Varia Vervalsing van schilderijen Het is zode gewone gang van zaken in onze wei-geordende maatschappij, dat kunstschilders in ontbering leven en arm sterven en dat later hun werken tegen hoge prijzen worden verkocht. Als schilderijen eenmaal een handelsartikel geworden zijn, komt de goede tijd voor de vervalsers. Wij herinneren ons uit de laatste jaren de vervalsing op grote schaal van schilderijen ydn Vincent van Gogh, waarbij met grote geraffineerdheid te werk is gegaan, zodat zelfs deskundigen erin zijn gevlogen. Maar in het algemeen zijn het meerde werken van oude dan van moderne schilders, die worden nagemaakt. De handelswaarde van schilderijen van meesters, die reeds enige eeuwen dood zijn, is trouwens ook veel hoger. De eenvoudigste manier van schilderij envervalsing bestond hierin, dat men een werk schilderde inde trant van den schilder, wiens werken met goud betaald worden en het eenvoudig ineen oven stopte, zodat het bruin werd en scheuren vertoonde, waaruit dan de echtheid moest blijken. Maar sedert de experts zich bij het onderzoek van schilderijen, van wetenschappelijke methoden zijn gaan bedienen, is vervalsing niet zo eenvoudig meer. Inde eerste plaats moet de vervalser zich het goede linnen verschaffen, want het moderne, machinale fabrikaat leidt snel tot ontdekking van de vervalsing. Dat linnen spoort men op in dorpen, waar nog op de ouderwetse wijze met de hand geweven wordt en om het „oud” te maken, wordt het gekookt ineen mengsel van tabakswater en lijm. De achterzijde wordt bovendien nog ingewreven met harspoeder, waardoor stof gemengd is. Op dat geprepareerde linnen wordt dan de „oude” schildering aangebracht en met een mengsel van dropwater en roet bestreken om de „warme” toon van de oude meesters te verkrijgen. En tenslotte wordt op het verse meesterwerk met een toets van sepia het vuil van de eeuwen nagebootst. Tegen het middel van de deskundige onderzoekers om alcohol te gebruiken, die verse verf aantast, maar oude niet, beschermen de vervalvers zich, door het schilderij met een dunne laag lijm te bedekken, zodat de alcohol niet doordringen kan. Het nabootsen vaneen oude lijst doet men allang niet meer door wormgaatjes te boren en houtpoeder daarin te spuiten. Men koopt eenvoudig een blok oud, wormstekig hout en laat daarvan lijsten zagen. De vervalsers, die voldoende bedrijfskapitaal hebben, kopen een oud schilderij van geringe handelswaarde, weken de verf met salmiak er af en hebben dan een doek en een lijst, die tegen alle onderzoekingen bestand zijn. Caruso-anecdote Toen Caruso, de beroemde zanger, wiens stem men nu alleen maar van gramofoonplaten kan horen, eens in New York op het postkantoor een aangetekende brief wilde halen, gaf hij den ambtenaar aan het loket zijn kaartje. „Dat is niet voldoende, meneer,” zei de ambtenaar nors. „Niet voldoende?” vroeg Caruso verbaasd. „Nee, meneer, u zult u moeten legitimeren. ledereen kan wel zeggen, dat hij Caruso heet.” Caruso keerde zijn zakken om, maar hij vond niets, waardoor hij zijn identiteit kon bewijzen. Wanhopig wendde hij zich tot den ambtenaar. „Is er dan niemand hier op het postkantoor, die mij kent?” „Wacht eens,” zei de ambtenaar. „U zegt, dat u Caruso bent? Dat kunt u maar op één manier bewijzen; zing iets!” Caruso merkte, dat hem niets anders overbleef, wilde hij in het bezit van de brief komen en zette de beroemde romance uit het derde bedrijf van „Tosca” in. De ambtenaar ging er op zijn gemak bij zitten en ook de andere ambtenaren kwamen aanlopen. Eén daverend applaus weerklonk, toen de zanger ophield. „Meneer Caruso,” zeide ambtenaar, „hier is uw brief. We hadden u onmiddellijk herkend, toen u aan het loket kwam, maar omdat wij door de hoge toegangsprijzen niet van uw concerten kunnen genieten, spraken we af, om u hier een gratis concert te laten geven.”

Uit de jeugdgroepen

Amsterdam Secretariaat: Swammerdamstr. 2 huis. (H.W.L.) Op 22 Januari heeft J. G. Suurhoff voor de jeugdgroep een lezing gehouden over het socialisme. Het was een onderwerp, dat door den inleider zodanig behandeld werd, dat het ons allemaal boeide, hetgeen eveneens bleek uit de levendige discussie, die na afloop van de lezing gehouden werd. Jammer was het, dat de belangstelling niet zo bijzonder groot was, want de thuisblijvers hebben weer ongelijk gehad. 13 Februari werken we mee aan een ochtend van S.D.A.P. en V.A.R.A. inde Jordaan. ’s Middags maken we een excursie naar het Koloniaal Instituut. Geef je hiervoor zo spoedig mogelijk op. We worden rondgeleid dooreen deskundige, dus een bezoek aan dit prachtige museum zal zeker de moeite waard zijn. De kosten bedragen 15 cent. Zaterdag 19 Februari groepsbijeenkomst. Zaterdag 26 Februari hebben we onze jaarvergadering. Het hele bestuur, uitgezonderd Toon Zondag, is aan de beurt van aftreden. Zij, die candidaten willen stellen, kunnen de namen opgeven bij den jeugdleider, H. Wagener, tot uiterlijk 19 Febr. a.s, Haarlem De première van de Bondsrevue. Het is mijn dagelijks werk niet om als toneelcriticus op te treden, doch er zijn naar mijn bescheiden mening nog wel enkelen, die inde toekomst meer aandacht aan hun rol dienen te besteden. Daar tegenover staat weer, dat anderen moeten leren hun optreden te matigen. Dit geldt vooral voor den burgersmid en het kleine ventje tijdens de kampidylle op „Eemnes”. Het geheel werd vlug en flink opgevoerd. Jammer, dat het te kleine toneel ook hier een ernstige hinderpaal was. Door de weinige ruimte was er achter de schermen nog wel eens een hinderlijk gestommel, doch het was niet te verhelpen en ik vind dit een voldoende verontschuldiging voor de „stille” medewerkers achter de schermen. Op de uitbeelding van diverse personen viel niets aan te merken; de piloot was rustig en beredeneerd, de veldwachter nors en beheerst. De samenzang van den monteur en den burgersmid viel ook niet tegen. Alleen moet men

niet zonder piano laten zingen; ik had met den zanger te doen, hij wist met zijn figuur geen raad. De belangrijke rol van den professor werd goed weergegeven; in ’t begin een weinig verstrooid, maar dat hoort bij het vak. De rollen van Columbus, Wolfram, de wenende arbeidersvrouw en den „rooien” arbeider voor de fabriekspoort werden buitengewoon goed gespeeld, ook de dokter en de directeur waren goed. Hier. wasspel en werkelijk „gevoel” voor de rol aanwezig. Hetzelfde geldt voor den generaal, den gérant en de gillende juffrouw. Op „Eemnes” was ’t net echt, vooral toen Van den Born er ook nog aan te pas kwam. Het tempo van de avond was uitstekend; het ging om zo te zeggen: „heet van de naald”. Wat mij alleen heeft bevreemd is, dat op het toneel soms twee cf drie rollen door één persoon werden vertolkt. Alle hulde hiervoor, maar inde zaal waren voldoende jonge leden aanwezig, die inde toekomst aan de oproep van het bestuur gehoor moeten geven. Waarom blijft de pianist (in de pauze) weg van de repetities? Neen, jongens inde zaal, er is critiek op hen die gespeeld hebben, maar het is jullie plicht om inde toekomst mede de handen uit de mouwen te steken. Tot besluit van mijn beschouwing mag ik niet nalaten den regisseur Ru Mulder te complimenteren met datgene wat hij heeft bereikt met deze wakkere troep lekenspelers. Als ik de moeilijke omstandigheden van repeteren, ontstaan door lastige werktijden, in aanmerking neem, dan ben ik van mening, dat deze avond goed geslaagd mag heten. En ik hoop van ganser harte, dat deze avond aanleiding mag zijn om op de ingeslagen weg voort te gaan. GERRIT JANSEN. Rotterdam Secretariaat: Eikendaal 9. (M, v.d. K.) Wij herinneren onze jeugdleden eraan, dat wij evenals vorige jaren, ditmaal op 4,5 en 6 Juni, weer ons landelijk Pinksterfeest organiseren in het Plevo-kamp te Huizen. Agenda: Zondagen 13, 20 en 27 Februari: modern dansen, St. Mariastr. 91, 2.45 uur (centraal). Zondagen 13, 20 en 27 Februari: volksdansen, „Ons Huis”, Gouvernestraat. 5.30 uur (centraal).

Zondagen 20 en 27 Februari: zanggroep, jeugdherberg, Oosterkade 20, 10.30 uur. Zondag 13 Februari: jaarvergadering P.J.R., jeugdherberg, Oosterkade 20. Zondag 13 Februari: propaganda-avond afdeling Schiedam, 8 uur. Maandagen 14, 21 en 28 Febr.: muziekgroep, jeugdherberg, Oosterkade 20, 8 uur. Woensdagen 16 en 23 Februari: modern dansen, St. Mariastr. 91, 7.45 uur. Donderdagen 17 en 24 Februari: mondorgelgroep, j eug dherberg, Oosterkade 20, 8 uur. Vrijdagen 18 en 25 Februari: lekenspel, jeugdherberg, Oosterkade 20, 8 uur. Vrijdagen 18 en 25 Februari: tamboergroep, Hofdijk 66, 8 uur. Zaterdag 12 Februari: cabaretavond, jeugdherberg, Oosterkade 20, 8 uur. Zaterdag 26 Februari: conversatie-avond, jeugdherberg, Oosterkade 20, 8 uur. Schiedam (J. B.) Wij moeten voor deze keer afwijken van de gewoonte om een maandbericht toe te zenden en nemen deze gelegenheid waar, om het hieronder te vermelden. Inde eerste plaats willen wij uw aandacht vragen voor onze propaganda-avond op Zondag 13 Februari (voor nadere bijzonderheden, zie bericht onder „uit de afdelingen”). Inde tweede plaats kunnen wij mededelen, dat de langverwachte danscursus een aanvang zal nemen, eveneens op Zondag 13 Februari. Zoals bekend, wordt deze danscursus georganiseerd door de plaatselijke jeugdraad. Wij, als metaalbewerkers, kunnen voor het eerst op Zondag 20 Februari daaraan deelnemen. De toegang tot deze cursus bedraagt 15 cent. Ten derde belegt op Donderdag 24 Februari onze afdeling een cabaret-avond in het Passage-theater, met medewerking van het gezelschap „Frans Nienhuys” en het ensemble „The Hawaiian Friends”, 0.1.v. Aart Boender. Ten vierde organiseert de plaatselijke jeugdraad op Zondag 27 Februari, des voormiddags half elf, een filmvoorstelling in „Het Volksgebouw”. Hiervoor bedraagt de toegangsprijs 20 cent. Tenslotte vermelden wij dan nog onze wekelijkse avonden, te weten op: Dinsdag: repetitie toneelgroep; Woensdag: repetitie muziekgroep; Donderdag: algemene ontspanningsbij eenkomsten.

Te Haarlem werd door de jeugdgroep de bondsrevue opgevoerd. Bovenstaande foto werd gemaakt tijdens de z.g. hotel-scène.