de ontfermende Vaderarmen en nam God hen in genade aan, maar hun leven, dat mooi en vruchtbaar had kunnen zijn. was een mislukking geworden.
Want meisjes, we zijn geneigd om te zeggen: eind goed, al goed en van menigen armen tobber en afgedwaalden zondaar zeggen we met een zucht van verlichting: hij had gelukkig toch een zalig sterfbed, maar het leven is een geschenk uit Gods Hand, een heel kostbare gave, die we zelf zoo mooi mogelijk moeten maken en zoo vruchtbaar als we kunnen. We moeten woekeren met onze talenten, alle gaven van verstand en hart ontwikkelen, anders gaat het ons als den dienstknecht uit het evangelie, die het eenigste talent, dat hij kreeg, in den grond stopte en er geen handel mee dreef zooals zijn makkers. Inplaats van belooning werd hem ook dat weinige nog ontnomen en hij zelf aan armoede prijsgegeven.
(Wordt vervolgd).
Onverwachte*
(Slot.)
Toen de kapitein‘knikte, pakte Will ’n stoel en ging zitten.
lb heb alles toen gelaten zooals ’t was wel heb ik eerst gekeken of er nog iets te doen was, maar hij was dwars door ’t hoofd geschoten hij moet onmiddellijk dood geweest zijn en heb den sergeant gewaarschuwd. We zijn samen teruggegaan en na ’t fotografeeren, is ’t lijk naar den politiepost gebracht. Toen hebt u me gearresteerd.... Verder weet u a11e5....
Will bleef zitten. Hij keek strak voor zich uit, in die paar weken was hij van Jimmy gaan houden, n jongen, echt onbeholpen in alle dingen van de bosschen maar hij wilde leeren, hij had liefde voor de bosschen, hij had ’t geleerd en hij was daar vermoord en hij.
Will had van ’t gevaar niets geweten. Hij moest vermoord zijn, want z’n geld was weg maar door wie
de bosschen hier waren geheel onbewoond en andere clubs waren er hier niet geweest.
’t Was ellendig. . . .
Den volgenden morgen kwam de vader van Jimmy Alcott uit Michigan. Hij was directeur van de Michigan Steelworks en ook in zijn particulier leven behield hij ’n groote mate van zakelijkheid. Hij trad kalm de kamer van de kapitein binnen en zijn manier van optreden was, alsof hij kwam om persoonlijk ’n order ijzer te plaatsen.
Hij leed werkelijk onder den dood van zijn oudsten zoon, maar ’t blijvend verdriet verborg hij diep in zijn
binnenste en de eerste uitbarstingen kort na t treurig bericht, had hij tot thuis weten te beperken. Nu kwam hij om zoo mogelijk klaarheid te brengen in de moordzaak en daar kalmte en helderheid van geest daartoe de eerste vereischten zijn, gedroeg hij zich nuchter en zakelijk als de detective, die ook minder wordt aangedaan door de tragedie, dan wel door ’t geval.
Direct na de condoleance en de begroeting nam de kapitein ’t woord.
Vrij zeker hebben wij den dader al, mijnheer Alcott.
Dat doet me ’n zeer groot genoegen. ’t Is vreeselijk, dat de jongen zijn eerste vacantiereis bij de meren zóó moest eindigen. .. . Toen keek hij stil om zich, toen zei de vader;
’t Is m’n oudste, weet u !
Ja ’t is ’n vreeselijk geval maar we gingen natuurlijk direct tot arrestatie van Blake; den leider over er zijn aanwijzingen in overvloed.
Hebt u Blake gearresteerd dat is een vergissing kapitein Blake is ’n volkomen betrouwbaar man nee dat kan niet ik heb trouwens aanwijzingen in
’n geheel andere richting.
U vergeet mijnheer Alcott, dat uw zoon getroffen is door ’t geweer van 81ake....
Ja, dat wist ik natuurlijk niet, maar bent u daar wel zeker van ik heb hier namelijk een brief van Jim, die hij den dag voor zijn dood schreef ik zal u de betreffende passages voorlezen; hij schrijft eerst over ’t leven in de bosschen enzoo, veel goeds over Bla’ e en dan dit:
„Akelig is dat ik gisteren Asraff hier rond zag sluipen. Sinds hij me dien brief stuurde, ben ik werkelijk bang voor hem. ’t Is misschien flauw van me, maar die vent vergalt m’n plezier hier. t Beste is misschien, dat ik er met Will over spreek, hoewel hij ’t misschien ook kinderachtig vindt.
Ik zal ’t u even uitleggen: Asraff werkte op mijn fabriek, ik ontsloeg hem wegens herhaalden diefstal, en mishandeling van ’n meesterknecht, ’n Tijd erna schreef hij mij ’n brief waarin hij dreigde mij of den volontair, Jimmy was als volontair bij me, er om koud te zullen maken. ’t Lijkt me nu, dat hij z’n moordplannen heeft uitgevoerd. .. . Jimmy is t slachtoffer geworden....
Dat werpt ’n heel ander licht op de zaak kunt u ’n signalement geven?
Ik heb ’n foto bij me. Hij staat hier met nog ’n paar andere werklui aan de bank, kijk deze is t en verder weet de politie in Michigan ’t noodige nog wel van hem. Hij is daar geen onbekende.
Sergeant!
Jawel kapitein?