Uittreksels uit binnen- en bultenlandsche tijdschriften.

Bereiding van het karmijnzuur. Tot poeder gebrachte cochenille wordt met 40 deelen water omstreeks 20 minuten gekookt, en de vloeistof door bezinken helder geworden met eene oplossing van loodsuiker, die door azijnzuur zuur is gemaakt (6 deelen loodsuiker en 1 deel azijnzuur), nedergeslagen. Het gepraecipiteerde karmijnzuie loodoxyde wordt met water afgewasschen, totdat eene oplossing van kwikzilverchloride het afvloeiende afwaschwater niet meer wegens gehalte aan stikstofhoudende zelfstandigheden troebel maakt en dan; in water verdeeld met zwavelwaterstof ontleed. Nadat de roode vloeistof, van het gevormde zwavellood afgefiltreerd, ten tweede male met eene zuurgemaakte oplossing van loodsuiker geprecipiteerd en de neerslag weder met zwavelwaterstofgas ontleed is, wordt de nu van het zwavellood afgefiltreerde oplossing dér kleurstof eerst bij eene temperatuur, die 38° C. met overschrijdt, ten laatste in het luchtledige verdampt, het roode overblijfsel in kokenden absoluten alcohol opgelost, de oplossing met eene hoeveelheid teruggehouden karmijnzuur loodoxyde tot het verwijderen van het phosphorzuur verwarmd, dan met aether gemengd, om eene kleine hoeveelheid stikstofhoudende stof neer te slaan, gefiltreerd en eindelijk tot droogwordens verdampt. Karmünzuur vormt eene doorschijnende purperbrume massa , die geraakkelijk tot een fraai rood poeder kan gewreven worden. Het verandert bij verhitting tot 136» C. niet; daarboven verhit geeft het een zuur destillaat en bij roodgloeihitte roode dampen , is m water en alcohol gemakkelijk, in aether moeilijk oplosbaar , maar wordt uit zijne alcoholische oplossing niet door aether neergeslagen , is oplosbaar in geconcentreerd zwavelzuur en zoutzuur zonder ontleed te worden, wordt door chloor, broom en jood ontleed, door salpeterzuur in zuringzuur en mtrococcuszuur overgebracht. De zwak zuur reageerende oplossing van karmijnzuur in water wordt door alcaliën purper gekleurd , door alcalische aarden purper neergeslagen ; zij geeft na bijvoeging van ammonia met zwavelzure aluinaarde een karmozijnrooden neerslag, bij het vermengen met azijnzuur lood- , koper- , zink-, en zilveroxyde purperkleurige praecipitaten, waarvan het laatste spoedig metallisch zilver afscheidt. Tinchlorure en tinchloride kleuren de oplossing karmozijnrood , zonder haar neer te slaan. Volgens Schlitzenberger wordt de oplossing van het karmijnzuur door waterstof in statu nascenti ontleed , maar neemt aan de lucht weder de kleur aan. Het karmijn uit den handel bezit, naar gelang heemeer of minder zuiver is, de eigenschappen van het karmijnzuur. Niet zelden echter is het met zetmeel, aluinaarde of cinnaber vervalscht, ook nog met cochenilledeeltjes vermengd. Het lost dan niet volledig op in ammonia ; de bijmengsels blijven terug. Tegen gangraena senilis worden door Toner as zuurstofbaden aangeprezen. Deze zunrstofbaden worden op do volgende wijze ingericht. Men doet chloorzure potassa

en eenig zinkoxyde ineen retort, die door eene kmevormig gebogene buis met eene afwaschflesch in verbinding staat, welke met eene veiligheidsbuis voorzien is. Uit deze flesch gaat eene derde buis, die aan den eenen kant inden derden tubulus der flesch bevestigd is, en aan den anderen kant in eene kleine opening uitmondt, die in eene ossenblaas of ineen caoutchouken bal is gebracht. De blaas, die voor het opnemen van de gangraeneuse extremiteit (van voet of hand) bestemd is, bezit een breede spleet, waardoor het zieke lid wordt ingébracht. Om alsdan de blaas hermetisch te sluiten , worden door middel vaneen caoutchouken band de ran- Iden dezer spleet aan het onderste deel van het been vast aangelegd. Vóór dit geschiedt moet zooveel mogelijk de lucht uit de blaas zijn gedreven. Men verhit alsdan het mengsel van chloorzure potassa en zinkoxyde inde retort door middel eener wijngeestlamp en laat het ontwikkelde zuurstofgas op het zieke deel inwerken. De duur der aanwending is een uur, maar kan tot 3, 6, ja zelfs tot 8 uren, worden uitgestrekt. Broom is door Dr. Mohr aangewezen in steenkolenroet, verzameld uit woningen , waarin een zoogenaamd mager kolengruis met leem of klei gemengd als brandstof was gebezigd. Zeiodeliet is een steenhard mengsel van zwavel en glaspoeder, dat de inwerking van lucht en zuren wederstaat en eerst bij 120° C. smelt. Men verkrijgt het door 19 Ideelen zwavel te smelten, daaronder 34 deelen glaspoeder te roeren en het mengsel uitte gieten. Zeiodelietplaten worden aangewend tot het bekleeden der zwavelzuurkamers , alsmede voor galvanische elementen. Indigoblauw-zwavelzuur (coerulinezwavelzuur) koperoxyde levert eene verfstof, bekend onder den naara van na c htblauw, bleu de nuit, omdat zij ook bij kunstmatige verlichting hare hemelsblauwe kleur behoudt, en niet als andere blauwe verven zich groen of grijsviolet vertoont. Het indigoblauwzwavelzuur koperoxyde wordt bereid door 1 drachme indigo in 2i oneen rookend Nordhauser zwavelzuur bij 20“ C. gedurende 24 uren te trekken, de verkregene oplossing met 1| kilo water te vermengen en te filtreeren. De helder gefiltreerde verdunde oplossing van indigoblauwzwavelzuur wordt met 3J-onoe koolzuur koperoxyde vermengd, na volkomene ontwikkeling van het koolzuur van het overmatige koolzuur koperoxyde afgefiltreerd en de gefiltreerde oplossing van indigoblauwzwavelzuur koperoxyde tot de verlangde concentratie gebracht. Oplossingen van narcotische extracten in water, in voorraat! gehouden. In Pruisen is onlangs aan apothekers verboden deze oplossingen tot gemak der receptuur in voorraad te houden. Wij meenen dat dit verbod zeer passend is, want vooreerst levert het bezwaar op eene nauwkeurige maat te hebben om de hoeveelheid extract ineen bepaald volumen af te meten, maar ten andere loopen deze oplossingen te veel gevaar van besehimmeling , waardoor de werkzaamheid | van het extract vermindert of althans wijziging ondergaat.