bevat en hoe sneller of de kool verhit wordt, des te meer kans op een poreuze cokes. Volgens Ott heeft Ruhrcokes een poreusheid van tusschen 48 en 56.
Bij hoogovencokes komt het aan op het oppervlak, dat de poriën bieden en niet op het aantal poriën. Hoogovencokes moet dientengevolge nauwe poriën hebben, omdat deze bevorderlijk zijn voor de brandbaarheid. Gieterijcokes moet liefst moeilijk brandbaar zijn, d.w.z. de CO-vorming moet hierbij zoo weinig mogelijk plaats vinden, en dat is het geval, als de cokes meer grofporeus is.
De berekening van het volume poriën en dat van het volume cokessubstantie is te vinden uit het schijnbare en werkelijke soortelijke gewicht van de cokes.
Volume % cokessubstan-
tie = 100 werkelijk s.g.
Volume % poriën = 100 100 werkelijk s.g*
Soortelijk gewicht.
Men onderscheidt schijnbaar en werkelijk s.g. Onder het werkelijk s.g. verstaat men het s.g. van de poriën vrije cokes. Dit hangt af van het aschgehalte van de cokes en de dichtheid van de cokessubstantie; op het schijnbaar s.g. zal zoowel het aantal van de poriën als de grootte invloed hebben. Volgens Ott schommelt het schijnbaar s.g. van Ruhrcokes tusschen 0.70 en 1.23, terwijl het werkelijk s.g. hiervan 1.72 tot 2.12 bedraagt.
De bepaling van het werkelijk soortelijk gewicht, volgens methode Thörmer.
Dit geschiedt met een volumeter; deze wordt tot de streep O gevuld met een vloeistof als alcohol, benzol of toluol en om verdampen te voorkomen van boven met een kurk afgesloten en om alle metingen bij 15° C. te kunnen verrichten in water van 15° C. geplaatst. De volumeter wordt eerst afgelezen; daarna wordt de volumeter gevuld met 25 tot 50 Gram cokes. Nadat de volumeter weer in water van 15“ C. geplaatst is, wordt de stand van de vloeistof weer afgelezen.
Werkelijk soortelijk ■ , Gewicht cokes in Grammen gewicht -- Lrevonden volume in c.c.
Bepaling van het schijnbaar soortelijk gewicht.
Men weegt 25 tot 50 Gram cokesstukjes van 10 m.M. doorsnede af en overgiet ze in een bekerglas met een vlug bevochtigende vloeistof, als alcohol, benzol of toluol, en verhit op een waterbad c.a. 5 minuten tot
koken. Daarna laat men vlug af koelen tot 15” C. en giet op een passenden trechter. De overtollige vloeistof laat men afdruipen; de cokesstukjes laat men daarna langzaam in den scheef gehouden volumeter glijden. Na temperatuur-uitwisseling wordt de volumeter afgelezen, en deze stand met den vorigen verminderd. Verschil is Volume cokes poriën. (Methode Thormer).
Schijnbaar soortelijk . , , Gewicht cokes in Grammen. gewicht cokes Volume in c.c.
Behalve deze eigenschappen zijn van de cokes nog te bepalen:
Stortvastheid en wrijfhardheid.
De stortvastheid kan volgens de Westfaalsche methode als volgt worden bepaald:
Men neemt 20 normale groote cokesstukken, legt ze op een cokesgreep en werpt ze in een schoone cokeskar, nadat ze eerst gewogen zijn. Daarna wordt de cokes van de gewone storthoogte, bijv. op een hoogte van 2 Y) M., van de brug van het cokesverdeelhuis in een schoonen, ledigen ijzeren wagon gestort. De stukken onder 90 m.M. worden uitgelezen en gewogen, en de hoeveelheid hiervan uitgedrukt is procenten.
De wrijfhardheid, welke maat is voor de vergruisbaarheid, kan volgens de Breslauer methode worden bepaald in een trommel van 1 M. doorsnede en 50 c.M. lengte, welke is te verkrijgen bij Jaeger & Daevers in Breslau. Men brengt in den trommel 50 K.G. cokes en draait gedurende 4 minuten met een snelheid van 25 toeren per minuut. Daarna wordt de cokes gezeefd door zeven van 100, 80, 40, 25 en 10 m.M.
Op de 40 m.M.-zeef geeft:
Buitengewoon harde cokes 90 % Zeer harde cokes 85 % Harde cokes 80 %
Voldoende harde cokes 75 % Zachte cokes, minder dan 75 %.
Resumeerende moeten we dus steeds van een verkregen cokes vaststellen: aschgehalte, poriënvolume, werkelijk s.g., schijnbaar s.g., en wrijfhardheid volgens de Breslauer methode. Van goede cokes blijft op een zeef met 40 m.M. 88 % terug.
Voor iedere gasfabriek met eenige cokesproductie zal het van het allergrootste belang zijn ook haar geproduceerde cokes op kwaliteit te onderzoeken. Het is dan echter