarom ook hebben wij telkenmale als er belangrijke problemen aan de orde kwamen inde Volkenbond, geprobeerd de openbare mening door petitionnementen, door vergaderingen enz. in beweging te brengen, om zodoende de regeringen onder drukte zetten. Wegens deze opvatting zijn wijdoor de communisten voortdurend op de infaamste wijze be-

lasterd. Niet door één of anderen communist, neen door de hoogste communistische instantie, door het Ekki zelf. Het volgende zegt, volgens een verslag inde Inprekorr van 24 April 1931, het Ekki ineen resolutie over de sociaal-democraten en de moderne vakbeweging: „De gehele ontwikkeling van de sociaaldemocratie sedert de oorlog is een ononderbroken evolutie-proces naar het fascisme. Ten aanzien van het imperialistische roofstelsel betekent dat de actieve en onmiddellijke deelneming aan het stelsel van Versailles (in Versailles werd het verdrag gesloten, volgens hetwelk de Volkenbond is opgericht, Doe. Bur.) enz....” En om alle twijfel aangaande de houding van de communisten ten aanzien van de Volkenbond uit de wereld te helpen, geven wij tot slot nog het volgende citaat uiteen oproep van de Communistische Internationale, zoals deze gepubliceerd werd door „De Tribune” op 7 November 1933: „De Volkenbond was altijd reeds de bond voor de oorlogsvoorbereiding Het was dus niet zo (wat wij altijd gezegd hebben), dat op een gegeven moment de Volkenbond zijn taak niet kan vervullen omdat er onwillige regeringen zijn. Want als dat zo is, dan moet men proberen inde Volkenbond zoveel invloed te krijgen, dat men de kwaadwilligen tot rede kan brengen. Neen, de Volkenbond „was altijd reeds” een orgaan van oorlogsvoorbereiding en wie aan het werk van de Volkenbond deelnam, die suste de arbeiders in slaap met illusies. Duidelijk komt dit communistische standpunt ook tot uiting in het verkiezingsprogram van de Communistische Partij Holland van 1933, waarin staat; „Onmiddellijke afscheiding van de Volkenbond.” En thans is Rusland tot die bond van oorlogsvoorbereiding en pacifistische fraseologie, tot die Volkenbond, die niets anders is dan een bedrogsmanoeuvre van de imperialisten om de oorlog tegen Sovjet-Rusland voor te bereiden, zelf toegetreden en heeft alle verplichtingen die dat met zich brengt, eveneens aanvaard. Onder bepaalde omstandigheden kan de Sovjet-regering nu dus verplicht worden zich partij te stellen ineen conflict tussen twee kapitalistische staten, terwijl de bolsjewiekse theorie luidt: elke oorlog is een imperialistische oorlog en moet omgezet worden in burgeroorlog. Stelt men de vraag of nu dus de communistische opvattingen ten aanzien van de volkenbond gewijzigd zijn, dan antwoorden wij: neen! Rusland ziet er op het ogenblik, al of niet terecht, zijn voordeel in om lid te worden. Dan hebben de overige communistische partijen dit eenvoudig te aanvaarden en hun theorie dienovereenkomstig te wijzigen. Zo is de gang van zaken nu eenmaal in elke dictatuur, .dus ook ineen internationale organisatie welke een dictatoriale leiding heeft. (Doe. bur. N.V.V.), De N.V.V.-propaganda-filmbijeenkomsten. De propagandafilm-bijeenkomsten van het N.V.V. zijn een groot succes. De beste berichten komen hierover uit het land binnen. Inde week van 7 tot en met 13 October worden film-bijeenkomsten gehouden inde volgende plaatsen: Zondag 7 October te Coevorden, Haarlem (’s morgens) en Den Haag. Maandag 8 October te Wijhe en Den Haag. Dinsdag 9 October te Olst en Edam. Woensdag 10 October te Lobith en Beverwijk. Donderdag 11 October te Den Haag. Vrijdag 12 October te Den Haag. Zaterdag 13 October te Zwolle en Hillegom.

abonneert u op WNZE GEDS Sociaal-economisch-technisch maandblad. Uitgave van de Alg. Nederlandse Metaalbewerkers bond Prijs voor leden f 1.00 per Jaar, desgewenst te voldoen in vier termijnen Meldt U als abonné bij Uw afdelingsbestuur