Natuur en Kuituur in de Germaansche landen

DOOR W. N. LINDEMAN

INDIEN wij ons een oogenblik Bach’s Mattheus Passion, Beethoven’s symphonieën, de werken van een Schubert of Schumann konden voorstellen, uit steen gehouwen of uit hout gesneden, dan zouden de Engelsche en Amerikaansche lueht* piraten trachten ook deze hoogtepunten van menschelijke germaansche Kuituur te nietigen. |

Aldus sprak ongeveer de Amsterdamsche houder voor Onderwijszaken, Dr. J. Smit ter ge* legenheid van de eerste nederrijnsche kultuurdag, eehouden te Arnhem.

Indien zoo zouden wij er aan willen toevoer gen, deze piraten de kans kregen ook het duitsche landschap te vernietigen, dan zouden zij ook onge= twijfeld dit niet nalaten.

Gelukkig krijgen zij deze kans niet, hoogstens kan een bepaald landschapsbeeld verstoord den, maar het landschap zelve, blijft landschap.

Hiermede is dan tevens aangeduid, dat het land= schap in zijn abstracte beteekenis geen mensche« lijke schepping is, dit in tegenstelling met het landschapsbeeld, waaraan de mensch vijlt en schaaft en bijwerkt, evenals de mieren in t bosch.

Het is goed, dat dit zoo Ts, evengoea aTs wij gOBB wijzigingen van belang in het weder of klimaat kunnen veroorzakem j

Uit -de reflex van ée lichtstralen ontstaat d* warmte, die het leven op aarde doet ontstaan,

Ondanks deze zelfde lichtbron is het leven overal anders, omdat de bodem overal anders is en daar« mede de reflex, de atmospheer en tenslotte de warmte. I

Zoo ontstaat een mozaïk van levensmogelijk* heden, levensgebieden of levensruimten, waarvan de germaansche er één is, die ons allen het naast aan het hart ligt, omdat nu eenmaal ieder onzer gelitk een mier is, uit één en de zelfde kolonie.^

De bodem zelf is geen willekeurig door ’n ander, maar systematisch opgebouwd, resultaat van een onbekend aantal werkende natuurkrachten durende een tijdperk, waarvan de oorsprong voor ons volkomen in het duister ligt.

Hetzelfde geldt voor de wind, voor de atmos* pheer en tenslotte voor de ons bereikende lichti 'stralen, de bron van ons leven, ook van planten eti dieren

' Aan den samenhang van al deze mozaïk danken wij den samenhang van het mozaïk der menschens rassen met hun variabiliteit in physieke en psychische mogelijkheden. Het complex dezer beide laatste factoren maakt ons bewust en deze bewustheid doet de gestalte, de eenheid uit d® veelsoortigheid herkennen. Wij noemen dit rasbewustheid, die wij als onderdeel van de GoQi delijke schepping intuïtief in stand houden.

Bekend is, dat deze rasbewustheid door de eeuwen heen niet altijd even sterk is geweest, dat

Schilderij van W. F. Noprdijk „Zomerdag”