Het is nog niet zo lang geleden, dat een mijner kennissen, als hoofd ener Mulo in Indonesië gepensionneerd, enkele guldens per maand MINDER kreeg dan 22 jaar geleden. Wel was zijn pensioen iets verhoogd, maar de inkomstenbelasting meer. De korting van 17% heeft hij indertijd wel ondergaan, al werd die later opgeheven. Is het wonder, dat men in die kringen verbitterd of berustend zegt: „Ze zullen wel wachten tot we allemaal dood zijn, we zijn toch een uitstervende groep. We kunnen immers toch niet met staking dreigen. We hebben afgedaan, enz.” Zonder deze uitlatingen voor mijn rekening te nemen, moet het me toch van het hart, dat men in het algemeen in ons land nooit veel belangstelling kan ontmoeten t.a.v. de Ind. pensioenen. Zeker, men hoort u beleefd aan en denkt wellicht: „Jullie zijn toch allemaal rijk.” Een aantal Kamerleden moet ik hiervan uitdrukkelijk uitzonderen.

Nog een voorbeeld. Zelf ontvang ik thans bijna 20% meer pensioen dan in 1935. Mag ik dan van schriel spreken of niet? Mocht de anti-cumulatiebepaling worden ingetrokken, dan zal ik bijna 25% meer ontvangen dan in ’35. Kon ik thans niet meer werken, dan moest ik nu genoegen nemen met een reëel inkomen, dat ongeveer 40% is van dat van 1935.

En traag? Hoeveel bezoeken aan Kamerleden, audiënties en verzoekschriften heeft de Ind. Pensioenbond al achter de rug om dit magere resultaat te bereiken? Nog één voorbeeld. Op 16 Dec. 1953 stelde het Kamerlid Van de Wetering aan de min. v. Buitenl. Z. de vraag, of de Ind. pensioenen ook zouden worden gesaneerd. Op 17 Dec. 1953 kwam het antwoord: „De beslissing kan SPOEDIG worden tegemoet gezien.” Thans, 15 Januari 1955, is er van een beslissing nog niets bekend.

Tot slot nog dit: Alle voorbeelden betroffen pensioenen zonder kindertoeslag. Eindelijk: Ik weet zeer wel, dat niet de regering, maar de wetgever de eigen pensioenen der ambtenaren regelt. Ik weet ook, dat de zaak i.v.m. de souvereiniteitsoverdracht nogal gecompliceerd is.

K. DE BEUL

Discussie gesloten.

LEESTAFELNIEUWS

D. L. Daalder: De jeugd aan het woord. Uitgave U. M. West-Priesland, Hoorn z.j. (1954) 199 blz. ƒ 4,90.

Onlangs heeft ds. Buskes in Het Vrije Volk (8-1- ’55) dit boek van harte aanbevolen. Ik geef deze aanbeveling graag door. Het gaat hier om een geschrift van de bekende paedagoog, die verslag uitbrengt van een merkwaardige enquête. De hoofdredacteur der Verenigde N.H. Dagbladen stelde Daalder voor een rubriek te openen voor de jeugd van 12—20. ledere week gaf Daalder een probleem op, waarover de jongeren uitgenodigd werden hun mening te zeggen. Drie meningen werden geplaatst, de andere samengevat en van een kort commentaar voorzien. Het boek volgt getrouw de discussie en Daalder geeft er commentaar bij. De problemen waren meestal handig gekozen: wat denkt de jeugd over zich zelf? Over jeugd en kerk, over moderne en klassieke dans, bioscoop en televisie, roken, liften, jeugdliefde, openhartigheid in voorlichting, enz.

In dit boek komt de jeugd gunstiger,naar voren dan in het bekende boekje van ds. Van Leeuwen, waartegen de schr. zich afzet. Het is ook een andere jeugd, zoals ds. Buskes opmerkt. Van Leeuwen heeft het over de ongeselecteerde jeugd van de grote stad. Daalder over de geselecteerde jeugd van platteland en provinciestad. Er is nog een ander, veel groter verschil: ds. Van Leeuwen neemt de jeugd waar, zoals ze zich onopzettelijk uit; bij Daalder moeten we rekening houden met een o zo begrijpelijk, maar toch niet minder misleidend zich voordoen alsof... De artikelen werden n.b. ondertekend! Wie ze schreef, wist dat hij gelezen werd door ouders, leraren en kennissen. De inzichten werden gestileerd en persklaar gemaakt. Een derde, zwaarwegend verschil: de dominee onderzocht in functie van zijn beroep; Daalder onderzocht schijnbaar vrijblijvend, maar in werkelijkheid vanuit een po-

lemische instelling tegen de z.i. al te pessimistische waardering van Van Leeuwen. Om al deze redenen vind ik persoonlijk dit boek niet zo betrouwbaar. Ik vrees dat het beeld te geflatteerd is, of nauwkeuriger: het is vertekend, zowel in gunstige als in ongunstige zin. Dagelijks levend tussen de jeugd weet ik nooit wat te zeggen over de moderne jeugd. Ik weet een beetje van Elly en Jan en Annie en Kees, maar hun gemeenschappelijke ideeën zijn zozeer spiegelbeeld van het ouderlijk huis en het milieu, alleen een klein beetje radicaler en oprechter, misschien moet ik zeggen: een klein beetje minder genuanceerd. Van al de onderwerpen die Daalder aan de orde heeft gesteld, is er maar één, waarover de jeugd een zeer gedecideerd eigen standpunt heeft, dat door weinig volwassenen gedeeld wordt en dat is „jazz”; maar over roken, kamperen, de kerk, denken ze even verstandig of onverstandig als de ouderen. Daalder heeft uitstekend gevoeld, wat de brandende kwesties zijn en wat hierover in dit boekje te berde werd gebracht, is de moeite alleszins waard. Maar te menen dat we er de moderne jeugd beter uit leren kennen, is een illusie. Ik ben geneigd om te zeggen: de moderne jeugd bestaat niet. Er zijn jonge mensen; er is een puberteitscrisis; er zijn ouderen, die iets van die jongeren verwachten. Die ouderen horen mede tot het milieu waarin de jongere opgroeit. Ze beïnvloeden die jongeren. Als ze het goed bedoelen, zijn ze concurrerende factor in het spel der krachten, dat op de jeugd inwerkt. Buskes leest bij Daalder, dat de jongeren geen vertrouwen hebben in de ouderen. Ik ontken dat. Als het zich voordoet, komt het, niet omdat het ouderen zijn, maar omdat ze of vals gespeeld hebben, of niet begrepen werden. Goed en kwaad liggen bij de jeugd al evenzeer door elkaar als bij ons, ouderen, en het patroon verschilt nauwelijks. Alleen, men moet het kunnen lezen. Kinderen van gescheiden ouders kunnen soms roerende opstellen schrijven over huwelijksliefde en kinderen van oppassende ouders laten zich soms bijzonder melig uit over de „oudelui”. Vraag: wat denkt de jeugd over het huwelijk? Ga er maar aan staan! Het boek van Daalder moet u overigens beslist eens lezen, evenals het boek van ds. Van Leeuwen. Het zet tot denken over een boeiend, maar m.i. beslist onoplosbaar probleem. J. G. B.

KORTE AANKONDIGING

Het mocht u misschien ontgaan, daarom wijzen wij u er even op;

le. H. Oberman—Oberman: dr. Albert Schweitzer, een blik in zijn leven en arbeid. Geïllustreerd, uitgave Voorhoeve, Den Haag, 3e druk z.j. (1954), 48 blz. /1,75.

Het is dan toch maar een mooi ding, dat wij allen, hoe verdeeld we ook zijn, voor deze man bewondering hebben. Dezer dagen bleek dat weer in de bladen, nu Schweitzer 80 jaar geworden is. Dit boekje beveel ik graag aan, omdat het geschreven is van heel nabij. De schrijfster is medewerkster van Schweitzer. Zij verrijkte haar boekje niet alleen met enige sprekende foto’s, maar ook met enkele waardevolle teksten van Schweitzer zelf.

2e. Veilig kompas, woorden verzameld en geschreven door G. J. Haalboom voor het jaar 1955, uitgave Boekencentrum, Den Haag, ƒ1,75.

Ik houd van deze kalender en miste hem reeds. Elk kalenderblad (er zijn er 18) is versierd met een fraai gecalligrafeerde tekst en soms een vignet. In zijn stijlvolle eenvoud is dit, naar mijn smaak, een der mooiste kalenders die ik ken.

3e. R. H. Pesch: Wat wij van leer kunnen maken, leerarbeid voor iedereen. Nederlandse bewerking van W. A. Combrink—Hofman en J. Combrink. Met enkele honderden foto’s en werktekeningen. Uitgave Ploegsma, Amsterdam 1954, 150 blz., ƒ 7,90.

Geen deskundige zijnde, veroorloof ik me de volgende opmerkingen. De uitgave van het boek is zeer verzorgd en de prijs lijkt me heel laag. De beschrijvingen en raadgevingen zijn helder geformuleerd. Het werk maakt de indruk in de practljk gerijpt te zijn. En zo is dit dus een boek, dat aanbevolen kan worden niet alleen aan liefhebbers van dit soort werk, maar ook aan jeugdleiders e.a. Zij hebben dan een nieuwe mogelijkheid voor aantrekkelijk, creatief werk.

4e. Sociologisch bulletin, orgaan van het sociologsch instituut van de Ned. Hervormde Kerk, 8e jaargang, no. 4, Amerika-nummer. Uitgave Boekencentrum, Den Haag, per aflevering ƒ1,75, per jaargang van 4 afleveringen ƒ4,50.

Twee zeldzaam interessante opstellen. Twee sociologen, P. E. Kraemer en prof. dr. J. P. Kruyt, vertellen van hun bezoek aan Amerika, Anecdoten vertellend en cijfers overleggend, bespiegelend en materiaal tonend, zetten zij uiteen, wat hun indruk is van kerkelijk Amerika. Zij komen tot een gelijkluidende conclusie, n.l. dat de sfeer er meer pastoraal dan apostolisch, meer sociaal dan spiritueel is. Zulke kenmerken zijn natuurlijk bedoeld in tegenstelling met Europa en daarom zijn deze studies zo boeiend, omdat, al lezend over Amerika, men ook iets omtrent zich zelf leert.

se. Spreken is zilver, luisteren is goud. Brochure

van de Hervormde Jeugdraad, Amsterdam, Herengracht 375, 36 blz., ƒ0,90. Een goede inleiding tot de gesprekstechniek met alles, wat daarmee samenhangt: groepsbespreking, discussie-techniek, enz. Aanbevolen aan ieder, die tobt over de stijl van vergaderingen en commissies. Red.-secr.

POSTPROPAGANDA NPB Mag ik hierbij eens een aantal boeken noemen, die wij de laatste tijd aanschaften in onze vier bibliotheken van de Postpropaganda: Prof. dr. M. A. Beek: Wegen en voetsporen; De bijbel gaat open in Israël. Prof. dr. G. J. Heering: Hoe ik tot mijn geloof kwam. Dr. P. Smits: Levenslot en levenszin; Onderweg. Prof. dr. L. J. v. Holk: Moreel beraad. Dr. S. van der Woude: Verguisd geloof. Dr. J. C. A. Fetter: Paulus, de gelovige. Ds. D. A. Vorster: Het lied dat niemand zingen kan. A. T. W. Simeons: Wie het leeuwenmasker dragen. Axel Hambraeus Marlt. Jan Mens: Elisabeth. Aanvragen te richten: Warmonderweg 7, Leiden. Catalogus Postpropaganda 50 ct. (giro 401238 te Leiden vermelden letter M). Wegwijzer voor de bijbel 50 ct. Handwijzer v. d. bijbel 25 ct. Pakje lectuur ontvangt men gratis en franco. Th. J. Boogerd—^Marius

VORMINGSCENTRUM „DE HAAF” TE BERGEN N.-H.

Weekend van 5 tot 6 Februari 1955 „Van fuga en tuba, van hobo en largo” Een weekend gewijd aan het luisteren naar muziek voor hen, die graag muziek horen, maar vinden, dat zij „er te weinig van af weten”, voor wie Largo de vrouw van Handel en een fuga een soort rondedans zou kunnen zijn. Wij luisteren naar opnamen die wij zelf vooraf kunnen kiezen en merken op, bespreken met elkaar, en horen bespreken wat vreemd of onbekend was. Wij zien en horen verschillende instrumenten bespeeld en wandelen door een denkbeeldig orkest. Daarnaast horen wij iets over het verschil tussen symphonie en een samba, een thema en een melodie, Bach en Brahms.

Aanvang van dit weekend: Zaterdag om 4 uur, sluiting na het Zondagavondconcert. Kosten ƒ 5,— per persoon. Opgaven vóór 1 Februari aianstaande. Leiding: letske C. Jansen en M. J. Groeneveld.

BRIEFWISSELING

Geachte Redactie-secretaris,

Met enige geamuseerde verbazing vond ik Zaterdag jl. het nieuwe nummer van Tijd en Taak. Speciaal de vier onbedrukte bladzijden hadden mijn volle aandacht. Mijn alter ego. Et. E. Luctor, fluisterde mij het volgende in het oor:

T. en T. 8-l-’55

Waar is de helft van T. en T. gebleven? Had Buskes geen probleem dit keer.

Was Ruitenberg soms leeggeschreven, Is ’t Evangelie weg, of krijgen we geen Socialisme meer? En onze Kes, is die niet korz’lig meer te krijgen.

Sinds kale Gans zo vinnig van zich beet? Kom Kes, vier bladzijs lang sereen stilzwijgen Is, dunkt me, wel genoeg na zulk een ganselijke kreet. Of zou ’t wellicht een stunt van Bomhoff wezen, Die ons voortaan met mondjesmaat,

Eerst een artikeltje laat lezen. En dan twee bladzijs blank, ter overdenking laat?

Maar nu ter zake, mijne Heren, Hoe is het, blijft dit zo voortaan? ’kHeb nl. nog vergeten te gireren. Kan ik nu met drie kwartjes dus volstaan? Inmiddels, met de meeste hoogachting.

J. VAN DE PLASSE

De Vereniging Woodbrookers Holland vraagt HUISHOUDKUNDIGE (INTERN) voor de leiding van haar huls te Barchem Sollicitaties met uitvoerige inlichtingen te richten aan Mej. H. C. Proost, Woodhrookers-Huis, Barchem (Gld.).

Conferentie-oord „De Born” te Bennekom vraagt per half Maart een HOOFD VAN DE HUISHOUDING, die zelfstandig de verantwoordelijkheid voor de huishouding op zich kan nemen. Diploma hoofd van inrichtingen strekt tot aanbeveling. Sollicitaties zenden; Tesselschadestraat 31, Amsterdam-'W.

Druk N.V. De Arbeiderspers Amsterdem