Wij vereeren de heiligen vooral door hunne deugden na te volgen.
Kunnen wij dat?
St. Nicolaas gaf zijn heele erfdeel weg. Dat mag niet iedereen en dat kan niet iedereen, want om wat te geven moet men wat hebben.
En toch kunnen wij St. Nicolaas navolgen. Eens een kleinigheid weggeven; niet alles voor zichzelf willen houden. Wie dat doet, maakt St. Nicolaas al heel blij.
En dan moeten wij er goed aan denken, waarom St. Nicolaas alles deed. Hij had een heele groote reden en die was: zieltjes winnen en behouden voor O. L. Heer.
Weet u, waarom hij dat geld thuis bracht hij dien armen edelman. Hij was niet zoo rijk, dat alle meisjes aan een bruidschat kon helpen. Maar hij was bang, dat deze drie meisjes door de armoede slecht zouden worden. Daarom hielp hij deze meisjes. Hij moest haar zielen redden. En nu ziet u wel, dat iedereen St. Nicolaas kan navolgen, zonder 'n cent op zak.
Want iedereen kan meehelpen, om zielen te redden.
Geef een goed voorbeeld door in de kerk netjes te bidden, niet te praten, niet met strikjes en lintjes bezig te zijn. Dan doen anderen het ook niet.
Geef een goed voorbeeld, door niet thuis te zeuren, om de mouwen van je jurk, en de rokken neg korter te willen hebben. Als gij het niet doet, doen uw vriendinnetjes het ook niet.
Geef een goed voorbeeld, door niet te dulden, dat anderen niet nette taal spreken. Ja, maar als ze het dan toch doen! Wel, dan moet ge niet meedoen, er niet om lachen, en ik weet zeker, dat menig ander meisje u in stilte bewondert en u navolgt.
En nog veel meer. Denkt maar eens aan lectuur, bioscoop b.v. Patronaat-hezoek is immers veel heter.
Ge kunt dan juist 'doen als St. Nicolaas; zielen redden.
Wie zou dat niet willen. Hem te eere. R. K. pr.
SINTER-KLAOS-SURPRIES.
Een poets is ons juffer gebakken! Je lacht, dat je 'n hult er van kriegt!
Ik kom 'et oe efkes vertellen, Maor 'k reken er op, dat je zwiegt!
Gen ikwaod is 't, dus 'k mag 't wel zeggen. Jao, 'k woon er al drie jaor as meid.
En Keetje, dat motte ien me priezen. Gen kwaod hê 'k van haor ooit gezeid.
Da zou ook den Hemel geklaogd zin;
Went da mot ik zeggen: ze is goed! Maor jammer, ze is gek op de mode
En leeft op 'en heel groote voet.
Ze draogt al japonnen die sleipen, Met franje van achter en striek;
Die 't breed hét, die laot 'et breed hangen, Zoo denkt ze, en ze hêt wel geliek.
len huus hêt ze egaol neie meubels Gekocht ien 'et lest hallef jaor.
Ik wou veur de grap da je 'et zien kos. Dan sloegde de hand' ien elkaor.
Keur man, jao, da kunde begriepen.
Die is daormee niks ien z'n schik. Lest sloeg ie de vunst op de taofel
En zei; ~Wie de baos, gij of ik?"
~Zoo'n opschik die past nie minsen, ~Die leven van veefokkerij.
~Verdreid, al mien zeuventig koeien ~Die kosten zoo veul niet als gij!"
Maor 't hielp nie; went kort ruzie. Toen kocht ze weer 'n kustlike kas;
Het hout blinkt er van as 'en spiegel, De deuren zin heelgaor van glas.
~Daarien (zei ze) beurt nou te pronken ~Porseleingoed en zuiver servies;
~Da mot 'k van mien man zien te kriegen ~0p Sinter-Niklaas as surpries."
Toen goeng ze hum fleemen en aoien; 't Was ~lieverdje" veur ~lieverd" nao; Nooit hêt ie zoo lekker gegeten;
Maor hie zei gen hoe of geen hao.
Daogs veur Sinter-Klaas zei ze; Mieke, ~Mien man is vandaog er op uut;
~Let gij nou is goed, as ie thuus kumt, ~0p al wat ie zeit, wat ie duut".
En 's aovends, toen gaf ze 'm 'en klumpske
Met 'n hriefke van hinnen d'r ien; Och breng m' ien die kas. Sinter Klaosje. Wat ik er 'et liefst ien zou zien.
En 'smergens heel vruug, zei ze; ~Mieke. 'k Heh gunstig gedroomd dezen nacht. Toe gao nou is stillckes kieken
~Wia moois Sinter Klaos hêt igehracht!"
'k Gao kieken, en 'k roep; Juffer! Juffer! Ze vloog of er aongehrand was;
Wa zag ze? Je kunt 'et nie raojen Heur man as surpries in die kas!
B. VAN MEURS
Uit; ~Kriekende Kriekske".