l klaagde men zich mat en kreet zyn ogen uit. Geen beter Artzeny voor rampen die ons kwellen,

Als handen aan de ploeg om zaahen te herstellen.

Het Uaayen aan een hant, de vlouweV) uit gezet.

Dat glstren vloog voorby valt heden licht In t net.

Als gy de nyvre Mier een graantje ziet ontvallen.

Hy vat het weder op en sleept het in zyn wallen.

Of, als hem dat mlslulct, hy vat een ander aan.

En zal, zo lang hy leefd, niet trachten stil te staan.

tVanneer de gauwe Spin zyn webbe ziet verbreeken.

Dan Is zyn walherheld ten eersten niet bezweehen.

Hij arbeid weer op nleii en spand zijn draaden uit.

En vlamd, gelyh voorheen, al weder op den buit.

Als ’t drohhe Bytje word beroofd van homngraaten.

Het zal niet, hoopeloos, den arbeid steeken laaten.

Maar valt’er weder aan of ’t nimmer was geschied.

En dus vergeet het al ’t voorledene verdriet.

Van deze diertjes hunt, gy Klaagers, veilig leeren.

Hoe ev den Slechten tyd zult In een Goeden heeren.

Indien Uw lendenen hevryd zyn van het spit.

En traage FvanUuur U, In hoofd noch armen zit.

Uil: Jan Je Regt’s „Slegten Tijd

netten