zelf, die moedige verkondiger en voortplanter van het Katholicisme in Missouri.

Vooral in den eersten tijd verlieten de novicen zelden de bisschoppelijke woning. Men vreesde, niet ten onrechte, de geheime bespieding der handlangers van het Gouvernement. Nochtans moest men aan de gezondheid der jonge religieuzen denken en ze dg gelegenheid verschaffen, om van tijd tot tijd de vrije lucht te genieten.

De woning van Mgr. De Broglie grensde aan den Botanischen tuin en was er slechts door eene beek van gescheiden. Een houten brug, kortelings tot persoonlijk gebruik van den bisschop gelegd, maakte den toegang gemakkelijk. Die brug was eene bekoring: en de novicenmeester bezweek er voor, nadat hij eenigen tijd geweifeld had. Hij stond zijnen religieuzen toe, tusschen twaalf en twee uur, als de tuin voor het publiek gesloten was, in de aangename lanen te wandelen.

De direkteur dier inrichting, de heer Vanilulthem, een uitstekend kruidkundige en beroemde boekenminnaar, ontving de novicen met de uiterste voorkomendheid en verlustigde zich dikwerf gedurende het uur van uitspanning in hun gezelschap.

Terwijl men in het bisschoppelijk paleis deze betrekkelijke rust genoot, beraamde de Hollandsche politie een geruchtmakenden aanslag tegen zijn vreedzame bewoners. Mgr. De Broglie was uit vrije beweging als balling naar Frankrijk vertrokken, om zich te onttrekken aan de dwangmaatregelen, waarvan hij het voorwerp was. Men benuttigde zijne afwezigheid.

Den 24 Februari 1818, tegen den middag, op het oogenblik dat de religieuzen zich naar de eetzaal begaven, bemerkten zij een menigte dienaren der openbare macht, gedeeltelijk in ambtsgewaad, gedeeltelijk als burgers gekleed. Toen de maaltijd geëindigd was, vernam men, dat de procureur des Konings, de heer-Paradis, zich sinds elf uur in het huis bevond en dat. op last van het Gouvernement al de papieren des bis*