<len Heer J behoort de aarde J en haar Ê volheid. Psalm 24 : 1 y/

tyd en Innk

ONAFHANKELIJK VOOR EVANGELIE EN SOCIALISME

TEVENS ORGAAN VAN DE PROTESTANTS CHRISTEL IJ KE WERKGEMEENSCHAP

No. 22 Verschijnt 50 maal per jaar 46ste jaargang van de Blijde Wereld *

Redactie Prof. Dr W. Banning Ds. J. J. Buskes Jr Ds. L. H. Ruitenberg Mr. G. E. V. Walsum Secr. der redactie: J. G. Bomhoff, • Roerstraat 48 111 A’damsZ. Tel. 24386

Ab. bij vooruitbet. p.j. f 8 halfj. f 4.25, kwart, f 2.30 pl. f 0.15 inc. Losse nrs f 0.15, Postg. 21876, Gem.giro V 4500, Adm. N.V. De Arbeiderspers, Hekelveld 15, A’dam-C.

. HET HART KOMT IN OPSTAND

Dimitroff gold eenmaal, ook in ons vaderland, als de man, die streed voor de vrijheid en de menselijkheid. In de dagen, waarin het proces om de Rijksdagbrand gevoerd werd, was hij de grote vrijheidsheld. Wij hebben Dimitroff bewonderd. – Op het ogenblik is hij minister-president van Bulgarije.

In die kwaliteit heeft hij Pettkoff laten ophangen: deze tegenstander werd eenvoudig uit de weg geruimd. Aan de galg! Kortgeleden heeft Dimitroff in het Bulgaarse parlement een redevoering gehouden. De begroting was aan de orde. Een democratisch socialistisch afgevaardigde kwam in oppositie tegen de financiële plannen van de regering. Dat was zijn goed recht. Dit recht behoort in West-Europa nu eenmaal tot het wezen van de politieke democratie, welke naar onze overtuiging de politieke vorm geeft aan het beste Europese erfgoed.

Het was niet alleen zijn goed recht. Het was ook zijn plicht. Hij behoorde immers tot de oppositie. In een democratisch geregeerd land is het niet alleen het recht, maar ook de plicht van de oppositie, om haar bezwaren tegen het regeringsbeleid in het parlement te uiten, zoals het anderzijds niet alleen het recht, maar ook de plicht van de regering is, om de critiek van de oppositie te ontzenuwen en te weerleggen. Ook dat behoort tot het wezen van de Westeuropese democratie. Dimitroff had dus tot taak, om de critiek van de democratisch socialistischd afgevaardigde te bestrijden. Dat deed hij dan ook.

De wijze waarop hij het deed, was echter volkomen in strijd met wat wij in West-Europa onder democratie verstaan. De strijd tussen democratisch socialisten en communisten wordt vaak op een al te menselijke, al te kleinzielige en dientengevolge onvruchtbare wijze gevoerd, terwijl het meer dan ooit nodig is, hem te voeren op een wijze, die met de ernst van de za'ak het gaat om de toekomst van Europa en de gehele wereld in overeenstemming is. Het laatste zal alleen gebeuren, wanneer wij al het bijkomstige terzijde laten en uitsluitend aandacht hebben het essentiële in de tegenstelling tussen democratisch socialisme en communisme. De wijze, waarop Dimitroff de democratisch socialistische afgevaardigde in het Bul-

gaarse parlement bestreed, richt onze aandacht inderdaad op het essentiële verschil tussen democratisch socialisme en communisme.

Dimitroff zei tot .deze afgevaardigde: „U gaat in de oppositie, net als kortgeleden Pettkoff, Pettkoff is dood, hij zou echter nog in leven zijn, wanneer hij niet in de oppositie was gegaan.” Daarop richtte Dimitroff zich tot de gehele fractie van de democratisch socialisten en zei: „Ik heb Pettkoff gewaarschuwd, maar hij liet zich niet waarschuwen, ook gij zult er in het graf berouw van hebben, wanneer gij nog verder in de oppositie gaat.”

Het persbericht deelt niet mede, hoe het parlement op deze uitlating reageerde en al evenmin, wat er In het hart van de democratisch ' socialistische afgevaardigde omging, toen hem dit door de ministerpresident gezegd werd. Dit alles blijft verborgen achter het ijzeren gordijn, zoals een Zwitsers weekblad sarcastisch maar terecht opmerkt. ,

Wat er in het hart van de mensheid omgaat op het ogenblik, waarop deze woorden van Dimitroff tot haar doordringen, weten wij echter heel goed. Wij zelf behoren immers tot die mensheid. Hier helpt geen ijzeren gordijn. Ons hart komt in opstand en protesteert uit naam van de mensheid. De Dimitroff van het proces om de Rijksdagbrand was een vriend van dé mensheid. De Dimitroff van het Bulgaarse parlement, die dreigt met de galg, is haar vijand. Heeft hij dan helemaal niets geleerd uit de reactie van de wereld op de galg, die hij voor Pettkoff oprichtte? Meent hij inderdaad, dat hij zijn gang kan gaan?

Is het voor hem waarlijk een menselijke logica, wanneer hij zegt: als ik één man van de oppositie aan de galg kan brengen, waarom dan ook niet alle anderen, die leven in het land, waarover ik mijn scepter zwaai?

Het Zwitserse blad, dat wij zoéven citeerden, herinnert • ons aan een uitlating van Goering, de grote tegenspeler van Dimitroff in het proces van Leipzig: „Wij zullen tot aan de enkels door het bloed waden, wanneer het nodig is.” Goering dacht voor alles aan het bloed van de Joden en de Marxisten, doch ook aan dat van alleiï, die de vrijheid liefhebben. En hij -waadde

door het bloed. Niet tot aan de enkels, maar tot aan de knieën. Wij kennen intussen het laatste bedrijf van het treurspel. Op Leipzig volgde Neurenberg.

Schiller heeft gezegd: de wereldgeschiedenis is het wereldgericht. Dat is waarschijnlijk te sterk gezegd. Het wereldgericht wacht op de wereldgeschiedenis. Maar wel is het waar daarin openbaart zich iets van Gods leiding in de geschiedenis dat zij, die de macht hebben, nooit zonder meer hun gang kunnen gaan. Altijd opnieuw wordt aan hun machtswaan een grens gesteld.

De wereld heeft de Dimitroff van Leipzig, de strijder voor vrijheid en menselijkheid, leren kennen als de man, die Pettkoff heeft opgehangen en met een onmenselijke logica de Bulgaarse democratisch socialisten wijst naar Pettkoffs galg.

Het gevaar is groot, dat de oplossing van het probleem, dat de tegenstelling Rusland-Amerika aan de wereld stelt, in niets anders zal bestaan dan in een derde en meest gruwelijke wereldoorlog van de twintigste eeuw. Terecht zeggen de communisten, dat alle oorlogshitsers misdadigers zijn. Maar dat geldt dan ook naar beide kanten. Ook naar de kant van Rusland. Door niets wordt de haat en daarmee het oorlogsgevaar meer versterkt dan door de enkele woorden, waarmee Dimitroff aan zijn bestrijders de galg aankondigde, wanneer zij voortgaan met te doen, waarmee zij naar hun -geweten verplicht zijn voort te gaan.

Nog eens citeren wij het Zwitserse weekblad: De vrienden van de vrijheid zijn geen hondsvotten, die men met een zweep tot ' zwijgen brengt. En ze zijn veel te talrijk, dan dat het hout van de Russische en Bulgaarse bossen voldoende zou zijn, om het geweldige galgenwoud te timmeren, dat op het moment de droom van Dimitroff schijnt te zijn. Het is de tragikomische misrekening van alle almachtige dictatoren, dat zij menen iedereen te kunnen ombrengen... Dimitroff waarschuwde zijn tegenstanders. Hij zelf wordt door de geschiedenis gewaarschuwd.

Het gekrenkte en beledigde hart van de mensheid komt in opstand en spreekt. Het hart van de mensheid, dat de vrijheid lief heeft. J. J. BUSKES Jr.