~Nachkommen'

„EINSTIEG"

Kernachtig als de meeste woorden uit het alpinistische vakjargon klinkt het en zelfs wie het niet kent zal er zich desondanks iets onder kunnen voorstellen. Het draagt de sfeer van een begin, van het een onbekend avontuur tegemoet gaan in zich. Je komt het tegen in elke Alpenvereinsführer, als aanduiding van de plaats van waar de tocht door de wand een aanvang neemt. De plek, waar je over dagen, weken of misschien zelfs maanden zult staan, met de onrust van de spanning in je hart en de imponerende hoogte van de route naar de top vóór en boven je. Zal het lukken? Zul je slagen? De verwachting en het vertrouwen glinsteren in de ogen van je Seilschaftskameraad, en ineens weet je het, ook in hem woelt de beklemming van het ogenblik en wacht de dadendrang op de eerste greep, de eerste trede. Je bent aan hem gelijk en vanuit deze harmonie zul je bij elkaar steun vinden en je geestelijk aan elkaar kunnen optrekken.

Soms zweven je gedachten weg. Naar de ontsluitingsgeschiedenis van de bergtop, die je juist langs die ene bepaalde weg en geen andere wilt bereiken; naar hen, die de beklimming via de door jou gekozen route voor het eerst waar maakten. En ergens ben je dankbaar voor het simpele feit, dat anderen je reeds voorgingen en hun ervaringen te boek hebben gesteld. Desondanks moet je het nu zelf zien op te knappen. Trouwens, ook al zou je tienmaal liever een geroutineerde gids bij je hebben, uiteindelijk heeft het alleen-gaan ook zijn bekoring, al was het maar omdat je op die wijze tot groter verantwoordelijkheidsbesef gedwongen wordt en je doorzettingsvermogen meer op de proef zal worden gesteld.

Uw nieuwe redaktie voelt zich als een Seilschaft onder aan de Einstieg en de top heet „De Bergvriend”. Nog heeft zij het gevoel dat de wand bijna loodrecht boven haar staat in al zijn dreiging en zij weet dat zij zal moeten klimmen om naar de top te kunnen reiken. Maar de route is bepaald, de moed voor de eerste aanpak is er en het vertrouwen er gezamenlijk te zullen komen eveneens. Zij denkt op dit moment met dankbaarheid terug aan hen, die haar zijn voorgegaan, als Erstbesteiger de moeizame weg hebben gezocht door de warwinkel van mogelijkheden en het spoor hebben aangelegd voor de volgenden. Soms zal zij zich over de oude bekende route bewegen, een andere keer een geheel eigen variant maken, met het bewustzijn dat deze de tocht in haar ogen wellicht nog attraktiever kan doen verlopen, doch bij anderen misschien tot afkeurend hoofdschudden leidt.

Onze geliefde bergsport is in al haar aspecten eigenlijk bijna steeds een individuele sport, die haar grootste belevenissen het beste in kleine groepen bereikt. Ondanks de