En voor het feit, dat de Russische volksaard als een van zijn donkere zijden een neiging tot tirannieke wreedheid bezit? Stellig moet men bij de beoordeling van een beweging ook haar verleden bekijken. Maar er zijn grenzen. Men zou verkeerd doen, uit de „vergissing” van Troelstra te concluderen, dat in 1949 de P. v. d. A. republikeins denkt. Maar het overspringen van 30 jaar in een land, waar revolutie is geweest, is »og veel gevaarlijker. Of (een beetje paradoxaal): wie 30 jaar terug kijkt moet ook eens 40 jaar terug kijken, dan zal hij in sommige opzichten verbijsterende gelijkenis vinden met nu.

In de tweede plaats verlleze men nooit het verschil uit het oog tussen de Rus en de Nederlander. De internationale nivellering ten spijt zijn er grote verschillen in volkskarakter en in levensomstandigheden. Een volkerenconglomeraat, dat een continent bewoont, staat voor andere situaties dan een klein volk, dat zich verdringt op een plekje aan zee. Communisme moet in bepaalde opzichten, in dat uitgestrekte land een andere betekenis, een andere kleur hebben dan hier.

Ten derde: de communistische beweging heeft ginds een heel andere ontstaansgeschiedenis èn een heel andere positie dan hier.

Het bolsjewisme kan zich, nog steeds, rechtvaardigen als verzet tegen, en overwinning op, een vermolmd en corrupt bondgenootschap tussen landadel, leger, kerk en kapitaal, met de tsaar als middelpunt. Het heeft blijk gegeven, de enorme geestkracht te bezitten om een werelddeel zó ingrijpend te veranderen.

Alles wat nu sinds 30 jaar in de Sowjet-Unle gebeurd is, heeft plaats gevonden door de communisten of met hun goedvinden. Zij vertegenwoordigen dé nationale macht van dit land. Tegen Trotski in heeft Stalin gezegd: het communisme kan in één land worden gevestigd. En thans is het communisme in Rusland op weg, van nationaal, nationalistisch te worden. De fictie van het internationalisme wordt slechts in stand gehouden voor zover dat met de Russische belangen strookt.

En het communisme m Nederland? Dg idealistische bewonderaars van de revolutie zijn er haast zonder uitzondering uit verdwenen. Een beweging, die ten opzichte van ons volkskarakter te extreem was, om een positieve rol te kunnen spelen en die in het oppositionele is vastgeroest. Dia internationaal moet zijn, omdat ze weet nationaal geen macht te bezitten en die. de communistische beginselen uit het oog verliezend, steeds meer onder leiding kom.t van raddraaiers en demagogen omdat de eerlijke figuren, die niet bereid zijn naar Stalins pijpen te dansen, verwijderd worden. •

Toch weet ik, mét ds Strijd, dat ook in het Nederlandse communisme van dit ogenblik een roep om gerechtigheid klinkt. Een protest, dat men (hier ligt een parallel met het nationaal-socialisme) in zijn positieve uitingen, in zijn aanbevolen oplossingen en remedies niet hoog kan aanslaan, maar dat bewijst, dat er iets, of veel, te protesteren valt in onze samenleving. Een protest tegen geschonden menselijkheid, dat is het Nederlandse communisme ook nu nog, niet meer en niet minder.

Ik wil graag erkennen, dat er een grootste gemene deler is van alle communismen. Maar wij zouden er wel heel verkeerd aan doen, op grond van ook wel goede trekken een soort onduidelijk sympathiserend standpunt in te nemen. Wij hebben, zeer duidelijk, twee verschillende taken, dat is ten eerste de hand in eigen boezem steken

en trachten te begrijpen, wat de diepere oorzaak is van de proteststemming, van de oppositiegeest van een aantal landgenoten. De remedie daarop is: een maatschappij trachten te maken, waarin ieder in zijn menselijke waardigheid wordt gelaten of hersteld, waar hij ook staat. Niet alleen door middel van overheidsmaatregelen, wetten e.d., neen ook en vooral door persoonlijk in eigen omgeving, thuis, op straat, op het werk in ieder mens de mens te zien en te erkennen. Alleen zó kan' men de mensen, die nu een gevoel hebben, buitengesloten te zijn uit onze nationaie gemeenschap en die daarojn zijn gaan wedden op een verwijderde heilstaat, weer deelgenoot maken van onze democratie. Tot zover dienen wij dus tegen het communisme ja te zeggen, om voedingsbodem te ontnemen aan wat, in óns land en voor óns volk, in

hoofdzaak als een geestelijke ziekte moet worden beschouwd. Op grond van dezelfde beginselen van menselijkheid moeten wij onverbiddelijk neen zeggen tegen andere aspecten van het communisme. Tegen het schrikbewind van Stalin, tegen de fictie van het internationalisme, tegen de geringe waarheid in het Nederlandse communisme.

Er zijn in ons land twee groepen, die alle communisme op één hoop willen gooien. Dat zijn de communisten zelf, die daaraan een stuk macht ontlenen. En het is een zeer grote groep rechts, die het beschouwen of hanteren als boeman. De democratische socialisten zijn geroepen, te onderscheiden tussen communisme en communisme, wil tenminste deze wond in onze genezen. M. V. S.

of. t^V4%*/<^cvMcevtsc^^^

Algemene mededelingen. Vergadering Algemeen Bestuur. Gelijk reeds aangekondigd houdt het Alg. Bestuur van de P.C.W.G. Zaterdag 23 April 1949 te Amersfoort („Volksgebouw”) zijn tweemaandelijkse vergadering. Vrienden, die tets voor deze vergadering hebben, worden verzocht dit uiterlijk Vrijdag naar den Dolder te zenden.

Antwoord op Rondzendbrief nr. 54 Enige afdelingen hebben needs op onze laatste Rondzendbrief gereageerd. Er zijn bestellingen binnen gekomen op het geschriftje: „Wat is en wil de P.C.W.G.?” Dit geschriftje is voor de Afdelingen bestemd met de bedoeling, dat zij daardoor leden zullen winnen voor de P.C.W.G. Raadsleden en Wethouders. Lang niet alle Leden van Gemeenteraden en Wethouders hebben op ons verzoek gereageerd. Zodoende hebben wij nog geen voliedig overzicht. Mogen wij de P.C.W.G.-leden, leden (wethoudei’s) van de Raden verzoeken dit zo spoedig mogelijk op te geven?

Briefwisseling met Koos Vorrlnk. ' De leden van de P.C.W.G. die gevraagd hebben of zij aan Koos Vorrink schrijven konden, zij medegedeeld, dat het aan Vorrinks lust tot lezen (en schrijven) niet ontbreekt en dat zijn adres is: J J. Vorrink Sygehus Nykjöbing Danmark. Kermis Hoogezand.

Wij kunnen de vrienden het beste verwijzen naar het artikel, dat mr Van Walsum in„Tijd en Taak” van 8 April geschreven heeft. Zakelijk werd ons medegedeeld: „In Hoogezand worden sinds jaar en dag, twee kermissen per jaar gehouden, namelijk een Paaskermis en een herfstkeimis. Op Zondagen worden deze vermakelijkheden niet eerder dan des namiddags 16 uur gehouden. In de raad van de (nieuw gevormde) gemeente Hoogezand—Sappemeer werd nu besloten, een van deze kermissen op te heffen, en wel de door de gemeente georganiseerde' herfstkermis. De hotelhouder, die de Paaskermis organiseert, zai in het vervoig een deel van de opbrengst aan de gemeente afdragen. In de vergadering van de raad werd principieel bezwaar gemaakt door een Anti-Rev., een Chr. Hist. en een lid van de P.v.d.A. (lid van de P.C.W.G.)

Tegen stemden deze 3 raadsleden alsmede 1 communist. Het lid van de Katholieke Volkspartij, de leden van de V.V.D. en de overige leden van de P.v.d.A. stemden voor. Van de twee bestaande kermissen is men thans tot één kermis gekomen.” Tot zover onze zakelijke inlichtingen, die wij zonder commentaar kunnen doorgeven. Wij menen hiermede de vrienden tegelijk te hebben beantwoord en raden aan het artikel van Mr Van W. als het priricipiële verweer te beschouwen. Mededelingen aan het Secretariaat.

Mogen wij de secretarissen nogmaals dringend verzoeken niet alle zaken in één brief te behandelen? Men kan alles in één briefomslag sluiten, doch behandeie de zaken afzonderlijk. Speciaal de opgave van nieuwe leden en nieuwe abonnementen zouden wij gaarne op afzonderlijk papier zien vermeld. Dat betekent voor onze administratie enorm veel tijd en het bespoedigt de afhandeling van zaken. De Secretaris van de P.C.W.G. Baarnseweg 36 te Den Dolder.

Socialisme en Democratie

April:

H. J. Hofstra: Over principiële belastingpolitiek. Dr J. F. Köver: Zuid-Oost-Europa heeft twee gezichten. Prof. mr dr J. Barents: Europese geest? Prof. dr W. Banning: Bij de opvoering van Thomas More. Mr C. ten Hagen: Schuld als factor bij de echtscheiding. J. de Kadt: Voldongen feit en democratie. J. de Kadt: Antwoord aan mr M. v. d. Goes van Naters. Prof. mr dr J. Barents: Tweezijdig praeludiiun. Prof. dr W. Banning: Nog eens: Het toekomstig radio-bestel. Tijdschrift- en boekbesprekingen.

Zo is elk nummer,de moeite waard voor wie iets meer wil zien dan de oppervlakte Socialisme en Democratie Maandblad van de Partij van de Arbeid. Abonnementsprijs ƒ6,75 per jaar, ƒ3,50 per half jaar. Losse nummers ƒ 0,60

Bestelformulier Adm. Socialisme en Democratie: Hekelveld 15, Amsterdam. Gelieve mij te noteren voor: X) los nummer a ƒ0,60 X) halfjaarab. a ƒ3,50 (yir ) X) jaarab. a ƒ 6,75 Naam Adres Woonplaats X) Doorhalen wat niet verlangd wordt. T en T

ZILVER WCIII I#IJ 1% Steenweg39 – UTRECHT

HV. DE ARBCIDERIPEflS • AU8TCR0AM