I DeSesidenüebode I I is Üï « jji de band en het spreekorgaan | van Katholiek Den Haag || en ji Katholiek Westlaod i| 1:

Wensch en waan. Wat er goed en wat er betreurenswaardig is in ons hedendaagsche sportleven, het beweegt zich allemaal op de gebieden tusschen wensch en waan. Er is een waan, die de sportliefhebbers verblindt. En er is een wensch, welke dezen verblinden de oogen moest doen opengaan. Doch wat is een wensch, als de waan heerscht? Doch wat is een waan, als men aan een wensch gehoorzaamt? Het is niet over den wensch om naar Rome te gaan, dat we u willen spreken; al zou daarover ook heel wat behartenswaardigs te zeggen zijn geweest. Menschen, die van Rome noch Roomsch wilden hooren, predikten wekenlang met een geestdrift, welke anders zoo zeldzaam is in ons tamme landje, een Rome-kruistocht, alsof het roemvol geslacht der Zouaven weer was opgestaan! En het is nog minder over den waan, dat- er iets grootsch, iets geweldigs gebeurd zou zijn, als „wij” in Milaan hadden gewonnen, dat we het hier willen hebben. Het is de wensch van onze bisschoppen en de waan der ongehoorzamen, welke onze aandacht vragen. Een jaar is kort, maar toch zeker lang genoeg om een besluit te nemen ineen zaak, waarover men niet langer dan vijf minuten had na te denken. HOLLAND TYPING OFFICE DAMRAK 44 AMSTERDAM TEL. 44025, 44625 COPIEEREN – VERTALEN VERMENIGVULDIGEN WERK VAM BUITEN AMSTERDAM WORDT BINNEN 24 UUR TERUSGEZONDEN

DAMRAK 44 AMSTERDAM

Ineen behoorlijk gezin doet de zoon, wat de vader wenscht, En hij zal het des te gereeder doen, als de vader zoo vriendelijk is om zijn jongen duidelijk te maken, dat, wat hij wenscht, geen gril is, maar gevraagd wordt in het belang van het kind zelf, Wat onze bisschoppen wensch en,, moet het hier nog gezegd? Ja, het is treurig maar waar, het moet nog eens worden herhaald en nog eens en nóg eens! De sport schijnt de obren te hebben verdoofd. Keer op keer, week na week, is er gewezen op het woord der bisschoppen. Doch men scheen het niet te begrijpen. Men wilde het niet begrijpen, De verdwaasde kreet: „We gaan naar Rome!” vond dadelijk weerklank. Achter een bal holt men op Rome aan, doch men ziet slechts den bal en niet het Rome, waar de paus woont, Die wenscht, wat onze bisschoppen wenschen: „Katholieken, vereenigt u in katholiek verband!” Dat is het Rome. waar we heen moeten. Dat kan geen Milaan en geen Zwitser ons beletten. • Wat de bisschoppen wènschen, willen wij. Dat is sportief, dat is mannelijk, dat is flink! De sport is zoo gezond. Er groeien flinke kerels van. Zeker, maar waar zijn die flinke kerels, nu het geldt te gehoorzamen? Ze zoeken uitvluchten, smoesjes. Ze vertellen kletspraatjes. Zo zijn te laf om gehoorzaam té zijn. Ze verschuilen zich, die flinke kaerels, achter den rug van anderen. „Meneer Die-en-die doet dit en dat; waarom mogen wij het dan ook niet doen?” Als die jongens ook zoo voetbalden, als ze praatten, dan zou het een mooi spelletje zijn, wat ze te zien gaven! Wees fair, flink en rechtuit, ook in het leven. We hebben katholieke sportlui noodig, die sportieve katholieken zijn. Slechts inde katholieke sport vinden we deze ideale verbinding van sportief katholicisme en katholieke sportiviteit. Sportieve katholieken zijn gehoorzame katholieken. Op het voetbalveld gehoorzamen zij hun aanvoerder. In ’t leven gehoorzamen zij hun geestelijk gezag. Zij kennen den wensch en gehoorzamen. Doch zij kennen ook den waan en glimlachen. Tusschen waan en waanzin is de grenslijn slechts smal. Een waanzinnige mag men een gek noemen, doch voor den mensch, die een waan volgt, heeft men meer égards. De waan, welke wij hier bedoelen, is de waan der neutraliteit. De van dien waan bezetenen „redeneeren” aldus: Sport is sport en heeft met geloof of politiek niets uit te staan. Katholieke sport is onzin. De katholieken, althans zij, . die in katholiek -verband • sport beoefenen, kunnen dus niet voetballen. Aan dezen krommen spijker hangt de waan van allen, die meenen, dat men alleen in neutraal verband goed voetballen kan. Men zou meenen, dat, als sport niets met geloof of politiek uitstaande heeft, een katholiek evengoed goed zou kunnen voetballen, als een ander. Doch de waan is sterker dan alle gezond verstand en volgens dien waan voetbalt een katholiek alleen goed, als hij voetbalt in neutraal verband. Dan wordt hij toegejuicht en bejubeld en komt zijn portret in iedere krant. Dan is hij een held en een koning. Doch, als hij zijn plicht doet en in katholiek verband gaat spelen, wordt hij een nul en een prul, althans in het oog van de massa, die, zoo gauw het sportvraagstukken betreft, ineens tot oordeelen bevoegd wordt geacht. Het gaat ermee, met dien waan, als het gaat op het gebied van de radio. In hoeveel katholieke huisgezinnen heelt men niet allen lof voor den neutralen omroep en slechts een glimlach voor den actieven K.R.0.? Het schijnt voor die leeghoofdige De Lairessestraat 172 – Atnsterdam-Z. Tram 16 en 2, halte Valeriusplein. Tel. 27982

697