Met zingen zullen ze die paar minuten nog vol maken, dat IS tevens een opwekking voor _ en een welkom geschenk aan de beide gasten.

Eerst wordt een restantje van het feest bij Monseigneur’s komst opgediend, een Javaansche vertaling van het in Holland welbekende „Lang zal hij leven” met als aardige begeleiding handgek ap en voetgetrappel. Dan volgt een reeks liedjes, bekende en onbekende wijsjes, in ’t Javaansch en zelfs in ’t Hollandsch. edereen zingt uit volle borst, zoo hard mogelijk, het zachte belletje overstemmend dat om 11 uur het einde van de school en tijd van naar huis gaan aankondigt. Netjes en eerbiedig bidden ze met ons mee, nemen lei, boek en griffel en gaan dan achend en blij de loods uit, naar huis. Uitgerust in dit korte bezoek springen we weer op onze fietsen en slaan den weg in, in de richting van de Merapi.