STRAATSBURG

symhool van eenheid voor democratisch Europa

Van niet te onderschatten betekenis is hetgeen in deze maand in de Elzas plaats grijpt: 16 Europese democratieën leggende eerste steen voor de eenheid van Europa. Dat deze bijeenkomst juist plaats vindt in Straatsburg, de Frans-Duitse stad aan de Rijn, de siagader van Europa, is symbolisch voor de toekomstige samenwerking tussen deze beide landen. Het is inderdaad een Europees belang van de eerste orde, dat het vredesverdrag met Duitsland spoedig tot stand komt en de nieuwe (West-) Duitse staat in Straatsburg de plaats kan innemen, die het geografisch, economisch en cultureel absoluut toekomt binnen het kader van Europa.

Op het feitelijk gebeuren in Straatsburg zal ik niet te veel ingaan; van meer betekenis zijn de overeenkomsten en verschillen in mening, welke geleid hebben tot dit compromis. Want wederzijds „geven en nemen” blijft noodzakelijk in de politiek, ook ai is men het over veel eens.

Verdediging tegen het communisme Het symbool van Straatsburg is niet ontstaan uit positieve, doch uit negatieve gedachten. De vreugde over dit treffen mag ons niet doen vergeten, dat zonder de dreiging van het agressieve communisme thans nog geen „Raad van Europa” zou hebben bestaan. Deze negatieve binding mag echter nooit aanleiding geven tot Amerikaanse leiding; in Straatsburg mag slechts Europa spreken. Het is droevig, dat Europa nog niet rijp is voor een federatie op overwegend positieve basis; ondanks de pressie van alle Europese socialisten. Zij zijn het toch geweest, die de idee van een federatief Europa krachtig hebben naar voren gebracht en ondanks de tegenwerking van conservatieve zijden, waar men deze „Europees-socialistische internationale” vreesde, hun doel bereikten, daarbij de breedheid van visie tonend, dat ook niet-socialisten moesten zijn vertegenwoordigd.

Ontegenzeggelijk is de Westerse Unie de kern van de „Raad van Europa”: de band van Benelux met Frankrijk en Engeland, vastgelegd in het defensieve verdrag van Brussel tegen Sowjet-agressie voor de duur van 50 jaar, is thans uitgebouwd.

Maar juist binnen deze kern deden zich de voornaamste verschillen voelen, nl. tussen Engeland en Frankrijk. Menigmaal is hier de Benelux-groep tussenbeide gekomen.

Engeland en Frankrijk

Ook een geheel socialistische regering heeft rekening te houden met conservatieve gevoelens, dit dan hier vooral in de betekenis van traditie.

Groot-Brittannië heeft een kiezen tussen Europa en het Britse Rijk weten te voorkomen. Maar dan mocht aan de 10 Augustus bijeenkomende „European Consultative Assembly” niet die grote bevoegdheid worden gegeven, die Frankrijk er aan wilde toekennen als grondslag voor een Europese federatie. Deze idee heeft Frankrijk steeds bezield: in Karei de Grote, Lodewijk XIV en vooral Napoleon zag het de uitvoerders van het feit, dat Parijs de ziel van Europa is!

De Assemblée kan nu dan ook slechts raadgevingen doen aan de Raad van Ministers, die eveneens de agenda opstelt voor het Europese Parlement. Niettemin heeft de laatste ook nog het recht de aandacht te vestigen op andere vraagstukken. Gedurende de barensweeën van de Bene-

lux, is in Parijs beseft, dat het geliefkoosde Federatieve Europa allereerst geboren kan worden door economische samenwerking; vandaar de ijver om met Italië tot een tolunie te komen, welke zich op den duur moet aansluiten bij de Benelux.

Maar juist deze econ. samenwerking op en met het Europese vasteland is moeilijk aanvaardbaar voor Londen, het hart van het (Britse) Gemenebest van Naties. Nog steeds geldt het preferentiële systeem van Ottowa, waardoor Australische boter goedkoper in Londen kan worden verkocht dan Deense en Nederlandse, hoewel de kostprijs niet noemenswaard verschilt.

Dit dualisme maakt het voor Engeland moeilijk een vooruitstrevende Europese politiek te voeren. Steeds komt dan ook weer de angst voor Duitse concurrentie om de hoek kijken: reeds nu produceert de zware industrie in het Roergebied goedkoper dan in Engeland.

Toch zal er een synthese moeten worden gevonden, want slechts samenwerking tussen de Europese „Grote Vier”, Engeland, Frankrijk, Duitsland en Italië, kan ons werelddeel de zo noodzakelijke eenheid brengen. Aan Straatsburg zal Europa genezen. M. G. TIDEMAN.

entvdd-n ieu ws

In de laatste vacantieweek te Bentveld van 20—26 Augustus zijn nog vijf plaatsen vrijgekomen. Wie hiervoor belangstelling heeft wordt verzocht zich ten spoedigste in verbinding te stellen met de Administratie van de A.G. der Woodbrookers te Bentveld. Tel. Haarlem 26728.

VERSLAG VACANTIEWEEK IN BENTVELD VAN 2—B JULI

Daar kwamen de mensen uit alle windstreken van ons land Zaterdags naar Bentveld. Bepakt en gezakt, jongeren en ouderen, allen vermoeid van een jaar zwoegen en zorgen. Links en rechts werden handen gedrukt, oude kennismakingen vernieuwd, nieuwe gemaakt. Terwijl de kinderen werden opgevangen door Dori en Willy, voelden we ons onder het genot van een kopje thee op het terras, al dadelijk thuis. Het is bijna ondoenlijk een opsomming te geven van alles wat we in deze week gedaan hebben, een greep hier en daar moge u echter een indruk geven. Wat hebben we genoten van de voordracht van Aafje Top, terwijl de muziekavond verzorgd door het echtpaar Bijl—Lürsen niet minder in de smaak viel. Een der hoogtepunten was m.i. de bewogen inleiding van ds Mentzel over de zedelijke grondslagen van het socialisme.

Het leidde tot een fel gesprek tussen Christenen en Humanisten, dat er zeker toe heeft bijgedraglß 'meer eerbied en begrip voor elkanders standpunt tV 'hebben. Hoewel het ons ook vanzelfsprekend in, Bentveld niet gegeven is geweest de oplossing te; vinden, is het toch belangrijk dat wij in deze wan-> trouwende geharnaste wereld elkander leren en begrijpen”. Dit is m.i. de positieve betekenis Wft een „ontmoeting” in Bentveld. (

Al te spoedig kwam er een einde aan deze goedé week van samen-zijn. Verfrist naar lichaam en |ml keerde een ieder huiswaarts, een nieuw jaar Hit eigen kring tegemoet. J. L. v. d. Bij

A. G. cursus te Bentveld van 13—16 Juli Behoefte aan geestelijke leiding

Deze drukbezochte cursus leidde ons langs dieptepunten van maatschappelijke crisis en menselijke nood naar hoogtepunten van klare visie en vreugdevol perspectief. Men kan niet zeggen dat de sprekers er geheel in slaagden de lijn, die in het programma lag, strak te trekken. Hun vluchtige bezoek en het onvermijdelijke gebrek aan confrontatie was hiervan wel de voornaamste oorzaak. Niettemin en misschien ook daarom is er op deze cursus met inspanning geluisterd en nagedacht, met ernst een gesprek gevoerd en soms met enthousiasme gedebatteerd. Ds Smits gaf ons een diagnose van deze tijd, waarin een voortgaande secularisatie tot geestelijke ver-

schraling en ontbinding voert. Niet dit proces zelve, doch uitwassen er van en een innerlijke tegenstrijdigheid, die er aan ten grondslag ligt, zullen overwonnen moeten worden. Naast de vergaande rationalisering van het geestelijk leven, staat evenwel de existéntiefilosofie, die vele schijnzekerheden opruimt en daarmede een mogelijkheid tot vernieuwing kan brengen. | ‘

xu ue vwgtßMß van onze cursusleider ds C. Aalders over „Bevrijding van angst” werd diep gegraven in de menselijke ziel en de wortel van de angst, in z’n verschillende vormen, blootgelegd. De grote angst onder de huidige mensheid zullen we vooral ook „inwendig” moeten beschouwen. In overgave zullen we weer moeten leren onze angst te hanteren om Gods liefde te ervaren in onze vrijheid. In de avondlezing van die dag stelde ds A. v. Leeuwen de mens in ’t hcht van ’t evangelie, waar we in Christus de ware mens, zoals door God bedoeld, herkennen. De inleiding van J. Hulsebosch „Op zoek naar een geestelijk tehuis” stelde ons opnieuw voor de geestelijke nood van onze verbrokkelde samenleving. Een hoogtepunt vormde m.i. de avondlezing van ds K. Strijd waarin op klare en eenvoudige wijze getuigd werd van een Christelijke visie op deze uroreld.

In de wereld van heden, somberder dan ooit, zouden we niet kunnen leven, wisten we niet dat „Het Rijk van God het zeker zal winnen”, zoals we in Jesaja en de Openbaring van Johannes kunnen lezen. Dit besef leidt ons tot strijd in de militia Christi, langs de weg van visie, gebed, sacrament en heil. Vele vragen kwamen in de nabespreking naar voren, vooral over het Godsrijk, en ook tegenstellingen op praktisch politiek terrein kwamen aan ’t licht. In de laatste lezing zette mevr. Verwey ons op heldere wijze een stukje wetenschappelijke sociologie uiteen. Verschillende aanvullingen werden gegeven op de onderscheiding traditionele- en doelgemeenschap (Tönnies) o.a. de charismetische gemeenschap wordt mede onderscheiden. De Christelijke maatstaf van naastenliefde en vrije verantwoordelijkheid blijft steeds te stellen. In de sluiting werd ons door ds Aalders een actieve en deelnemende taak op het hart gebonden in de worsteling om het geestelijk leiderschap van deze tijd. H. G. B.

Duitse jongeren in Nederland Voor de Duitse jongeren, die naar het Vltimkamp komen, ontving ik nog de volgende giften: ƒ 1 van P. L. J. S. te A.; ƒ2 van mej. A. v. Z. te Ten B.; M. G. B. te D.; ƒ 2,50 van mevr. P. W. K.—K. te H.; F. B. W. te A.; zuster Z. te A.; mevr. P. La B. B.; J. G. M. S. H. te L.; Mej. L. W. te Den H.; ƒ 5 van mevr. M. de A., G. V. te A., mevr. M. W. B.— V. B. te A.; mej. J. M. C. v. O. te H. ter H.; ƒ 10 van mej. A. M. L. te R.; mevr. W. H. of S. te B. (N.H.). Hartelijk dank. Dit jaar ontving ik minder dan vorig jaar. Wellicht wil iemand nog een gift voor dit mooie werk van verzoening sturen. Giro: 113211, Oosterpark 45, Amsterdam. J. J. BUSKES Jr

Mededeling

Het Vormingscentrum „De Vonk” organiseert in het Gebouw der Woodbrookers te Barchem (Geld.) van 19 September—3l October een cursus voor meisjes van 14—16 jaar, die pas van school zijn, of al en'ge tijd in huis of op een fabriek of atelier gewerkt hebben. Kosten zijn ƒ 4,— per week. Inlichtingen aan het Vormingscentrum „De Vonk” te Noordwijkerhout. Opgaven aan de Administratie van het Woodbrookersgebouw te Barchem.

Leestafel nieuws

„IK WERK BIJ DE FILM” Twintig technici uit de Engelse filmindustrie vertellen in dit door Oswell Blakeston samengestelde (en door D. Knegt vertaalde, bij Focus te Bloemendaal verschenen) boek van hun werk, dat ze allemaal „belangrijk” noemen. leder houdt een oratio pro domo. Ondertussen kunnen de jongens die voor het filmvak voelen, uit deze opstellen concluderen, dat het in film-wonderland hard ploeteren is, dat ' men veel geduld moét hebben en dat men „keihard” moet zijn.

Voor de ouderen die niet meer de illusie koesteren, miilioenen in de film-industrie te verdienen, valt toch ook nog zo een en ander te leren uit dit boekje; er blijkt weer eens, in wélke mate de film van kermiskind tot een economische macht van niet te onderschatten betekenis is gegroeid. Over financiëie besognes wordt veel gesproken, nog meer over techniek, en af en toe over kunst; het meest interessante opstel is m.i. dat van H. W. Bishop over de „Cameraman van het journaal”. Met een zucht slaat men het boek dicht: zó veel werk wordt aan de rolprenten besteed, zó veel ijver, zó veel specialisatie en zó’n pover resultaat! H. W.

HV. M AMUdUKM • AymMAH