Wereldverlosser te huldigen in zijne H. Kindsheid.” Dit was het doel van het program. Hoe aangenaam zou het zijn alle nummers uitvoerig te bespreken: dien kloeken heraut, die eenvoudig statige Moeder Anna met haar kleine Maria; dat naïeve Sint Janneke met zijn schaapje, aller aandacht wekkend.

Heerlijk was de stal van Bethlehem , op een praalwagen voorgesteld. Rijk waren de Driekoningen met hunne dienaren. Indrukwekkend was Jesus’ Opdracht in den Tempel. De vlucht naar Egypte, die Maagd op het lastdier, een kind op heur armen , die geleider daarneven , ’t was zoo natuurlijk , Ja zoo moet het geweest zijn.

Hoe trok vooral het Jesus kind in Nazareths werkwinkel aller oogen , terwijl de H. Jozef schaafde en Maria het spinnewiel hanteerde. Hoe treffend was de groep: Jesus in ’t midden der leeraars. Maar ’t glanspunt van den geheelen optocht was naar veler zeggen; De verheerlijking van het Kind Jesus.

Is dit zoo, dan hehhen de samenstellers van het program het groote doel van dezen optocht bereikt: Niet eigen glorie maar Jesus' verheerlijking.

Prachtig ook waren zooveel symbolen van liefde die nog volgden: Die zorgvolle Engelbewaarder met het kind, St. Vincentius met zijne kleinen. Koningin Elisabeth zoo rijk getooid, met haar gevolg en hare beschermelingen, en die heerlijke groep : Geloof, Hoop en Liefde.

Belangwekkend waren die vele Chineezen, die ruwe slavenhandelaars met hun geketende slachtoffers —• zoo menige traan welde op hij ’t zien van die tafereelen. Zelfs Ghina’s Keizerin in schitterend costuum reed statig in den optocht mede. Bemoedigend stonden hier tegenover die Chineesche Bisschep met zijne medehelpers, die vele liefdezusters. Ook de H. Patroon der jeugd was niet vergeten, hij schreed daar vooi t, omgeven door zijne vereerders, blanke lelietakken dragend. Zelfs de kardinaal, de beschermer van ’t Genootschap had zijn statiewagen; ten laatste, Z. H. de Paus zelf