strijding, zeer goed mogelijk is, eenerzijds zonder te topzwaar te worden, anderzijds toch met goed resultaat, is het daar gevolgde stelsel nu officieel aanbevolen, als basis-stelsel voor de bestrijding in het geheele land. Geleidelijk zal men het dus zien gebeuren, dat overal de Provincies in werkdistricten zullen worden verdeeld, waarbij dan natuurlijk een grootere plaats als centrum zal worden gekozen.

Het principe dient te zijn, dat iedere provincie in districten wordt verdeeld, dan wel één district vormt. De grootte der districten zal afhankelijk zijn van de vraag of in die provincie in meerdere of mindere mate geslachtsziekte voorkomt, evenals ook het feit of specialisten voor huid- en geslachtsziekten ter plaatse gevestigd zijn, want de leiding van het practische werk in ieder district dient te worden opgedragen aan een huidarts.

Bij het aanvang nemen van de werkzaamheden in een bepaald district, moet eerst de medewerking van de huisartsen gevraagd worden. Deze medewerking is zelfs zoo belangrijk, dat zonder deze geen practisch resultaat kan worden bereikt, en de in Rotterdam op dit gebied verworven ervaring bewijst zeer zeker, dat medewerking van een aanzienlijk percentage der huisartsen te verkrijgen is. Dat deze niet dadelijk altijd toehappen is volkomen te verklaren door het feit, dat hun belangstelling van zoo vele zijden wordt gevraagd. Maar indien ook hier het „frapper toujours” wordt toegepast, zal men bereiken, dat het overgroote gedeelte der huisartsen medewerkt!

.41s centrum van het bestrijdingswerk staat in ieder district een Advies-bureau, zoodat dus de naam Advies-bureau voortaan gegeven wordt aan het Consultatie-bureau voor geslachtsziekten. Het is niet noodig en ook niet gewenscht op de uithangborden meer te vermelden dan b.v. ~Advies-bureau v/d Zuid-Hollandsche Vereeniging Het Groene Kruis” of „Adviesbureau van het Wit-Gele Kruis”. Ik wil hiermede zeggen dat het niet gewenscht is op bedoeld bord het woord ~geslachtsziekten” te doen voorkomen.

Dikwijls zal het kunnen gelukken en ook noodzakelijk zijn, patiënten te onderzoeken en voor geslachtsziekte te behandelen, zonder dat zij zich ervan bewust worden waarom het eigenlijk gaat.