Yvonne Georgi en haar Amsterdamsclh Ballet

Yvonne Georgi : het woord is een begrip dat in Nederland burgerrecht verkregen heeft. Nederland is een ballet-ensemble rijk dat zich met de bekende internationale groepen meten kan.

Het is een snelle gloei geweest die uit de onbekendheid naar de tegenwoordige reputatie heeft gevoerd. Toen Yvonne Georgi naar ons land kwam, Nederlandsche geworden door haar huwelijk, kende slechts de kleine groep menschen die zich ten onzent voor den dans interesseerden, haar naam, door de enkele avonden die zij hier met haar partner Harald Kreutzberg en met haar ballet uit Hannover had gegeven. De dans was überhaupt nog geen zaak die het groote publiek aanging; ingewijden bezochten den enkelen solo-avond die een Nederlandsche danseres zich kon veroorloven, modieuze kringen gingen, vluchtig van aandacht, eens kijken naar een buitenlandsche ster of een buitenlandsch ensemble, doch al zulke voorstellingen waren lützonderings-gevallen. Wortel geschoten had de dans hier niet; men moet wel een eeuw en langer in de geschiedenis van ons theater teruggaan om op een tijd te stuiten waarin dat wél het geval was. De Nederlander moet van oudsher nu eenmaal naar de uitvoerende kunsten toegetrokken worden, uit zichzelf zoekt hij ze niet. En bovendien is de kunst-alléén voor dat trekken nog niet voldoende; eerst voor een interessante kunstenaarsfiguur een Mengelberg, een Bouwmeester, een Royaards komt ons publiek in werkelijke bewe-

ging. Een dergelijke figuur had ons op dansgebied langen tijd ontbroken, en zoo werd Georgi hier ontvangen door een publiek dat geen notitie van haar nam, een overheid die den idans op zijn best onzedelijk vond en collega's die, ontmoedigd als ze door den ongelijken strijd waren, haar den raad gaven zoo spoedig mogelijk weer om te draaien.

Zij draaide niet om. Zij legde, integendeel, buitenlandscliie aanbiedingen die te over binnenkwamen na de drie transatlantische tournees welke zij met Kreutzberg gemaakt had, naast zich neer, en zij begon een school: heel bescheiden en heel klein, als een aankomend leeraresje. TN _ 1 1 «

De leerlingen kwamen, eerst spaarzaam, later vlotter. De leerlingen-uitvoeringen kwamen, eerst voor twee menschen, later voor twintig. En eindelijk kwam ook de dag dat de Wagnervereeniging, die reeds een eigen koor voor haar voorstellingen ter dispositie had, tevens aan een eigen ballet ging denken: de dag dus dat er iets als een beroepsmogelijkheid, elders dan in variété, circus, cabaret of revue, voor Nederlandsche danseressen en dansers begon te schemeren

De Wagnervereeniging nam inderdaad het initiatief en richtte een ballet op. Doch het werd uitdrukkelijk bij deze oprichting bepaald het bleef harerzijds bij een initiatief, een eerste stoot, een op-de-been-zetten; tot een duurzame verbintenis verplichtte zij zich niet, en na korten tijd stond het ensemble dat een oogenblik de vrede van een vast onderdak gekend had, weer met de leidster op straat: de luxe was voobij en het gevecht om een bestaan begon opnieuw.

Hoe moeilijk zoo'n gevecht in Nederland is : artisten en acteurs kunnen het U vertellen. Het is een strijd eenerzijds tegen een onverschillige massa, anderzijds tegen concurrenten, aan een derden kant tegen een lastige pers, aan een vierde tegen crediteuren en aan een vijfde tegen den honger, en alleen maar menschen met een groot gevoel van trouw, een rotsvaste zekerheid omtrent hun bestaansrecht, een onzinnige dosis optimisme en een oneindige liefde voor hun kunst kunnen hem langer dan enkele maanden voeren.

De trouwe kern van jonge kunstenaars heeft hem met Georgi gevoerd en volgehouden. Dank zij de Wagnervereeniging had men zich althans het begin van een goeden naam verworven, dank zij een vasten steun door het geregeld engagement te Scheveningen en dank zij een energie die alle kansen onverschillig of ze zich voordeden bij een Italiaansohe Opera, bij een avontuurlijke Amerikaansche tournee of bij een circus aanpakte, ging men gezamenlijik van succesje tot succes en van den bescheiden eigen avond naar de groote uitvoering. Zoo steeg de lijn, tot ze ten leste culmineerde in het vaste emplooi bij het Gemeentelijke