voor het welslagen van hun werk in het verre land daar ginds over de zee.

Nadat de zegen met het Allerheiligste was gegeven, verlieten de Zusters-Missionarissen de kapel onder het zingen van het „Ave Maris Stella”, „Wees gegroet. Gij Sterre der Zee”.

Buiten voor het pensionaat, in de groote kastanjelaan met hare lommerrijke boomen, stelden wij ons allen op in lange rijen. Niet gemakkelijk zullen wij het oogenblik vergeten, toen Zuster Xaverio voor ’t laatst met hare gezellinnen heenging door ons midden; overal wuifden zakdoeken ten afscheid, in menig oog blonken tranen en uit aller hart kwam dezelfde, innig gemeende wensch:

„Moge hun arbeid op Java overvloedig vruchten dragen!”

TOT DE GERECHTISMEID OMDERWiJZEn ZULLEn SCIiITTEREri ALS STERREM ™ inpE immerduremde eeuwighedlß