„Western Union’’

Het begon er somber uit te zien in West-Europa. Het Amerikaanse Congres „wil zich niet laten overhaasten” en een nieuwe conferentie der Zestien, een maand tevoren nog door het State-Department in Washington aangemoedigd, wordt nu ont, raden. Zij vindt dan ook niet plaats, al zal het overleg door een rondreizende commissie van Engelsen en Fransen voortgezet worden. Maar dit is maar „overleg” terwijl „afspraken” nodig zijn om, in plaats van een onverkwikkelijk gedrang om de Amerikaanse liefdadigheid, een vruchtbaar plan tot stand te brengen. En ondertussen dreigt het ingaan van de Marshall-steun pas lang na de 1 April uitgesteld te worden: lang na de datum tot welke de interim-steun reikte, lang ook na de dag die Nederland met de uiterste moeite zonder interim-steun korthalen.

Ondertussen wordt handelsaccoord op handelsaccoord voor lange. termijnen gesloten door de Oosteuropese staten, onderling en met de Sowjet-Unie. En Dimitroff, de communistische leider uit Bulgarije.-kondigt reeds een federatie van Balkanstaten (mogelijk nog aangevuld met Hongarije, Polen en Tsjedhoslowakije) aan. Nu zijn dat wel grote woorden maar de richting is duidelijk en wekt ook bij nietcommunisten geestdrift, althans op de Balkan.

In de race om de grote economische ruimte, die voor het herstel van ons geteisterde werelddeel nodig is, begon het Oosten een aanzienlijke voorsprong te krijgen.

Bevins rede

Eindelijk is Engeland in beweging gekomen, na lange aarzeling en na herhaalde geluiden, die op een zich terugtrekken op het Britse Gemenebest wezen. JJe reden was: zo lang mogelijk een tegenstelling tot de Sowjet-Unie uitstellen; maar de mislukte overeenstemming over het Duitse vraagstuk op de December-conferentie te Londen heeft blijkbaar dé deur dicht gedaan. Zo heeft Bevin Donderdag in een grote Lagerhuis-rede kleur bekend en zich uitgesproken voor een Westeuropese solidariteit gericht op een verdediging tegen Rusland en gesteund door de gezamenlijke overzeese gebieden. ' Voortbouwend op het verdrag van Duinkerken met Frankrijk (dat gericht is op waarborgen tegen Duitsland als'mogelijke bondgenoot van Rusland en tegen een nietnakomen van de schadevergoedingsplicht van dat volk; en dat overleg over de economische politiek voorschrijft) zullen beide regeringen Nederland, België en Luxemburg uitnodigen met hen gelijksoortige verdragen te sluiten als. „hechte kern” voor een Westeuropese samenwerking; daarna zullen ook andere van de Zestien Marshalllanden voor aansluiting in aanmerking komen, waarbij Italië met name genoemd werd.

Het was een duidelijke oproep tot de vorming van een „Troisième Force”, een monetair en economisch . zelfstandige samenwerking tusse'h Amerika en Rusland, die elk hun eigen grondstoffen en industrie- en landbouwproductie hebben, met dankbare aanvaarding van de Marshallhulp en een defensief-militair karakter tegenover Rusland.

Weerklank in Engeland.

Alle partijen hebben bij monde van hun kopstukken deze verklaring met instemming begroet, met dat al was de stemming

niet geestdriftig: want al was de beslissing uitermate gewichtig, zij kwam enerzijds niet onverwachts en anderzijds gaf Bevins rede weinig brillant uitgesproken bovendien minder dan velen verwacht hadden. Chur chili zou van een dergelijk historisch ogenblik ongetwijfeld een dramatisch schouwspel gemaakt hebben. Zoals de bekende, aanvoerder van de radicale intellectuelen der Labour-party, Crossman, echter onlangs in een open brief aan een Frans partijgenoot uiteengezet heeft, behoort het niet tot de stijl van Labour om belangrijke internationale bandeji met fanfares aan te gaan: de vakbohdsarbeider die in de partij zo’n belangrijke rol speelt kijkt niet veel verder dan de kusten van zijn eiland; en alleen als de feiten hem dwingen tot noodzakelijke stappen zal hij zich willen binden aan volken die hij niet kent; maar dan zonder hoerastemming; wel kan men dan op een trouwe nakoming van dit bondgenootschap rekenen en loopt men geen gevaar van een truc, die toegezegde hulp en bijstand niet geeft.

Wel hadden zowel de linkervleugel van „Labour” als vele conservatieven ook naar de inhoud belangrijker verklaringen verwacht, al zou het psyphologisch misschien wel belangrijk geweest zijn, wanneer Bevin een Westeuropese staat of economische unie uitdrukkelijk als einddoel had gesteld, .het is toch beter dat de volksvertegenwoordiging verder wil gaan, dan dat zij zou remmen.

ANSELM FEUERBACH (1829-1880) STUDIE VAN EEN JONGETJE

positie der Benelux.

t toe het zij, ook in de voorzichtige vorm. ri waarin Bevin zijn voorstel deed nog eens bevestigd door een verklaring van Bidault betekent het een stap voor die Nederlanders en Belgen, die nog met hun denkbeelden in de vóór-oorlogse tijd leven: het is het officiële einde der neutraliteitspolitiek; het biedt het uitzicht op een uitbreiding van het beginsel der Benelux tot minstens een viervoud van zijn huidige economische betekenis.

Minstens, want als de economische medewerking aan deze samenwerking van de Britse Dominions en de overzeese gebieden der andere verbondenen reëel wordt, is de „economische ruimte” nog belangrijk groter. De invloed der Ver. Staten in sömmige Dominions en'ook in Indonesië is echter wel zo groot, .dat zonder