j den Heer I behoort de aarde 1 en haar I \ volheid. \. Psalm 24 ; 1 J

fyd en Taak

ONAFHANKELIJK WEEKBLAD VOOR. EVANGELIE EN SOCIALISME

VERSCHIJNT 50 MAAL PER JAAR SISTE JAARGANG VAN ~DE BLIJDE WERELD”

Zaterdag 8 Augustus 1953 Nr 31 Redactie: dsJ.J. Buskesjr ds L. H. Ruitenberg dr J. G. Bomhoff' Redactie-Secr.: Roerstraat 48* Amsterdam-Zuid Telefoon 724386 p/a dr J. G. Bonxhofif Vaste medewerking van prof. dr W. Banning J. Hulsebosch H. van Veen dr M. V. d. Voet dsßJ.deWijs Mej. dr M. H. v. d. Zeyde e.a.

\bonnementperjaarf5,— ; halfjaar f2,75; kwartaal ff 50 plus f 0,15 incasso. Losse nrsf0,15; Postgiro 21876; Gem. giro V4500; Adm. N.V. De Arbeiderspers, Hekeheld 15, Amsterdam-C; Postbus 800

DE LES VAN STOCKHOLM

Mondvol- /I .z c ■ T 1.- Naar het derde congres der Socialistische Internationale te Stockholm had Rangoon het bureau van de Aziatische socialistische partij is in Rangoon gevestigd – een delegatie gezonden, bestaande uit een Indier, een Indonesiër en een Birmaan. Verder waren er vertegenwoordigers van de socialistische partijen in India, Indonesië, Japan en Israël, die zowel van de Aziatische als van de Londense Internationale lid zijn, waren aanwezig En ook de Malayan Labour Party afgevaardigde

Het congres heeft getracht al deze Aziatische afgevaardigden duidelijk te maken, dat de socialisten van het Westen de samenwerking met die van het Oosten uit volle overtuiging en dat niet uit een soort supenoriteitsgevoel, maar veeleer uit het besef, dat zij aan Azie iets hebben goed te maKen.

De zaak bleek mtussen met zo eenvoudig, wereld AR ?r fn TCPnv iv, Tj ’v opstand is en ook n Berlijn, hoe kan men dan de eerste desavoueren en de tweede toejuichen?” en: het Westen hebben hun SaÏÏ nlavpW’ voornemens ge-

De minister van Birma, U Tin Win, zei, dat de socialisten van Azië aan de kant van hun Afrikaanse broeders In Marokko, Tunis, Kenya en Zuld-Afrika staan In hun heldhaftige strijd tegen onderdrukking en uitbuiting. En de gematigde socialist Sone uit Japan sprak waarschuwend over de verbetenheid, met welke alle Aziatische socialisten zich zullen verzetten tegen Imperialisme In welke vorm ook en volgens hem staan zij sceptisch ten opzichte van de oprechtheid van hun partijgenoten In het Westem, wanneer deze de liquidatie op korte termijn van het nog resterende kolonialisme proclameren. Wat zij vragen is directe en onvoorwaardelijke bevrijding van elke overheersing.

Een door het congres aangenomen resolutie verklaart, dat de regeringen van het Westen gedwongen moeten worden het

democratische zelfbestuur van de koloniale gebieden zo spoedig mogelijk te verwerkelijken. Het is voortreffelijk, dat het congres zich in deze geest heeft uitgesproken. Wij zullen echter dienen te beseffen, dat woorden op het Oosten geen indruk maken. Het wil daden.

Tegelijkertijd werd door U Tin Win gezegd, dat noch de Londense noch de Aziatische Internationale zich de weelde veroorloven kan om het feit te negeren, dat een fundamentele eenheid van alle socialisten in de gehele wereld tot stand moet worden gebracht. Het zal echter wel geruime tijd duren, voordat deze fundamentele eenheid een werkelijkheid is geworden.

De socialisten van het Westen kiezen tegen het Russische en voor het Amerikaanse blok, terwijl die van het Oosten wel Rusland afwijzen, maar weigeren voor Amerika te kiezen. In het Westen mogen meesten dat onbegrijpelijk vinden, men zal toch rekening hebben te houden met het feit, dat de zaken zo liggen. De vrees voor het Westen, concreet: de vrees voor een imperialisme in nieuwe vorm, is in Azië weigert zich tegenover Rusland op het Amerikaanse blok vast te .In dit opzicht zijn de socialisten van Azie solidair met Azië.

““ nieuwe naties van Azië wel eens zo ver zouden kunnen gaan, dat zij koppig zelfmoord verkiezen boven de schijn van Weswaartegen zij zo lang hebben gestreden”. Zij vergeten nooit wat kolomahsme en rassendiscriminatie betekenen en zij associëren deze twee altijd het Westen.

Aan dit alles kan het Westen niets ver‘ ‘ Stevenson citeren: „Tenzij India’s binnenlandse problemen worden opgelost,is iedere Speculatie over de houding van India en Nehroe tegenover het communisme enkel tijdverspilling”. Nehroe zei eens: „Louter anti-communis-

tisch gepraat zal op niemand in Azië indruk maken”.

Nehroe moet niets van het communisme hebben, maar hoe meer Amerika op India druk uitoefent, om zich bij het anti-communistische front te voegen, des te meer zullen Nehroe en India zich schrap zetten.

De grote strijd In Azië is een strijd tussen de totalitaire en de democratische aanpak van de ontwikkeling der achtergebleven gebieden.

Wij kunnen niet dankbaar genoeg zijn, dat India voor de democratische aanpak gekozen heeft en dat de Aziatische socialisten een zelfde keuze gedaan hebben. En Stevenson heeft zeker gelijk, wanneer hij zegt, dat het voor de wereld belangrljker Is, dat Azië de jonge democratie versterkt dan dat het openlijk verklaart dat het aan onze kant staat. Een krachtige democratie in Azië is een sterker bolwerk tegen het communisme dan een Azië, dat luidkeels uiting geeft aan pro-Amerlkaanse en antl-Russlsche gevoelens.

Voor het democratische Westen komt het er op aan, het democratische Oosten te helpen, niet met resoluties, maar met daden: hulp voor de ontwikkeling der achtergebleven gebieden zonder politieke voorwaarden, die het Azië onmogelijk maken, deze hulp te aanvaarden.

In ons land Is het Schermerhom, die deze zaak telkens opnieuw aan ons geweten legt. Daarmee bewijst hij onze socialistische beweging een grote dienst. Het gevaar Is immers groot, dat wij wel met woorden uitspreken, dat deze hulp noodzakelijk Is, maar dat wij, doordat onze aandacht vrijwel door de militaire versterking van het Westen In beslag wordt genomen, vergeten, dat woorden alleen betekenis hebben, Indlen zij door daden worden vergezeld. De grote vraag blijft, of het Inderdaad mogelijk Is, om, wanneer wij de bewapening met al haar consequenties aanvaarden, toch tegelijkertijd aan Azië de nodige hulp te verlenen.

Tot nog toe was die hulp een druppel op een gloeiende plaat. De Aziatische socialisten hebben In Stockholm woorden gesproken, die voor de socialisten In het Westen een ernstige waarschuwing en tegelijkertijd een ernstige oproep betekenen. Moge deze woorden niet vergeefs zijn gesproken. Voor de opbouw van een wereld, waarin de vrede bewaard blijft, Is de hulp voor de verwaarloosde gebieden een eerste vereiste. Ook de socialisten, die de bewapening als een harde noodzakelijkheid beschouwen, zullen dat moeten Inzien. J. J. BUSKES Jr