Nadeelige Arbeidsbemiddeling. Het nadeel gelegen in particuliere arbeidsbemiddeling laat zich weer duidelijk illustreeren met het volgende staaltje uit de praktijk.

Er functioneert tegenwoordig weer zoo’n plaatsing-bureau, dat den ondernemer een bestaan verschaffen moet. Dus moet het bemiddelingswerk betaald worden. Het bedrijf, dat zich „Zuid Holland” noemt en gevestigd is Eaamstraat 39 te ’s-Gravenhage, berekent niet minder dan tien gulden per aanvrage voor zijn bemoeiingen. Dit bedx’ag moet door den werkgever voldaan worden, waarvan ƒ5.— gestort moet worden bij het indienen der aanvrage en fh.— bij de plaatsing.

Deze voorwaarden gelden voor de plaatsing van dienstboden, kameniers, verpleegsters, huishoudsters, kooksters, zoomede voor chauffeurs, huisknechts, koks, enz.

Blijkbaar is de samensteller van het tarief wel een „menschenkenner”. Immers het moeilijke en schaarsche ~artikel” dienstboden en huispersoneel laat hij met tien gulden betalen. Wie in nood zit, is lichter tot betalen geneigd, terwijl ook iemand, die een huisknecht, een kok, een chauffeur noodig heeft, meestal op geen tientje kijkt.

Maar de luidjes, die een werksters of dagmeisje noodig hebben, zijn minder ruim bij kas. Hun berekent hij dan ook maarƒs.—, waarvan /’2.60 te voldoen bij de aanvrage en /'2.50 bij plaatsing.

Jammer voor hem, dat de openbare arbeidsbemiddeling zoo’n meedoogenlooze concurrent is. Die intermedieert geheel kosteloos en is zelfs nog zoo brutaal openlijk zijn kwade praktijken aan de kaak te stellen.

Weensche arbeiders. Als we het „Centrum-berichtje” gelooven mogen, dat te Oirschot een veertigtal Weensche werklieden voor de firma Arnts aangekomen zijn om tewerkgesteld te worden aan het Wilhelminakanaal, dunkt ons, dat van Eegeeringswege hiertegen opgekomen moet worden.

Bij de heerschende werkloosheid gaat het niet aan, dat Nederlanders leeg loopen en werkloozenkassen uitputten, terwijl vreemdelingen kunnen arbeiden. De arbeidsbeurzen zijn niet aangesproken om personeel of wel gepasseerd bij de aanvrage om een verklaring voor de tewerkstelling van vreemdelingen. In dat geval toch had men de firma binnen een paar dagen stellig vier honderd aanbiedingen van grondwerkers kunnen doen voor veertig plaatsen.

Kantoorpersoneel en Buitenlandsche arheidskrachten. Aan „Onze Strijd”, het orgaan van den Alg. Ned. Bond van Handels- en Kantoorbedienden, ontleenen we het volgende artikel:

„De crisis, als weerslag op de „Hochkonjunktur” van de laatste jaren, laat ook ons vak niet onberoerd. Wel is bet verloop tot op heden niet zoo acQut als in tal van andere bedrijven en is het percentage der werkloosheid onder