heden die moet je eerst gaan zuiveren in het vagevuur !’■

Met een schrik werd Bennie wakker hoe gelukkig -dat het enkel een droom was ! 's Morgens vertelde hij alles aan moeder. ~Je bent gisteren den heelen dag zoo in je gedachten met de zwartjes bezig geweest, en daardoor heb je nu over hen gedroomd, maar je hebt toch ook een lesje ontvangen, niewaar kereltje ?’’

„Ja moeder.... ik heb 't ook zoo boos niet gemeend, en nu wil ik heel graag wat in het busje geven,’’ en Bennie fluisterde moeder iets in 't oor. Moeder knikte lachend, dat het goed was en tusschen al de centen en halfjes, die des Zaterdags uit het negerbusje te voorschijn kwamen, lag een spiksplinternieuw schitterend dubbeltje !

Zij bidden voor ons.

Baas Teunsen was braaf en eerlijk en heel werkzaam. . en toch leed hij vrijwel gebrek met vrouw en kinderen.. .. hij was al maanden lang werkloos er was niets te doen in zijn vak, Teunsen was grondwerker en stratenmaker, maar er viel nergens iets te polderen en de straten werden niet vernieuwd, hoe hard ze het soms ook noodig hadden de Gemeenten moesten op alles bezuinigen en dus lieten ze de wegen maar liggen, zoo lang als het eventjes erdoor kon

„Vader,” zei Keetje op een Zondag, „we hebben gisteren op school toch zoo iets moois gelezen over de zwartjes in Afrika We geven wel eens een halfje in het negerbusje, niewaar ? als moeder eens een apartje verdient, en nu stond er in het boekje ; de zwarte kinderen kunnen ons niets terugzenden voor alles, wat wij hun sturen, maar zij geven ons iets van veel grooter waarde : hun gebed.... Zij bidden voor ons, als voor hun weldoeners en het komt er niet op aan, of we maar heel weinig geven. .. . onze bedoeling is goed en het penningske der Weduwe uit het Evangelie had ook groote waarde.... En toen zei de