Wang, die al drie maanden dood was. De yerloving werd gevierd op den dag der begrafenis van Mei-Kuei.
Die „gelukkige” dag werd te voren nauwkeurig dooi de sterrenkundigen uitgezocht en bepaald. Toen werd het Igk met veel praal overgebracht naar de familie Wang, om vervolgens door de beide famielies te worden vergezeld naar den grafheuvel, waar de verloofde reeds ruste.
De doodskist werd er uitgehaald en het graf wijder gemaakt.
Toen de nare stoet bij het familiegraf der Wang’s kwam, werden de beide doodsbaren naast elkander gezet, vervolgens neergelaten in hetzelfde graf. Intusschen weerklonken fluitenen bas-instrumenten en een bombardement van vuurwerk knalde links en rechts.
De verloving was nu voltrokken en de beide familiën wettelijk aan elkander verwant. Daar beide familiën rijk waren, liet men de nieuw verloofden aan niets gebrek lijden.
Naast het graf werden op natuurlijke grootte, groote gebouwen ingericht, een woonhuis, schuren, schansmuren, dienaren, meiden, muilezels, paarden, draagstoelen, rijtuigen, beschermende draken, maar alles van papier, gesteund en gedragen door maïs-stokken
Na afloop der verloving, werd de brand gestoken in die nieuwe gebouwen, het vuur verslond alles en zóó werd alles overgezonden naar het rijk der dooden. Terwijl de vlammen opstegen, wierpen de ouders van weerzijde, een hoop papieren geld in het vuur. Naar de dwaze meening dier heidenen is zulk een brandstapel het zekerste middel om aan de overledenen er een aanzien te bezorgen aan gene zijde van het graf.