Het Molukkenpark werd in een drukke verzamelingsplaats herschapen en het was haast één en al uniform. Alle rangen die ons leger kent waren te onderscheiden: van den oppersten generaal tot aan den jongsten soldaat.

Het monument was omhuld door de driekleur mooi gedacht was het, deze te kiezen om het beeld van Verbraak voor het oog te verbergen.

Een kring van touwen was op een afstand om den steenkolos getrokken en daarbinnen verzamelden zich al degenen, die het voorrecht hadden, de plechtigheid, welke te gebeuren stond, van nabij gade te slaan.

Buitenom stelden zich vele nieuwsgierigen op, waaronder ook militairen.

Er waren dan tegenwoordig de generaals Neeb, Ten Seldam en Kroesen, de afdeelings-commandant, kolonel Van der Weijden, vele collega s van dezen, die aan het hoofd staan van één der afdeelingen van het departement van Oorlog, de plaatselijk commandant, overste Sachse, benevens nog vele andere hoofd- en subalterne officieren, van alle wapens en diensten.

Dan werden opgemerkt de assistent-resident van Bandoeng, de heer Hillen, de heer Coops, eenige raadsleden, verschillende geestelijken en particulieren, meest gewezen militairen van onderscheiden rang.

Terzijde stonden geschaard de leerlingen der Katholieke meisjes-H.B.S. onder geleide van hare leeraressen, de zusters Ursulinen.

De kring werd gesloten door deputaties van alle korpsen en diensten uit de garnizoenen Bandoeng en Tjimahi, welke waren samengesteld uit militairen van eiken rang tot en met dien van kapitein. Ook de Luchtvaart-afdeeling was vertegenwoordigd, o.m. door haar commandant.

De majoor La Lau had namens de huldigingscommissie de regeling. Hem komt een woord van dank toe voor de goede zorgen, die vanaf het moment dat het gedenkteeken arriveerde door hem er aan werden besteed, alsmede voor de uitnemende wijze, waarop de plechtigheid geregeld was.

Vergeten mag niet worden, te melden, dat vele dames kleur in het geheel brachten, terwijl het muziekkorps van het 15'= bataljon infanterie een verdekte opstelling had ingenomen.