UIT HET HEDEN DER WERELD-MISSIE.

DOOR J. VAN RIJCKEVORSEL.

Hoe staat het met het Katholicisme in de landen van Oost- Europa, in die streken, verwoest door Bolschevvistisch geweld, in die geheimzinnige, reusachtige gebieden, waarvan het altijd zoo moeilijk is het juiste te weten te komen?

Is daar voor ’t katholiek geloof vooruitgang te hopen?

Omtrent een gedeelte van die landen, aan Europa’s oost-grens gelegen, vonden wij eenige belangrijke berichten, welke hier volgen.

Ter verduidelijking hebben wij een kaartje ingelascht.

Het gaat over de drie Trans-Caucasische Republieken, drie pas gevormde Staten, waarvan ’t moeilijk is de juiste grenzen aan te geven. Deze Republieken liggen, als stootkussen tusschen Europa en Klein-Azië. Uit deze ligging volgt haar groote beteekenis van zelf. Zij bevinden zich tusscheen den Caucasus, welke de natuurlijke grens van het oude Rusland vormt en den berg Ararat, de noordelijke grenspunt van Perzië, tusschen Batoem aan de Zwarte Zee en Bakoe aan de Kaspische Zee. De namen zijn; Republiek Georgië, Republiek Armenië, en Republiek van Azerbeidsjan. Te zamen tellen zij 8 millioen bewoners. In Georgië wonen 25 000 Katholieken, in de Republiek Armenië 40 OOÖ, in die van Azerbeidsjan 4000. De rest der bevolking is Muzelman, Russisch-Orthodox, of behoort tot een anderen oostersch-schismatieken ritus. In 1845 verbande Czaar Nicolaas I de katholieke missionarissen (Paters Capucijnen) uit Georgië. Niet