(V.) Onze zon gaat vandaag schijnen in het hoge Noorden van ons land, nl. Friesland, een van de mooiste en merkwaardigste provincies. Dit keer hebben wij Sneek uitgekozen voor onze tocht en zijn een kop koffie gaan drinken bij onze secretaris G. M. Gerritsen. En onder een kop koffie komen de herinneringen los, die Gerritsen zo inde loop van ’n 40- jarig lidmaatschap heeft opgedaan. Er zijn vele herinneringen aan tijden van strijd, doch ook aan tijden van bittere armoede. Armoede, die voortkwam, omdat je niet wilde bedanken voor de Bond. Nu lacht hij bij de herinneringen, maar toen spande het wel eens, maar het was zijn vrouw, die hem inde moeilijke jaren heeft gesteund. Gerritsen is een Fries van de oude stempel. In 1891 te Workum, vlak bij

Sneek geboren, kwam hij reeds op jonge leeftijd in aanraking met de arbeidersbeweging Op 18-jarige leeftijd werkt hij reeds in Duitsland en treedt toe tot de Duitse Metaalbewerkersbond, doch reeds in 1911 is hij weer in Nederland

en werkt bij Du Croo en Brauns in Amsterdam. Het systeem van vertrouwensmannen, dat ons nu zo bekend is, werd toen ingevoerd en ook Gerritsen werd benoemd. Moeilijkheden met de werkgever bleven niet uit en ontslag volgde spoedig. Geen nood, zegt Gerritsen, je ziel onder je arm en naar de volgende baas, tot ook daar bet ontslag volgde. Zijn hart klopte nog steeds voor het

Heitelan en als in 1917 het eten in Amsterdam •■minder wordt, gaat hij spoedig terug en gaat werken op de schaatsenfabriek van De Ruiter te Akkrum en wordt overgeschreven naar dé afdeling Heerenveen. Hoewel Akkrum 15 km van Heerenveen ligt, neemt hij actief deel aan het afdelingswerk en wordt spoedig gekozen tot secretaris en later tot voorzitter van de afdeling. Op de fiets, of als het moest op de schaats, kon iedere afdelingsvergadering worden bezocht en geen vergadering werd in die tijd overgeslagen. De werkgever voelde echter niet veel voor de Bond en menige botsing was dan ook het gevolg en na enige tijd werd de poort geheel voor hem gesloten. Hij kon wel terugkomen, maar dan moest beterschap worden beloofd, wat betekende bedanken voor de Bond. Daar voelde Gerritsen nu niets voor, doch andere werkgevers wilden hem niet meer in dienst nemen. Armoede trad binnen het huis en het was met moeite, dat men stand kon houden. Doch de steun van de vrouw was groot en gezamenlijk hebben zij volgehouden. In 1921 woont Gerritsen in Sneek en werkt op de Brandkastenfabriek. En het duurt maar even, of hij wordt belast met de propaganda en in 1935 tot secretaris der afdeling gekozen. Menige actie is bij Gerritsen aan huis besproken en, zegt hij, het bondswerk heeft me jong gehouden en het heeft m’n leven gevuld. Gerritsen, één van de vele prachtkerels die wij in Friesland hebben, altijd voor de Bond klaar staan en het tot hun plicht achten de Bond sterker te maken. Zij zijn het, die het zaad hebben uitgestrooid, waarvan wij jongeren de vruchten plukken. Het zij ons ter lering!

Metaaldraadlampenfabriek Volt 40 jaar

(G.C.d.R.) In 1919 richtten 3 ondernemende Tilburgers de heren F. Verbunt, A. v.d. Biggelaar en P. v.d. Biggelaar de N.V. Volt op. De oude leerlooierij van Kusters werd omgebouwd tot lampenbedrijf. De ontwikkeling der nieuwe N.V. verliep vlot, alhoewel de moeilijkheden ook hier niet gespaard bleven. De grootste ontwikkeling voltrok zich in 1920 toen er een belangengemeenschap met de N.V. Philips tot stand kwam. Vrij spoedig schakelde men over naar het vervaardigen van radio-onderdelen. Deze ontwikkeling zette zich constant door. Nu is de N.V. Volt een der ondernemingen van het Phllipsconcern welke aan ruim 2000 arbeider (sters) werkgelegenheid biedt. Voor Tilburg eender belangrijkste bedrijven en tevens het grootste bedrijf. Betreffende de ontwikkeling van deze N.V. valt nog wel meer te vertellen, plaatsruimte belet het ons echter. Het nu belangrijke en uitgebreide bedrijf is tot stand gekomen, aldus de heer Kipperman, directeur der Volt, door grote krachtsinspanning van alle werknemers van hoog tot laag. Men is over de prestatie der werknemers zeer tevreden. Onder déze omstandigheden werd het feest ingeluid, met een receptie ineen zaal vol prachtige bloemstukken en talrijke gasten van diverse pluimage, ’s Middags werd in het bijzijn van het hele personeel het gezamenlijke cadeau aan de directie aangeboden. Een tuin

(Luchtfoto K.L.M.) met vijver en bij de vijver een beeld, voorstellende een eenvoudig Brabants meisje- met 2 duiven op de handen. Het symbool van de Vrede. Het doet goed, midden tussen de fabriekscomplexen een stukje natuur terug te vinden. De personeelsraad ovèrhandigde de cadeau’s en maakte gewag van de goede verstandhouding. Reeds eerder waren wij inde gelegenheid namens de samenwerkende organisaties de directie te feliciteren en de wens uit te spreken dat de goede samenwerking bestendigd zou worden, ja zelfs nog verbeterd. In het dankwoord wees de heer Kippenman op de .grote betekenis van de personeelsraad, reeds eerder had hij de wens uitgesproken dat de samenwerking met de vakbonden steeds inniger zou worden, daar door overleg het beste resultaat te bereiken valt, ook al zijn er verschillen van opvatting. Het personeel ontving een cadeau in de vorm van aansluiting per 1 Januari 1950 bij het Pensioenfonds der N.V. Philips te Eindhoven, hetgeen een grote verbetering betekent. Voor het personeel en huisgenoten is een kermis geopend waar de feestvreugde tot uiting kan komen. Moge het de Volt de komende jaren .goed gaan. en aan het gehele personeel werkgelegenheid blijven bieden. Moge de samenwerking met de organisaties zich steeds in goede harmonie voltrekken.

K.L.Mt. (H.J.v.E.) De K.L.M. neemt in het Nederlandse bedrijfsleven een zeer bijzondere plaats in. Het bedrijf maakt deel uit van onze nationale trots en brengt Nederlands naam over de gehele wereld. Dit bedrijf behoort tot één der grootste ondernemingen in het land en wekt de bewondering van iedereen, die kennis neemt van de formidabele groei na de bevrijding. De eerste bomaanvallen in 1940 waren ook gericht op het vliegveld Schiphol en gedurende de oorlog was dit vliegveld herhaaldelijk het mikpunt der geallieerde vliegers. Veel was er aan het einde van de oorlog van het vliegveld plus hangars enz. niet over en wat er nog van over was werd door de Duitsers bij hun vertrek nog opgeblazen. Het personeel van voor de oorlog was naar alle windstreken verstrooid. Onder de energieke leiding van de directeur, de heer Plesman, is de K.L.M. weer uit de grond gestampt. Vliegtuigen met de meest moderne uitrusting werden gekocht, personeel werd in het gehele land en daarbuiten aangeworven en de gemeente Amsterdam pakte met grote voortvarendheid de herbouw van het vliegveld aan. Thans behoort Schiphol tot één der meest goed ingerichte vliegvelden ter wereld en de K.L.M. tot één der grootste maatschappijen inde burgerluchtvaart boven en beneden de evenaar. Velen denken bij de letters K.L.M. aan het transport van personen en 'goederen door de lucht. Is dit juist? Welk criterium. moet worden aangelegd? Laten wij eens nagaan hoe de stukken liggen. Allereerst de personeelsamenstelling. Hier volgen enige cijfers, die per 30 Juni j.l. geldig waren. Totaal personeel in dienst pl.m. 14.000 man, waarvan in Nederland ongeveer 9000. Op Schiphol werken 6122 man. Hiervan zijn in technische dienst, behorende tot het grondpersoneel Schiphol, 3738 personen. Het vliegend personeel omvat pl.m. 1000 man, waarvan 1/4 gedeelte boordmecano’s zijn. In Den Haag werken ongeveer 1600 man. hoofdzakelijk administratief personeel. De rest van de employé’s is

„ver aiverse vliegvelden in Nederland verspreid. Het personeel in het buitenland bestaat hoofdzakelijk uit buitenlanders, uitgezonderd de commerciële leiding en pl.m. 600 Nederlandse technisch geschoolde arbeiders. De technische dienst houdt zich bezig met de revisie, technische uitrusting enz. van de vliegtuigen in de ruimste zin des woords. Deze technische dienst verzorgt, naast de eigen luchtvloot, de revisie van tal van vliegtuigen van buitenlandse maatschappijen. De K.L.M. is naast luchtvaartbedrijf ook een wereldvliegtuigreparatiebedrijf. Dit reparatiebedrijf vormt een steun inde rug inde concurrentiestrijd tussen de luchtvaartmaatschappijen. Uit het bovenstaande is op te maken, dat het bedrijf onze volle belangstelling heeft en daarom hebben wij inde afgelopen jareh dan ook herhaaldelijk contact met de leiding van de K.L.M. Schiphol opgenomen ter regeling van speciale loon- en andere arbeidsvoorwaarden. Tot stand werd gebracht een gunstige loonregeling, veertien dagen vacantie, vacantietoeslag, een kern voor het technisch personeel enz. In zake de vacantietoeslag werd dit jaar weer de bemiddeling van de organisaties ingeroepen. Gezien de slechte bedrijfsuitkomsten tengevolge van de moeilijkheden met Indonesië meende men geen vacantietoeslag te kunnen geven. Op aandringen van de kern der technische afdeling was men bereid 1 pet van het loon uitte keren aan de gehuwden en kostwinners tot een salaris van ƒ 3750,— per jaar. Na bespreking tussen de organisaties en de directie kwam tot stand: 2 pet vacantietoeslag voor gehuwden en kostwinners met een salaris van ƒ3750,— met een maximum vacantietoeslag van ƒ5O; 1 pet vacantietoeslag voor gehuwden en kostwinners met een salaris van ƒ3750—5000; 1 pet vacantietoeslag voor ongëhuwden met een salaris tot ƒ 3750,—. Ineen manifest Is dit door ons aan het personeel medegedeeld met een opwekking lid van de organisatie te worden, want hieraan ontbreekt nog veel. Een volgende keer komen wij hierop, nog eens terug en tevens op de concentratie van krachten van vele belanghebbende bonden, die dit bedrijf als hun operatie-terrein beschouwen.

5