de vlam dikwijls inslaat. Doch in mijne huiskamer brandt sinds de invoering der„Mundus”- mondstukken een Graetzin-brander, met een dergelijk mondstuk voorzien, zeer rustig met gesloten ballon en trekglas en komt roetvorming niet voor.

Beschouwen we nu, in verband met het bovenstaande, het geschrevene over de „Bis”-trekglaasjes dan zal het geen verwondering wekken dat door den beteren vorm van het glas de lichtsterkte vermeerdert. Wij kunnen veel verder gaan en zeggen dat elke voim beter geschikt is om zonder ballon gebruikt te worden dan het bedoelde trekglas No. 1 waarmede de „Bis”- trekglaasjes zijn vergeleken en ik vermoed dat, wanneer het „Bis”-trekglas met een niet te groo-

ten ballon wordt gebruikt, een nog gunstiger resultaat zal worden verkregen.

Wat het onderste deel van de „Bis”-trekglaasjes betreft, dit is zeer zeker een vernuftig uitgedachte, weinig kostbare reflector. Maar is het niet mogelijk deze „Bis”-glazen met ballon te gebruiken dan zou ik de voorkeur geven aan een gesloten ballon met trekglas, terwijl voor meerder licht naar beneden een Holofaan-reflector kan worden gebruikt, waardoor eene nog economischer verlichting zal worden verkregen.

Ten slotte wensch ik nog op te merken dat alle open trekglazen het groote gebrek vertonnen, onafhankelijk van gasverbruik en lichtsterkte dat ze min of meer gevaarlijk zijn door het mogelijk afvallen van gloeiende deeltjes

Utrecht, Mei IQI7.

GAS UIT HOUT,

ontleend aan \\ti Journal f. O. u. W. van 27 januari 1917, door C. T. S.

In bovengenoemd Journal komen twee artikelen over dit onderwerp voor, het ééne op bladz. 54 getiteld: „Gas aus Holz”, het tweede op bladz. 56, onder de rubriek „Brief- und Fragekasten” onder den titel: „Holz als Ersatz für Steinkohlen”. Ik meende, dat onder de tegenwoordige omstandigheden, dit onderwerp de belangstelling ook van de lezers van Het Oas zoude hebben, en geef daarom de vertaling van beide artikelen in hun geheel.

„De hooge kolen- en zeevrachten-prijzen veroorzaken in vele landen groote moeilijkheden voor de verzorging der gasfabrieken met kolen, zoo b.v. in Zuid-Amerika, dat al zijn kolen uit Engeland betrekt. Zooals wij aan de „Revista Minera Metalliirgica y de Ingeniera” (24 December 1916, bladz. 619) ontleenen, heeft men daar daarom zijn toevlucht genomen tot het distilleeren van hout. Men heeft voor de gasbereiding ook wel reeds vroeger in zeer woudrijke streken hout gedistilleerd, zoo b.v. in Australië, waar men dikwijls een mengsel van hout en kolen distilleert, en wel met zeer goede resultaten. De productie en de qualiteit van het gas is zeer verschillend naar gelang van den aard van het gebruikte hout. In Australië verkrijgt men 335 M“. gas uit één ton hout.

In Zuid-Amerika past men een mengsel van gelijke deelen hout en kolen toe, doch men heeft

daarmede geen bijzonder gunstige resultaten verkregen. Eene moeilijkheid bij de toepassing van hout voor de gasbereiding is, dat men slechts lichte houtsoorten, zoo b.v. wilgenhout, kan gebruiken. Dit hout bevat echter veel water; daarentegen is het betrekkelijk goedkoop; de ton wilgenhout kost op de gasfabriek frcs. 38,—. Men gebruikt het hout voor de distillatie in kleine stukken, en de houtskool, die men op deze wijze verkrijgt is van uitstekende qualiteit. Men verkrijgt ongeveer 250 KG. houtskool per ton gedistilleerd wilgenhout. Wilgenhout van goede qualiteit levert ongeveer 215 W. per ton; maar dit gas kan moeilijk voor verlichting dienen, omdat de branders voor dit gas moeilijk zijn te regelen op goed lichf. Wanneer men geen steenkolengas ter beschikking heeft, om met het houtgas te mengen, dan maakt men petroleumgas en vermengt daarmede het houtgas; dan wordt het bedrijf zoo geregeld, dat op ééne retort voor houtgas er drie voor petroleum komen. De laatstgenoemde moeten op levendige roodgloeihitte worden verwarmd en met cokes gevuld, opdat een zoo groot mogelijk gloeiend oppervlak met de petroleum in aanraking kome. De drukking in de retort wordt daarbij op 10 a 15 mM. waterhoogte gehouden.”

Tot zoover het eerste artikel. Nu volgt het antwoord van de Lehr- und Versuchsansialt,