Kfcjn ïDaand was ik aiet de uitvoering van dit ontwerp bezig, iiet gaf mij druk werk , maar ook de beste verwachtingen , toen in Maart 1901 Pater Camboué van Arivonimamo weid verplaatst naar Ambohibeloma, eerst voor eene maand, doch spoedig voor goed. Zoo moes! ik te Arivonimamo blijven , daar ik de school niet in den steek mocht laten. De vorming der onderwijzers moest daaronder lijden : ik kon er slechts nu en dan eenigen tijd aan besteden, als Pater Jamme soms eens naar .Arivonimamo kwam

Een tijdje later, toen ik het tractement der onderwijzers w'at verhoogd had en vvat vrijor van mij af kon'spreken, schreef ik voor, dat allen den eersten Vrijdag der maand te Arivonimamo zouden komen doorbrengen , gelijk in andere districten gebruikelijk is , en ook hier vroeger gebruikelijk was

bepaalde ik eene bijeenkomst der achl missieposten in den omtrek van Arivonimamo gelegen. Na de H. Mis van Zondag maakte ik bun mijn uitdrukkelijk verlangen bekend. « Wilt gij , zoo sprak ik , in den godsdienst vorderingen maken , of wilt gij halve heidenen blijven — « VVij Zijn katholiek,” was het antwoord, «en wij verlangen heel en al katholiek te zijn ” — « Zult gij dan ook doen , wat ik u voor uw bestwil zeggen zal ?” — « Ja, dat zullen wij.”

Nu moesten de schoolonderwijzers één voor één opstaan. « Waar zijn uwe christenen ? Üierhoor hen eens ” Het bleek , dat hunne kennis niet vei reikte. « Staat op, die gedoopt zijt. En nu gij die uwe eerste 11. Communie gedaan hetit. (Vooral deze laatsten waren weinig in getal). « Zeg eens, N. .\. , hoelang is ’t geleden dat gij te biechten zijt geweest

Toen nu op->rilijk gebleken was, hoe het, met elke christenhei I gescliapju slo d , lag het voor de han i, wat ik moest doen «Twee dingen,” zdle ik, « komt gij te kort: kennis van den godsdienst en veelvuldig gebruik der Sacramenten. Daarom vorder ik van u, dat alle acht posten elke