der Stat, ende buyten op den Meeckerspoel waren meer dan tachtich Iluysen verbrant en weehgevoert, de Ivercken waren oock seer gedestrueert, ende principaelyc d' Augustynen, bayten de Stat saeh men de Palinghen aen de taeken van de boomen hanghen, die daer van de craeht des Poeders vuyt de Vesten aengedreven waren; ende dat boven al deerlyck om horenis, daer bleven onder Mans, Vrouwen ende Kinren, wel twee duysent soo doot als verbrant. Item daer is oock gevonden een doode Vrouwe, die .seer swaer was van Kinde, dese heeft men het lichaem op gesneden, ende het ICint daer levendich vuyt gehaelt, ende gedoopt geworden. Noch wasser een Vrouwe die in dit onweder haer camer ende deuren sluyten wilde, maer terstond slocli haer den donder het hooft aff, daer waren oock sommighe Dronekaerts in een Herbeghe met de Caert spelende die alle wirden verslaghen, ende saten doot met het Caertspel in de hant; maer de Werdinne die in den Kelder was om Bier te tappen, bleeff in 't leven. Item daer is gevonden geweest op Meeckerspoel, naer dry daghen, oenen Man iu een speloncke verborghen, die door vervaertheyt meynde dat de Weerelt was vergaen, want vuyt comende vraechde oft de Weerelt noch stont.

Anno 1550, op den Ommeganck avont, doen wiert op de groote Meerct t' Antwerpen eenen Heerdooper gebrant, ende was eenen Baeker van Gent, ende als dese;in het vier gaen soude, doen was daer eenen Laeckenbereyders Knecht die hem quamp cussen, hem vermanende dat liy vromelyck soude stryden tot der doot, desen wirt terstont gevanghen, ende Dynsdach daer naer wirt hy oock gebrant, sonder dat hy syn dwalinghe affgaen wilde.

In 't selve jaer 1552 den 21. Augusti, op onser Lieve Vrouwen Ommeganck, 's achternoens, souden den ouden Schouticht, Heer Jan van de Werve, gaen ryden buyten op syn Huys naer Ilobocken met syn Huysvrouwc, Meysken [meid] ende synen Sot [knecht (*)]; dese saten al samen op den "Waghen, maer doen sy quamen op de houten Brugge van Croonenborch, doen quamp den wint gesmeten in den Waghen, ende door den grooten storme, wirpen hem over de steene leene eeve recht omme in de Moeyere [moeras] van de Vesten, maer de Peerden aen hebbende de stvenghen, ende den Waghen bleven op de Brugghe staen ongequeest [ongekwetst], maer den Schouticht versmoerde terstont in de Moeyere, ende syn Huysvrouwe binnen twee uren daer naer: maer de Camenier ende den Sot bleven ongequeest, ende den Sot seyde , leeff ick noch ?

(*) Zot is oorspronkelijk het zelfde als schalk, dat ook knecht beteekent; men denke aan den eigennaam Godschalk (dienstknecht Gods), aan maarschalk (paardenknecht), enz. In de oude kluchtspelen was de knecht of schalk de potsenmaker; van daar de verandering in beteekenis. Dat men bij zot niet aan gebrek aan verstand, maar aan eene uitstalling van grappen moet denken, blijkt aan zotskap en marotje.

Bed.