Een dier oprechten, een man die daar ginds in Arabië drie jaren lang zijn godsdienst bestudeerde, maar den vrede des gemoeds niet vond, heeft zich aangemeld bij P. van Driessche, legde zijn tulband af om opnieuw leerling te worden, leerling van den Gekruiste.

Maar bedroevend is het te zien, hoe tegenwoordig juist uit onze omgeving velen heengaan naar Mekka. Natuurlijk is ’t ook. Actie verwekt reactie. Waren wij niet begonnen hier de menschen te wijzen op een verhevener ideaal dan het materieele bestaan van lederen dag, wellicht hadden de Mohammedanen onze Kedoebevolking laten voortleven in hun schijn-mohammedanisme. Strijd moet er zijn. Onze Lieve Heer is daar, om onze pogingen te steunen, en onze Christenen zullen meer dan vroeger hun kostbaar bezit moeten verdedigen en daardoor gesterkt worden in hun overtuiging. En zou ’t ook niet kunnen gebeuren dat, naarmate het aantal hadji’s toeneemt, hun persoonlijke invloed ging dalen en de eenvoudige man minder slaafschen eerbied ging gevoelen voor die velen, die zich sieren met uitheemsche eereteekenen ?

De leden van den St.-Claverbond zullen ons door hun gebeden helpen die hoop te verwezenlijken, zoodat eenmaal het eentonige gedreun der Koranverzen overstemd worde door de liturgische gezangen der heilige Moederkerk.