liggen. Dat hindert niet zooveel en wel om de volgende redenen:

a. De keuring is er. Door bovengenoemd bezwaar werkt zij aanvankelijk weinig ingrijpend, wat wellicht maar goed is ook; zij kan echter uitgroeien, langzaam maar zeker, gelijke tred houdend met de vorderingen der erfehjkheidsleer en met de zich aanpassende openbare meening, tot het nuttige instituut, dat zij voorbestemd is te worden.

b. De keuring zal toch minstens dit gevolg hebben, dat zij de kennelijk zieken een hinderpaal in de weg legt en de met iedere moraal spottende huwehjken onmogelijk maakt. Want zelfs de tégen het g.o.h. gekante arts of hij, die slecht in erfehjkheidsvraagstukken thuis is, zal het niet durven bestaan een imbeciel, een met blindheid bedreigde, een ernstig misvormde, een onmiskenbaren hjder aan een geslachtsziekte of iemand in een vergevorderd stadium van tuberculose zonder doorzending aan bovengenoemde Raad „door te laten”, op gevaar af zijn naam als geneeskundige te schaden of met den strafrechter in aanraking te komen wegens niet te miskennen nalatigheid. Nog daargelaten, dat in de hierboven genoemde gevallen voor menig medisch geweten zwijgen moeilijker zou vallen dan spreken, ongeacht het aanvankehjk ingenomen standpunt ter zake.

Ten slotte dit. Tegen een tijdehjk huwelijksverbod voor ernstige, echter geneesüjke aangelegenheden, kan niemand bezwaar hebben. Naar mijn meening is ook een blijvend huwehjksverbod principieel volkomen geoorloofd. Met dit laatste valt of staat echter de hier voorgestelde regeling niet. Wil men bij blijvend ~bezwaar” slechts met raad volstaan, dan is dat beter dan niets, aangezien de keuring er dan toch is. Mijns inziens ontbreekt aan de keuring dan echter de ruggegraat, welken de verstandige leek er aan zal verlangen. Beter het recht van verbod, al past men dit voorzichtigheidshalve weinig toe, dan gemis aan dit recht, wat de geheele regeling een weekdier-consistentie geeft.

Huwehjksverbod kan gelijk worden gesteld met huwehjkstoestemming na sterilisatie. Voor degenen, die niet uit principieele motieven tegen sterihsatie zijn, zal het laatste alternatief ongetwijfeld de voorkeur verdienen.

Met het bovenstaande wil ik slechts zeggen, dat ook voor hen, die huwehjksverbod en sterihsatie volkomen onaanvaardbaar