Katholieken en niet-Katholieken, priesters en leeken, rondom het voetstuk van den te bouwen tjandi, kwam opeens uit de menigte een oud, kreupel Javaansch vrouwtje naar voren. Ze klauterde, zonder iemand der vele aanwezige Europeanen iets te vragen, met behulp harer krukken de vijf treden van het hooge platform op, strompelde naar de opening, waar het beeld van Jezus’ H. Hart in was neergelaten, knielde daar met den grootsten eerbied, en boog driemaal het hoofd, met gevouwen handen de sembah makend. Dit was een geheel, onverwacht, diep-aangrijpend schouwspel.

Nu voelde, zag men zoo goed, hoe het geheele volk meeleefde met de groote gebeurtenis, hoe een vurige godsvrucht tot Jezus’ H. Hart luid weerklank vindt in de harten der pas bekeerde Javanen en hoe vrees en af keer voor Europeanen veranderen in vertrouwen, mits de Europeaan zelf Christelijke liefde leert door woord en daad.

Nooit zal deze dag vergeten worden door de familie Schmutzer, nooit door de aanwezigen Javanen, nooit ook door ons.

Hopen en bidden wij allen, dat de vele Javanen, aan wie Monseigneur vorig jaar te Gandjoeran het H. "Vormsel toediende, slechts zijn geweest als het fundament van den tempel, waarvan vandaag de eerste steen werd gelegd en dat op dat fundament een vast-aaneengesloten Katholieke gemeenschap oprijze, die met woord en daad de liefde van Jezus predikt, gelijk het eerste H. Hart-monument op Java dit weldra zal doen in een steenen kunstvorm.