wat tot nu toe niet was verricht en ook ons finaal mislukte. Daar het weêr gestadig ophelderde, was het ons plan, den volgenden dag het ,groote Schreckhorn te lijf te gaan.

Doch ziet, wat gebeurt? Bij onze terugkomst op den Ivleinen Scheidegg 'merkten wij, dat daar een heele bende aspirantgidsen juist is aangekomen van een traverseering der Jungfrau van Bergli uit naar den top en over den Noordwand naar beneden; een tocht, die .gediend had als laatste proeve van bekwaamheid

ter verwerving van het diploma als gids. ~Ja”, zeide Hans, die mijn voorkeur voor rotsen kende, „als Herr Dokter nu maar niet zoo’n hekel had aan lange sneeuwtochten, dan zou het nu een prachtgelegenheid zijn voor een der mooiste toeren, die men in de Alpen maken kan.” Eerst wierp ik het idee ver van mij. Maar Hans schilderde het grootsche en belangwekkende van de Noordzijde der Jungfrau in zóó enthousiaste

Jungfrau van den Scheideg-g gezien bij zonsopgang,

Opn. Ph. C. Visser.

Uit: Boven en Beneden de Sneewwgren