Deze werkwijze en de daardoor verkregen producten zijn grondig onderzocht.
De resultaten van dat onderzoek zijn uitvoerig te vinden in het door Prof. Fischer uitgegeven „Gesamte Abhandlungen zur Kenntnis der Kohlen” en in korter bestek verder in het tijdschrift „Brennstoff-Chemie”.
In deze drukwerken zijn verder ook alle andere resultaten van het Mülheimer kolenonderzoek te vinden.
Wat nu betreft de oxydatie onder druk, zoo kan men in schema 5 het daartoe gebruikte toestel leeren kennen.
Schema 5.
TOESTEL VOOR OXYDATIE ONDER DRUK VOLGENS PROF. FR. FISCHER.
Temperatuur 2000, druk 50 atmosfeeren. Producten: benzoëzuren, phtaalzuren.
V. In de rechtopstaande stalen buis, autoclaaf, is een waterachtige oplossing van natriumcarbonaat en fijn gemalen kool. Bij een temperatuur van 170— wordt samengeperste lucht door den vloeibaren inhoud gedrukt, en niet eens, maar met behulp van het zijdelings geteekende pompje, steeds door.
De doorgeperste lucht wordt door een drukkoeler geleid en het water zet zich daar af
en loopt terug in het toestel, terwijl door het op den koeler aangebrachte kraantje de droge „verbruikte” lucht weggaat en door een gasmeter kan worden gemeten en verder onderzocht op koolzuur- en zuurstofgehalte door een Orsat-apparaat.
Door de inwerking van de luchtzuurstof gelukt het op deze wijze alle kolensoorten volkomen in oplosbare organische verbindingen I om te zetten met een rendement van 50 % van het gewicht van de verbruikte kolen.
Van de verkregen verbindingen is nog slechts een deel bepaald.
Zoo leveren magere kolen volgens deze I methode 40 OƒQ niet-vluchtige organische zuren I en is daarvan meer dan een kwart geïndentifieerd. I „
! Op het koolgewicht omgerekend, is daarbij rond 12 0/q bestaande uit een mengsel van benzoë- en phtaalzuur.
De inwerking van waterstof vormt natuurlijk i geheel andere producten. I
Afb. 2.
i Schema 6. HYDREERINGSTOESTEL BERGIUS. Temperatuur 4000, druk 100—200 atmosferen, Producten: oliën.
Afb. 1.
VI. Schema 6 geeft ons eene inrichting voor de inwerking van waterstof volgens de methode van Bergius, waarbij bij een temperatuur van ±_ en een druk van 100—200 Atm., kolen I in een stalen cylinder onder voortdurend omroeren met waterstof worden behandeld.
Door een circulatiepompje wordt het waterstof rondgepompt en neemt de vluchtige oliën, die zich in het toestel gevormd hebben, mede naar , een drukkoeler, waarin die oliën condenseeren