Je begrijpt, wat ’n ontsteltenis dat gaf onder den troep kleine kroeskopjes, en de pater was gauw op de hoogte gebractit van ’t geval. De oorzaak van de ruzie was geweest: ’n kan. De twee jongens wilden ze allebei hebben om water te balen. Edmond had ze ’t eerste. Maar Moenie, omdat hij grooter was, wou ze hem afnemen. Dat ging echter zoo maar niet. Edmond werd kwaad, omdat Moenie hem de kan wou afnemen. En Moenie werd kwaad, omdat Edmond de kan niet afgeven wou. Er vielen driftige woorden, toen klappen, en eindelijk greep de groote jongen den kleinen vast en slingerde hem tegen den grond. Ja, zoo gaat het overal waar jongens zijn die kwaad op elkaar worden. ledereen begrijpt echter wel, dat in dit geval Edmond in z’n recht was, omdat die de kan het eerst had gehad. Moenie werd dus veroor» deeld en het vonnis luidde: vijf stokslagen. Dat was zeker niet te veel voor ’t geen er gebeurd was. De pater wou Moenie eens op de proef stellen en daarom zei hij, dat Edmond zelf hem de vijf stokslagen mocht toedienen. fJa,

Uit den optocht der H. Kindsheid te Berkdijk