1 , uitgelatenheid. Toch moeten we onwillekeurig ook terugdenken aan de Huantsan, toen een dergehjke nachtelijke tocht De Booy haast noodlottig werd, en in een 90 meter diepe val eindigde. Deze gedachte maant ons nu tot de uiterste voorzichtigheid, en het is 7.30 eer de laatste van ons de tent bereikt.

De volgende dag, 16 mei, gaat het omlaag naar het basiskamp. Al het moeizaam omhoog gesleepte proviand moeten we achterlaten, want met persoonlijke uitrusting, tent, fotomateriaal, etc., zijn we reeds zeer zwaar beladen. Gelukkig komen boven het couloir de dragers ons reeds tegemoet om ons van onze zware rugzakken te ontlasten. Pacheco heeft in de nabijheid van

het basiskamp twee grote herten geschoten, zodat de overwinning op de Veronica ’s avonds met een waar feestmaal kan worden gevierd.

Termy en Jenny naderen een ijsivand in de noordflank van de Soray

Pico Soray (± 5780 m), soms ook Humantay genoemd.

IDe aanval op de Pico Soray verliep in eerste instantie allesbehalve vlot. Allereerst verspeelden we tijdens de ; tocht naar Pampa Soray, waar we ons i basiskamp wilden inrichten, een muilezel. In de tweede plaats dreigden de dragers, na enkele dagen in het basiste zijn geweest, om een of andere onbelangrijke reden, met een staking, een catastrofe, die slechts door veel diplomatie kon worden voorkomen. En in de derde plaats liet het weer aanvankelijk zeer veel te wensen over, zodat de verkenning van de beklimmingsmogelijkheden wederom ten zeerste werd bemoeilijkt. Toen we de Soray namelijk van de zuidzijde voor het eerst van nabij zagen, was het ons spoedig duidelijk dat alle pogingen om de berg via de zuidwand of via de lange graat die de twee voornaamste culminaties van de berg verbindt, te beklimmen, van tevoren reeds tot mislukken waren gedoemd. Blijkbaar moesten we een weg vinden in de noordwand. Vonden we deze niet, dan was de berg, althans voor onze kleine groep, onbestijgbaar.

De eerste dagen van ons verblijf in het basiskamp blijft de Soray hardnekkig in de wolken verborgen. Na twee dagen krijgen we hier genoeg van. Terwijl De Booy en ik de geologie van de omgeving bestuderen, trekken Terray en Jenny, voorzien van een kleine tent, over de Salcantay-pas, naar het noordelijk van de berg gelegen dal, in de hoop eventuele opklaringen voor een verkenning te kunnen benutten. Twee dagen later keren zij terug met de verheugende mededeling inderdaad een redelijke bestijgingsmogelijkheid te hebben ontdekt, echter.... via een route die op vele plaatsen door ijslawines werd bedreigd.

Reeds de volgende ochtend, i.c. 2 juni, gaat het omhoog van het basiskamp uit, en