KIJKJE IN DE POLIKLINIEK VAN MOENTILANS ZIEKENHUIS

DOOR MOEDER AUFRIDA, FR. VAN B. EN CHR. L,

onze lezers zich nog wel zullen herinneren, hebben we vroeger (blz. 55, jaargang 40) eens een bezoek gebracht aan de mannen- en vrouwenzaal van het St. Franciscus-ziekenhuis; het op de uitloopers van den Merapi schilderachtig gelegen tehuis voor de arme, zieke bevolking van Moentilan en omstreken.

Vandaag ga ik eens een kijkje nemen met U in onze polikliniek. Het is Maandagmorgen, de drukste dag van de week! Van heinde en ver, bergop en bergaf, komen Javaansche mannen, vrouwen en kinderen naar ons ziekenhuis geloopen, in een heel bijzonder geval slechts, wanneer ze zeer ernstig ziek zijn en niet meer kunnen loopen, worden ze op een uiterst primitieve brancard gezet en door de familie of buurlui bij ons gebracht, zooals U op de afbeelding blz. 79 kunt zien. Gewoonlijk zijn ze dan door een heelen stoet nieuwsgierige familieleden en kennissen vergezeld, want allen moeten eerst eens zien, wat er met den patiënt gebeurt, waar hij komt te liggen, wie hem verzorgt, enz. enz. Heel gerustgesteld gaat het gevolg dan gewoonlijk spoedig huiswaarts! En de arme zieke? Het allereerst wordt hij naar de mandikamer gebracht, eens goed gewasschen, wat soms in maanden niet gebeurd is; in een schoon pakje gestoken en als hij deze metamorphose ondergaan heeft, wordt hij naar bed gebracht. Angstig-onderzoekend zien ze dan eerst gewoonlijk rond, maar als ze hun bord'e rijst gehad hebben en