zaak is blijkbaar niet zoo heel eenvoudig. Er komen vermoedelijk een zeer groot aantal lichte choleca-gevallen voor, die niet herkend worden of die in het geheel niet bij den geneeskundige ter observatie komen. En deze zullen het wellicht zijn, die onze ijverige pogingen om de besmetting in de strafinrichtingen uit te roeien, verijdelden.

En nu is wat men met den besten wil onder de bevolking hier kan uitwerken tot wering der ziekte, stellig minder en veel minder dan wat er in de strafinrichtingen en in het Stadsverband tot dat doel geschiedde. In dit verband zij het mij vergund ook eenige woorden aan te halen, het vorige jaar gesproken door Manson '), den grootmeester der tropische ziektekunde: „Even in the most highly civilised parts of Europe quarantine lias always failed, for no organisation however elaborate, can be expected to guard a frontierline against the ingenuity of individuals, whose convenience or affections are interfered with by sanitary regulations of this character. Moreover, the wilder and more backward a country the more absurdly impractical do such recommendations become". En verder: „Measures such as isolation of the sick can only be carried out, when

supported by almost universal public opinion" It

is to be feared that native opposition and very possible rebellion can be the only possible practical outcome of any attempts either at isolation of the sick or the restriction of intercourse".

Zoo ook hier. De uitvoering van hygienische raadgevingen moest voor een goed deel gebeuren door de politie. De menschen zelf deden er niet aan mee, weinigen uitgezonderd. Integendeel, het opdringen van op Europeesche leest geschoeide prophylaxe aan de Inlandsche bevolking leidde inderdaad tot verzet en tot het begin van een opstand.

') Journal of tropical medicine and hygiene 1908 p. 56.