waarheid, en daardoor hun tijdelijk zoowel als hun eeuwig geluk verzekeren !
DE REDACTIE.
NASCHRIFT.
9 Onder het afdrukken van dk Nummer der Berichten bereikte ons de droevige tijding, dat de HoogEdelGestrenge Heer Willem Hendrik Bogaardt den 14den November overleed te Breda in den ouderdom van o 5 jaren. waren wij eenigermate op dat treurig bericht voorbereid doordat wij den 26sten September gezien hadden hoe ellendig de eerbiedwaardige man er uitzag, ten gevolge eener onlangs doorgemaakte, zeer ernstige ongesteldheid, die hem van nagenoeg alle lichamelijke kracht beroofde en een merkbare «seniele aftakeling» met zich voerde. Dat hij echter zoo spoedig reeds het tijdelijke met het eeuwige zou verwisselen, was niemand onzer in gedkchte gekomen. De Spaansche ziekte, die al.zoovele slachtoffers geëischt heeft en nog dagelijks voortgaat te eischen, maakte vrij plotseling een einde aan zijn welbesteed leven. Hij ruste in vrede!
AI mogen we ons dan ook, in volle overtuiging, troosten met de heerlijke gedachte dat de dood voor hem geen verschrikking was maar een overgang van het aardsche strijden naar de eeuwige belooning des hemels, toch betreuren wij ten diepste dat hij is heengegaan. Zijn overlijden immers is een zéér zware slag voor de Katholieke zaak in het algemeen en voor de Missie van Nederlandsch Oost-Indië in het bijzonder. Met voorbeeldigen, door niets te ontmoedigen, door niets te breken ijver, heeft deze oprechte bekeerling uit het Protestantisme tot het Katholicisme jarenlang de volheid zijner kracht naar ziel en lichaam gewijd aan die zaak en aan die Missie. Met welk eene dankbare liefde zal hij hierboven ontvangen zijn door den Goddelijken Meester! Hoe hartlijk zal hem de welkomsgroet zijn toegevoegd: «Wel u, goede en getrouwe knecht! Ga binnen in de vreugde uws heeren!» Wat zal hij zich in eeuwigheid verblijden, gehoor gegeven te hebben aan de stem van God, die hem riep, en zich te hebben uitgeput in arbeid ter glorie des Allerhoogsten!
Andermaal Requiescat in pace! Hij ruste in vrede, in vrede!