het Javaansche volk, terzijde gestaan door den Hoofdpastoor van Batavia en P. Huygens. Welk een moment toen aller hoofden Europeesche en Inheemsche zich eerbiedig bogen onder de zegenende hand van den Javaanschen priester. „Dat was nu weer ’, zegt een ooggetuige, „een echt Katholiek tooneel. Één voor God, Oost en West. Niet veel gepraat, maar daad, radicale daad. Voor ons. Katholieken, zoo bewust van de hoogheid des priesterschaps, zelfs één van de meest radicale daden”. Waarlijk, men moet jaren in Indië geleefd hebben, om dat radicale: de Europeaan, de man van positie, gebogen onder de zegenende hand van den Javaan te beseffen.

Op de receptie was natuurlijk de Katholieke Javanen-kolonie, in pleno, tegenwoordig, de woordenstroom banjirde, t enthousiasme was algemeen.

Maar niet alleen Javaansche, ook Europeesche Katholieken sloten zich aan bij de hulde aan den eersteling der Inheemsche priesterschaar, die zich onder Gods zegen zal vermenigvuldigen.

Naar Djocjal

Op Dinsdag 11 September werd de reis voortgezet naar de streek der vele tjandi’s, het land der Javaansche vorsten, naar Djocja. Toen de Batavia-Djocja expres onderweg te Poerwakerta stopte, genoot de Javaansche priester een voorproef van wat hem in zijn vaderstad en elders nog te wachten stond. Aan het station immers had zich, onder leiding van den Hoogeerwaarden Pater B. Visser, Reguliere Missie-Overste der Missionarissen van het H. Hart, zoowel de Europeesche als Javaansche Katholieke gemeente verzameld tot eene hartelijke begroeting, waarbij op het perron eerbiedig de zegen van Pater Satiman werd gevraagd. Ditzelfde tooneel herhaalde zich toen de expres twee uren later het station van Koetoardjo binnenstoomde. Pastoor de Lange, Missionaris van het H. Hart, was immers met al zijn schooljongens en onderwijzer heelemaal uit Poerworedjo ter begroeting naar Koetoardjo heengetrokken. Ook daar openden vol stomme verbazing koelies, pasargangers en andere niet-Katholieken den mond. Zooiets was nog nooit vertoond!

Natuurlijk vormde Djocja het glanspunt. Hier immers werd