Onze Zuiderburen

Indien de Belgische regering een fors beleid had gevoerd, een duidelijke, krachtige lijn had gevolgd, dan had het feit harer bedenkelijke parlementaire meerderheid minder betekenis gehad. De katholieke meerderheid in België was er nl. één van ongeveer 48%. Zulk een percentage behoeft stellig geen wankele basis voor een regering te zijn. Als er weinig mogelijkheden zijn voor een coalitie, en als er dus nauwelijks een grotere meerderheid verkrijgbaar is, verdient een regering op zulk een basis de voorkeur. Tenminste, als daardoor het land redelijk geregeerd kan worden. Als dus die groep zelf voldoende eenheid vertoont, en voldoende fantasie om een land op waardige wijze te besturen.

Maar juist daaraan heeft het de Belgische katholieken ontbroken. De politiek, die zij hebben kunnen opbrengen, is een samenbrouwsel van rancune (koningskwestie), ijverzucht (katholieke bevoordeling), bedenkelijke vergevensgezindheid (gratieverleningen aan coliaborateurs) en benepenheid in economische zaken (zie de Belgische houding in de Benelux); een samenbrouwsel, overlopend van provincialisme en het mag ook wel gezegd worden clericalisme. Want de invloed van de kerk, van de bisschoppen en hun medewerkers, is in bedenkelijke mate toegenomen. Voegt men hier aan toe de steeds verder gaande onenigheid in de boezem der C.V.P., dan kan zonder enig bezwaar gesteld worden, dat de huidige, geheel katholieke Belgische regering nodig het veld moet ruimen.

De Belgische kiezers zijn dat ook van mening. Afgelopen Zondag hebben zij nieuwe gemeenteraden gekozen, en daarbij van de gelegenheid gebruik gemaakt om duidelijk hun af keer van het huidige landsbeleid kenbaar te maken. Anders kan en mag de enorme nederlaag der katholieken, een goeie vijf procent (voor zover thans, een dag na de verkiezingen, de uitslagen bekend zijn), niet worden uitgelegd. Wat men ook wil proberen, dit feit kan niet worden tegengesproken. De invloed van plaatselijke groepjes, die in deze verkiezingen met eigen lijsten zijn uitgekomen (gemeentebelangen e.d.), is gering gebleven. Daarnaast hebben de socialisten stellig ook winst gehaald op de communisten, die nu ook zo ongeveer uit de Belgische gemeenteraden zijn gevaagd, maar dit laatste heeft met de door de katholieken verloren vijf procent niets te maken. Aangezien de Belgische regering bij monde van haar minister van Binnenlandse Zaken verklaard heeft geen algemene politieke conclusies aan deze uitslag te willen verbinden, gaat de wens van de socialisten en Liberalen, het aftreden der regering, dat zij al zo lang en zo vaak hebben gevraagd, niet in vervulling. De oppositie zal echter nog feller worden. De socialisten hebben al eerder bewezen, tot welk een obstructie in de Kamer zij in staat zijn. En het gerommel in de C.V.P. zal er evenmin minder op worden. De ruzie daar spuit nu al de binnenkamers uit.

En Benelux?

Daags na de verkiezingen trok door Brussel een sombere stoet. Het was een demonstratie tegen Benelux, in verband met de besprekingen der Benelux-ministers. Ver-

tegenwoordigers uit een twintigtal bedrijfstakken namen er aan deel. Deze Belgische critiek op de Benelux-samenwerking is vrij aigemeen op het ogenblik. Hij is ook wel begrijpelijk. Vele Belgische bedrijven ondervinden thans een geduchte Nederlandse concurrentie, en in sommige gevallen gaan Nederlandse fabrikanten wel eens met winst strijken op de Belgische markt. De voornaamste oorzaak van de moeilijkheden in een aantal Belgische bedrijven is de ongunstige huidige conjunctuur. Overigens is het stellig waar, dat Nederland door zijn lagere lonen hier en daar goedkoper kan produceren. Het is echter al even waar, dat de technische uitrusting van een aantal Belgische industrieën zeer verouderd is, hetgeen eveneens van sterke invloed is op het prijsniveau van hun producten.

In elk geval is het wel duidelijk, dat deze euvelen niet met nieuwe invoerrechten e.d. (hetgeen door de Belgische ondernemers gewenst wordt) op voldoende wijze bestre-

den kunnen worden. En ook moet wel nadrukkeiy k wordert vastgesteld, dat Nederland in de voorgaande jaren regelmatig schade heeft ondervonden door Belgische concurrentie; het is dus helemaal niet zo gek, als er nu eens wat voordelen behaald worden. De Belgische ondernemers geven de indruk, dat zij het nemen van de Nederlands-Belgische samenwerking wel wensen, zonder tot het even noodzakelijke geven bereid te zijn.

In het Ucht van de thans plaats hebbende Benelux-onderhandelingen is de Belgische verkiezingsuitslag ongunstig. De veel geplaagde en belaagde katholieke ministers zullen minder dan ooit de moed hebben om tegen het getij op te roeien. Het ligt voor de hand, dat zij, teneinde nog enige sympathie te behouden in eigen land, de Nederlanders voor moeilijke eisen zullen stellen. Indien zij daartoe echter toch niet te zeer overgaan hetgeen voor de Beneluxsamenwerking dringend gewenst is kan Nederland zich gelukkig prijzen. Het respect, dat ook wij de Belgische regering ten aanzien van haar binnenlands beleid moeten onthouden, zouden wij haar voor zulk een buitenlands beleid des te liever gunnen.

H. VAN VEEN

KORTEHEMMEN NIEUWS

BLIJDE-WERELD-HERDENKING

26 October te Leeuwarden

Aan allen, die uit het Evangelie willen leven en voor het socialisme strijden.

De verhouding van Evangelie en socialisme is in de geschiedenis telkens weer een probleem geweest, maar werd dit toch wel vooral in de 19e eeuw, toen geheel in de rationalistische geest van die tijd, het socialisme zijn marxistische vorm aannam en voor een groot deel op die wijze zijn stempel op de socialistische beweging drukte. Dat wil echter niet zeggen, dat deze vereenzelviging van marxisme en socialisme niet van den beginne aJ door anderen bestreden is, al vormden zij een minderheid in de socialistische beweging. Daartoe behoorden ook verschillende predikanten in Friesland. Zij waren even overtuigd socialist als zij christenen wilden zijn. Het was in 1902. dat zij. met elkaar een weekblad oprichtten, dat zij „De Blijde Wereld” noemden. Zij hebben jarenlang elke week weer op twee fronten gestreden: onder de socialisten voor het en onder de christenen voor het socialisme. En één keer in de twee jaren riepen zij met Pinksteren hun lezers samen op een zgn. Blijde-Wereld-dag te Leeuwarden. Die werden door velen uit het gehele land vandaan bezocht. Men kan in dit alles nog geen bepaalde organisatie zien, maar het is toch wel zoiets als een eerste begin geweest. Die organisaties zijn later gekomen, maar toen bleef „De Blijde Wereld” zijn onafhankelijk standpunt innemen, zoals dat nu ook met „Tijd en Taak” het geval is.'Want later is het blad geheel hervormd en omgedoopt in „Tijd en Taak”. Maar in de kop staat nog altijd vermeld: zoveelste jaargang (nu de 50ste) van „De Blijde Wereld”.

En nu spreekt het toch eigenlijk vanzelf, dat wij als Arbeiders Gemeenschap van de Woodbrookers deze halve eeuw van moeizaam maar toch ook wel vruchtbaar werk willen gedenken. Wij kunnen immers dankbaar zijn voor dit alles en wij willen die dankbaarheid ook tonen. En wij willen dat doen op een bijeenkomst, geheel in de geest van de oude Blijde-Wereld-dagen en wel op de plaats, waar die vroeger meestal ook gehouden werden, op de zaal van P. de Jong, Langemarktstraat 26 te Leeuwarden, op Zondag 26 October, ’s morgens half elf.

Wij hebben de heer H. J. Wilzen uit Den Haag bereid gevonden om ons over het verleden allerlei te vertellen. Hij is de schoonzoon van wijlen ds Bruins, die zo’n grote rol in het blad heeft gespeeld. Hij beschikt over diens archief en wij kunnen er dus van verzekerd zijn, dat hij ons een interessant verhaal over dat verleden zal doen.

Maar wij mogen op zo’n dag niet alleen bij het verleden blijven staan. Wij moeten dan ook aan het heden denken. Wij vonden ds J. J. Buskes Jr uit Amsterdam bereid om als redacteur van „Tijd en Taak” te spreken over onze taak in deze tijd, dwz. dat hij zich met ons bezinnen wil op de vraag wat het betekent wanneer wij vandaag de dag Evangelie en socialisme met elkaar confronteren.

Mogen wij er op rekenen, dat de zaal van De Jong geheel vol loopt? U wordt in elk geval van harte uitgenodigd.

Programma : Aankomst der deelnemers tussen 9.30 en 10.15 uur Opening met Wijding 10.30 uur

Wat eens „De Blijde Wereld" was door de heer H. J. Wilzen 11.00 uur Gemeenschappelijke broodmaaltijd 13.00 uur Zang en declamatie 14.00 uur

Ome taak in deze tijd door ds J. J. Buskes Jr 15.30 uur Sluiting 17.00 uur Leiding: ds D. Bakker.

Zakelijke gegevens

De deelnemersprijs bedraagt ƒ1,50 per persoon, echtparen ƒ2,50, bij aankomst te voldoen.

Plaats van samenkomst zaal P. de Jong, Lange Marktstraat 26, Leeuwarden (vlak bij station). Deelnemers zorgen zelf voor boterhammen, voor koffie en bord soep wordt gezorgd. (Brood is desgewenst tegen betaling aan de zaal verkrijgbaar.)

Opgaven graag, voor zover dit nog niet gebeurd is, vóór Maandag 20 October a.s. aan de administratie van 'het Woodbrookershuis Kortehemmen, post Boombergum.

Na opgave volgen nadere mededelingen. ★ ★ ★

Week-end voor Jongeren, 25—26 October

Ditmaal gaan we niet ver van huis, doch we zullen ’t eens met elkaar hebben over „Hoe zijn wij thuis?” Heel vaak denken we, dat ’t alleen maar belangrijk is te spreken over dingen ver weg, of over datgene, wat voor jonge mensen nog in de toekomst ligt. We vergeten daarbij dikwijls, hoe belangrijk in ons leven de dingen zijn, die vlajc voor de hand liggen. Trouwens, als we goed nadenken, dan weten we ook wel, hoeveel narigheid er voortkomt uit een onharmonisch milieu. Dit onharmonische behoeft nog niet eens te bestaan uit meningsverschil of botsingen tussen de oudere en jongere gezinsleden, doch is al aanwezig, wanneer de jongeren andere opvattingen op het gebied van wereld en levensbeschouwing, politiek e.d. hebben, ja zelfs, wanneer hun schoonheidsopvatting en zedelijke oordeelvellingen in het algemeen zich in een eigen richting gaan bewegen.

Hoeveel jongeren voelen zich thuis niet diep ongelukkig, doordat ze zich steeds stoten aan dingen, die op zich zelf betrekkelijk kleinigheden zijn, doch die op den duur er toe leiden, dat de harmonie in het gezin wordt verstoord.

En hoeveel jongeren zijn er ook nog niet, die zich voornemen het zelf anders te doen en die toch op hun beurt er later niet in slagen zelf een behoorlijke sfeer in het door hen gestichte gezin te scheppen.

Daarom moeten wij nu eens met elkaar bekijken, welke materiële en geestelijke voorwaarden daartoe