TE VOET DOOR NOORSE BERGEN

Omgeving van de Stranddallu 980 m. De hut ligt aan de ov( kant van het tweede meer. foto: Ir. K. A. Bazi

Als je in de bergen geboren bent, is het dan verwonderlijk, dat je hart steeds weer naar de bergen trekt? En zo was het ook deze zomer weer. Mijn vrouw vond echter, dat we nu maar eens niet naar Zwitserland, Oostenrijk, de Dolomiten of de Franse Alpen moesten gaan. Ze vond dat we anders te eenzijdig werden en stelde Noorwegen voor ei na lang wikken en wegen werd het dit jaar Noorwegen; voor ons beiden totaal onbekend.

Van de gemaakte tocht ben ik dermate onder de bekoring gekomen, dat ik mij gedrongen voel hierover in het kort iets te vertellen.

We zijn dus naar Noorwegen gegaan, niet per trein, niet per auto, maar per boot.

Vanaf Rotterdam naar Stavanger en vanaf Bergen naar Rotterdam terug. Rustige reis, goed weer, noordenwind; heen tegen en terug voor het windje; heen wat gestamp en terug geen beweging in de boot, behalve dan natuurlijk vooruit. Goede bedden, goede en niet dure maaltijden, overvloedig ontbijt, geen overstappen in overvolle treinen, geen overnachten in overvolle hotels, geen gesjouw met bagage, wat wil je nog meer.

Zaterdagavond vertrokken we. Maandagochtend waren we in Stavanger. Alleen de aankomst bij zonsopgang in Stavanger was de hele zeereis al waard. Kleuren om nooit te vergeten. We brachten de ochtend in Stavanger door, wisselden onze chèques in, kochten wat proviand en bekeken verder de stad, die het bezien zeker waard is.

Om 12.30 uur ging het per fjordbootje naar Jörpeland. Aankomst aldaar om 14 uur en toen begon het eerst echt. Rugzak op en op stap, eerst een eindweegs tot Jösbang langs de fjord, dan de bergen in. Ons doel van die dag was de Preekstoelhut, die we na ongeveer goed twee uur te hebben gelopen, bereikten. De hut ligt op een hoogte van ± 260 m vlak bij een groot meer met rondom hoge bergen, bos en hei en met vlak bij wat weiland en koeien. Gelegenheid tot zwemmen en melk drinken in overvloed. De ontvangst was zeer hartelijk, de verzorging uitstekend. We volgden de regels des huizes, aten er aan een gemeenschappelijke grote tafel en ontbeten er op z’n Noors. Voor wie dit niet kent is dit een attractie op zich zelf. Een grote tafel met van alles er op. Kaas, vlees en vis in diverse soorten, slaatjes, jams, koffie, melk, borden en eetgerei. Ga er maar heen en zoek maar uit. Prijzen vergeleken bij ons laag.

De tweede dag stond de Preekstoel op het programma, een tocht van een goede twee uur naar boven en even zovele uren terug. Doel; een rots, gelijk een preekstoel, hoog boven de Lysefjord, van boven volkomen plat, waar je tot aan de rand naar toe kunt kruipen en waar je dan 600 m of precies 597 m loodrecht naar beneden in de fjord kunt kijken. Geen hek, niets, alleen 600 m