HOE AMBARAWA DEELNAM AAN DEN EUCHARISTISCHEN HULDEDAG

DOOR MOEDER ODRADA

’k nog zóó vol van onzen plechtigen huldedag aan ’t H. Sacrament, gevierd den 27sten Juli in ons klein Ambarawa, dat ik onmogelijk langer kan wachten U daar ’t een en ander van te vertellen. Laat ik beginnen met U te zeggen, dat een ieder ten zeerste voldaan is over den ijver, dien onze parochie aan den dag legde. Gelukkig, want onze beide ijverige Herders offeren er zich geheel voor op. —Na afloop kwam de Pastoor ons een bezoek brengen en zeide zoo echt blij: „Voor drie weken hadden we nog niets dan ’t vaantje, dat voor ’t H. Sacrament staat onder de preek, en wat waren we nu gisterenavond rijk aan processiezaken.” Och, die goede Pastoor! Ik zal U dien rijkdom eens beschrijven. Ten eerste. Pastoor had niet eens een baldakijn voor ’t Allerheiligste. Vervolgens, van de vaantjes, die in de processie werden meegedragen, had Z.Eerw. er twee, de mooiste, van Moeder Hermanda gekregen, alle andere waren door de jongens van de Normaalschool zelf gemaakt. Op papier hadden ze geteekend en geschilderd, dat uitgeknipt en vervolgens op wit katoen geplakt. De katoenen ondergrond van sommige vanen was ook nog door de jongens zelf geknipt en genaaid, van andere door de vrouwen der goeroe’s, o.a. door Seraphine. Onze Pastoors waren zeer voldaan over hun jongens. Nu, ze hadden dan ook goed hun best gedaan en sommige teekeningen waren inderdaad heel mooi, doch