Een zeer belangrijke tak van industrie in Manila is het vervaardigen van sigaren en sigaretten, waarvan er jaarlijks vele millioenen, voornamelijk naar Amerika en Australië worden uitgevoerd. De groote afname, die Manilatabak in deze werelddeelen vindt, schijnt de meening, die men hier te lande zoo dikwerf hoort verkondigen, dat dit produkt tegenwoordig niet meer zoo goed is als in vroeger jaren, te logenstraffen. In deze industrie vinden duizende mannen, vrouwen en kinderen een goed bestaan en het bezoek aan de sigarenfabriek Maria Luisa van den Heer Meerkamp van Embden behoort tot de aangename herinneringen van onze reis.

Een 15—20000-tal bewoners van Manila leeft op het water in vaartuigen van allerlei vorm' en grootte, bekend onder de namen cascos, lonchas en bancas, die voornamelijk dienen voor het vervoer te water van allerlei handelsartikelen. Niet minder dan de bewoners van het land, is deze waterbevolking verzot op hanengevechten, zoodat onder het vaste personeel van zulk een vaartuig ook meestal minstens één vechthaan behoort. De hartstocht voor deze hanengevechten en het daarmede gepaard gaande dobbelen, vormen te zamen een der voornaamste ondeugden van den Philippino, en worden als een hoofdoorzaak beschouwd van den eeuwigdurenden geldnood, waarin deze steeds verkeert. Vermoedelijk nog meer om deze reden dan wel uit een oogpunt van dierenbescherming, heeft het Ainerikaansche gouvernement de hanengevechten ten strengste verboden en zijn zij slechts op enkele bepaalde dagen geoorloofd. Naast de reeds genoemde minder goede eigenschappen heeft de Philippino er nog meer: hij is geen liefhebber van den arbeid en zeer ijdel, verzot op mooie schoenen en in voortdurende bewondering van zijn haartooi, waaraan hij groote zorg besteedt. Hij heeft geen behoefte aan alcohol of opium.

Het klimaat van Manila is tropisch: in het warme, droge seizoen, Maart, April en Mei, is de temperatuur het hoogst: