en hoevele Katholieke huismoeders worden daar gekweekt, die Zijnen dienst in dit heidensche land verbreiden.

Ik zou mij daarom aan mijne roeping ontrouw achten, indien ik niet alle middelen te baat nam, om het werk der H. Kindsheid meer en meer uittebreiden en>,steeds meer en meer vruchten te doen dragen. Daartoe- is het vooral noodig dat dit werk gekend worde, opdat!‘het belangstelling en steun moge vinden in de Kathf banden ; want zonder dien steun wordt de ijver van den dikwijls helaas, maar al te zeer beperkt en verlamd.

Ik wil trachten den Lezers der annalen eenig denkbeeld te geven van den gruwelijken kindermoord, zooals die in China gepleegd wordt, en tevens van de heilzame vruchten van het werk der H. Kindsheid.

Bestaat de kindermoord in China?

Dit feit wordt door niet weinigen in Europa betwijfeld. Waarom ? misschien zijn sommigen verkeerd ingelicht, zij hebben wellicht voordrachten gehoord of boeken gelezen van toeristen of ontdekkingsreizigers, die in der haast enkele provincie’s van China bezochten, die weinig of geen chineesch verstonden en van de gebruiken en wetten van het land geen kennis namen, en daarna boudweg beweerden dat er in China geen kindermoord bestaat. Misschien ook kunnen sommigen moeielijk begrijpen, hoe de mensch zoozeer ontaarden kan, dat hij zijn eigen kroost naar het leven staat.

Zeker is het dat aan verschillende onzer missionarissen, in Europa teruggekeerd, de vraag gesteld werd: Maar worden er in China werkelijk zoovele kinderen vermoord ? Alsof de missionarissen zich aan buitensporige overdrijvingen schuldig maakten om het medelijden van eenvoudige lieden op te wekken. Neen, lieve Lezer, overdreven wordt er in dit punt niet; veeleer worden somtijds enkele grove gevallen, sommige naakte omstandigheden verzwegen uit eerbied voor uw kieschheidsgevoel.