hoop dat het woord « > nooit dien zin zal krijgen. Ofschoon ... we waren nauwelijks buiten onze territoriale wateren of flap! . . . daar kwam al een Engelsche kruiser op ons af, beval te stoppen en daar begon het lieve leventje. Een stuk of vier grimmig gesnorde zee-officieren klommen aan boord ter inspectie. Ze liepen me gelukkig voorbij, nochtans niet zonder een ijzigen blik op mij te werpen alsof ze direct een spion in me vermoedden.

We moesten allen, een voor een, voorkomen'met onze passen. Het werd. eindelijk mijn beurt om voor de vierschaar te verschijnen. Ik beefde als een rietje; niet dat ik wat op mijn kerfstok had, doch die naam van mij klinkt zoo ongenadig Duitsch. Ik ontvouwde mijn paspoort, liet portret, leeftijd, bijzondere kenteekening en de onderteekening van zelfs den Italiaanschen gezant goed in ’t oog vallen, doch hield, als geheel bij toeval, mijn duim op mijn naam. «Is dat uw portret» vragen ze in beleefd Engelsch maar op meewarigen toon. «Ja, Heeren,» antwoorde ik, «maar het was geen kundige fotograaf... ik zie er in gewone omstandigheden veel beter uit.» «Zoo, zoo» lachtten ze, «en hoe heet u?» Toen bromde ik zoo iets als: «Borndoffer», dat zooveel beteekent als «geboren lafaard». En met een Engelschen grijnslach en een knikje kon ik gaan, zonder opgepakt te worden.

Dezelfde list heb ik telkens, als wij aangehouden werden, toegepast, en gelukkig telkens met hetzelfde succes.

Twee dagen moesten we nog blijven liggen in ’t Engelsch Kanaal en afwachten of Londen ons toestond door te varen. Toen de mist optrok lagen we met vijf Hollandsche booten bij elkaar, allen aangehouden door den Imperialist der zeeën : Engeland. Ook de «Wilis» van de Rotterdamsche Lloyd, die zegge zeven dagen vóór ons vertrokken was, lag daar ook in Engelsch Meer dan 30 Engelsche kruisers lagen zeer mooi in zicht, plus nog een heele vloot geïnterneerde.schepen en twee vliepfers. C 5

Ten langen leste – voeren we weg. Ik gaf nog brieven en kaarten met den Engelschen kruiser voor mijn chefs en familie in Holland, doch had de voorzorg genomen met «Korendorp»