geschreven. E. komt dan ook tot de conclusie, dat de natuur der werkzame stoffen scheikundig nog geheel onbekend is, en we slechts weten, dat zij in water en in alcohol oplosbaar zijn, en in een autoclaaf bij 115° ontleed worden.

G.

LEONARD ROGERS, Cholera and its treatment. LONDON 1911. 228 Blz.

Een zeer lezenswaardig boek, dat een uitstekend overzicht geeft van de cholera. De geschiedenis, epidemiologie, aetiologie, prophylaxis, klinische beschrijving, pathologische anatomie en pathologie, en de therapie worden in verschillende hoofdstukken besproken. Wij zullen hier alleen iets nader ingaan op de door Rogers toegepaste therapie. Hij laat zich daarbij leiden door de volgende principes:

1°. Vervang, als collaps optreedt, dat is als de bloeddruk lager wordt dan 70 inM., de verloren vloeistof van het bloed en de zouten dooreen hypertonische zoutoplossing in voldoende hoeveelheid om zoo mogelijk den bloeddruk tot de norma te doen stijgen, ten einde een snelle uitscheiding der toxinen door de nieren te verzekeren.

2°. Ruime toediening per os van oxydantia ter ontleding van de toxinen, die in het maagdarmkanaal gevormd worden.

3°. Zorgvuldige observeering en controle van de temperatuur in het reactiestadium.

4°. Ga inet de waarneming van den bloeddruk door in het reactiestadium, dus na de hypertonische-zoutinjectie, en wend alle bruikbare middelen aan om hem zoo hoog te houden, dat ruime urine-afscheiding verzekerd is.

Rogers was door langdurige ervaring tot de overtuiging gekomen, dat van infusie van isotonosche zoutoplossingen geen blijvend nut is te verwachten. Hij kwam daarbij tot de algemeen gedeelde opinie, dat, hoe prachtig het onmid-