onderzoekingen (hoezèer ook om het initiatief zelf zoowel als om de voorloopig daaraan ontleende inzichten en werkhypothesen te roemen) vermogen te geven?

En indien men al de malariabestrijding als den hoeksteen van het gebouw der publieke gezondheidszorg wilde aanvaarden, welk een organisatie zou er niet noodig zijn 0111 zich van dezen strijd met kans op blijvende gevolgen te kwijten? Er is voor dit doel reeds tamelijk veel geld uitgegeven. Zullen de fondsen in de toekomst al even ruim blijven vloeien, dan lijdt liet geen twijfel, of 11a een reeks van jaren zal een resultaat alleen dan kunnen worden geboekstaafd, wanneer de gelden volgens een stelselmatig plan zullen zijn besteed. Organisatie van den strijd is hier niet minder dan elders noodig.

Ik stel mij de bestrijdingswijze der malaria, in groote lijnen, als volgt voor:

Men heeft te onderscheiden tusschen „groote maatregelen" en „kleine maatregelen". Onder „grooie maatregelen" versta ik die, welke door regeling van den watertoe- en afvoer op groote schaal de draineering van grootere bodemcomplexen beoogen. Zij bestaan 1°. in hydraulische werken, die een zoodanigen stand van het grond- en afvoer van het oppervlakwater ten doel hebben, dat waterverzamelingen uit primaire oorzaken daardoor onmogelijk of exceptioneel worden gemaakt.

Naast deze hydraulische werken van de eerste orde staan hydraulische werken van de tweede orde, ten doel hebbende het vermijden of droogleggen van natuurlijke en kunstmatige watermassa's in abnormaal laag gelegen deelen van primair gedraineerde terreinen, en het draineeren van kleinere, circumscripte stukken grond.

Beide soort „groote maatregelen", zoowel die 'van de le als van de 2e orde, hebben als einddoel het verkleinen van het water-oppervlak, dat muskieten als legplaats harer eiëren en broedplaats harer larven kan dienen.